حسب حالي ننوشتي و شد ايامي چند

شاعر : حافظ

محرمي کو که فرستم به تو پيغامي چند حسب حالي ننوشتي و شد ايامي چند
هم مگر پيش نهد لطف شما گامي چند ما بدان مقصد عالي نتوانيم رسيد
فرصت عيش نگه دار و بزن جامي چند چون مي از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
بوسه‌اي چند برآميز به دشنامي چند قند آميخته با گل نه علاج دل ماست
تا خرابت نکند صحبت بدنامي چند زاهد از کوچه رندان به سلامت بگذر
نفي حکمت مکن از بهر دل عامي چند عيب مي جمله چو گفتي هنرش نيز بگو
چشم انعام مداريد ز انعامي چند اي گدايان خرابات خدا يار شماست
که مگو حال دل سوخته با خامي چند پير ميخانه چه خوش گفت به دردي کش خويش
کامگارا نظري کن سوي ناکامي چند حافظ از شوق رخ مهر فروغ تو بسوخت