هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

شاعر : حافظ

پاي از اين دايره بيرون ننهد تا باشد هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
داغ سوداي توام سر سويدا باشد من چو از خاک لحد لاله صفت برخيزم
کز غمت ديده مردم همه دريا باشد تو خود اي گوهر يک دانه کجايي آخر
اگرت ميل لب جوي و تماشا باشد از بن هر مژه‌ام آب روان است بيا
که دگرباره ملاقات نه پيدا باشد چون گل و مي دمي از پرده برون آي و درآ
کاندر اين سايه قرار دل شيدا باشد ظل ممدود خم زلف توام بر سر باد
سرگراني صفت نرگس رعنا باشد چشمت از ناز به حافظ نکند ميل آري