هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
شاعر : حافظ
پاي از اين دايره بيرون ننهد تا باشد |
|
هر که را با خط سبزت سر سودا باشد |
داغ سوداي توام سر سويدا باشد |
|
من چو از خاک لحد لاله صفت برخيزم |
کز غمت ديده مردم همه دريا باشد |
|
تو خود اي گوهر يک دانه کجايي آخر |
اگرت ميل لب جوي و تماشا باشد |
|
از بن هر مژهام آب روان است بيا |
که دگرباره ملاقات نه پيدا باشد |
|
چون گل و مي دمي از پرده برون آي و درآ |
کاندر اين سايه قرار دل شيدا باشد |
|
ظل ممدود خم زلف توام بر سر باد |
سرگراني صفت نرگس رعنا باشد |
|
چشمت از ناز به حافظ نکند ميل آري |
|