يوسف گمگشته بازآيد به کنعان غم مخور
شاعر : حافظ
کلبه احزان شود روزي گلستان غم مخور |
|
يوسف گمگشته بازآيد به کنعان غم مخور |
وين سر شوريده بازآيد به سامان غم مخور |
|
اي دل غمديده حالت به شود دل بد مکن |
چتر گل در سر کشي اي مرغ خوشخوان غم مخور |
|
گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن |
دايما يک سان نباشد حال دوران غم مخور |
|
دور گردون گر دو روزي بر مراد ما نرفت |
باشد اندر پرده بازيهاي پنهان غم مخور |
|
هان مشو نوميد چون واقف نهاي از سر غيب |
چون تو را نوح است کشتيبان ز طوفان غم مخور |
|
اي دل ار سيل فنا بنياد هستي برکند |
سرزنشها گر کند خار مغيلان غم مخور |
|
در بيابان گر به شوق کعبه خواهي زد قدم |
هيچ راهي نيست کان را نيست پايان غم مخور |
|
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعيد |
جمله ميداند خداي حال گردان غم مخور |
|
حال ما در فرقت جانان و ابرام رقيب |
تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور |
|
حافظا در کنج فقر و خلوت شبهاي تار |
|