31 خرداد 1389 / 8 رجب 1431 / 21 ژوئن 2010

نيروهاي واكنش سريع آمريكا به منطقه خاورميانه اعزام شدند . پس از ضعف قدرت بريتانيا در پايان جنگ جهاني دوم و ضعف رهبري در دنياي عرب ها؛ آمريكا وارد منطقه خاورميانه شد و به جاي استعمار انگليس خود اين منطقه را استعمار كرد . همچنين اكتشافات ذخاير عظيم نفتي به ميزان شصت درصد از كل ذخاير نفتي جهان دراين منطقه موجب افزايش نفوذ آمريكايي ها در اين منطقه از جهان شد ، به طوري كه برخي از پايگاههاي نظامي منطقه را از انگلستان منطقه خليج فارس در خاورميانه از ابتداي دهه 50 ميلادي تاكنون به عنوان يكي از محورهاي استراتژيكي و حياتي براي تمام كشورهاي جهان شده است .
آيت‏اللَّه ميرزا جوادآقا ملكي تبريزي در حدود اواخر نيمه اول قرن سيزدهم هجري شمسي در خانواده‏اي متدين در تبريز به دنيا آمد. وي پس از تحصيلات مقدمات و سطوح حوزه، براي تكميل تحصيلات خود راهي نجف اشرف گرديد و در محضر عالمان نامداري همچون آخوند خراساني و حاج آقارضا همداني، فقه و اصول را آموخت و در حلقه درس حديث محدث بزرگ، ميرزا حسين نوري حاضر شد. ميرزا جواد ملكي پس از چندي در محفل عارف سترگ، آخوند ملاحسينقلي همداني قرار گرفت و پاي در سير و سلوك و عرفان و تهذيب نفس نهاد. وي در حدود سال 1280ش راهي قم گرديد و درس فقه، اخلاق و عرفان خود را برپا كرد. تابناكي سال‏هاي حضور اين شخصيت علمي - عرفاني، زمينه‏ساز هجرت بسياري از علما و بزرگان به سوي اين خطه گرديد و فضلاي فراواني در حلقه درس ميرزا جواد جاي گرفتند كه حضرات آيات عظام: حاج آقا حسين فاطمي قمي، آخوند ملا علي همداني، سيد شهاب‏الدين مرعشي نجفي، سيد ابوالقاسم خويي، سيد رضا بهاءالديني و حضرت امام خميني(رحمة الله علیه) ، از آن جمله‏اند. همچنين برخي از كتب اين سالك الي اللَّه بدين قرارند: اسرار الصلاة، المراقبات و رساله لقاءاللَّه و... . سرانجام مرغ جان آيت‏اللَّه ميرزاجواد ملكي تبريزي، اين عارف كامل و عالم عامل و سالك واصل در سي و يكم خرداد 1305 ش برابر با يازدهم ذي حجه 1344 ق از قفس تن رهايي يافت و پيكر مطهر وي پس از تشييعي با شكوه، در جوار حرم حضرت معصومه(سلام الله عليها) در قبرستان شيخان قم، رخ در نقاب خاك كشيد.
پس از ماه‏ها درگيري بني صدر و هوادارانش با نيروهاي ارزشي و انقلابي، طرح عدم كفايت سياسي رييس جمهور در مجلس شوراي اسلامي مطرح شد. مهمترين دليل بر عدم كفايت سياسي بني صدر، موضع‏گيري وي عليه نظام جمهوري اسلامي و اتحاد نامقدس با كليه نيروهاي ضد انقلاب وابسته به شرق و غرب جهت نابودي نظام اسلامي و همچنين مخالفت مستمر وي با مجلس شوراي اسلامي از بدو تأسيس و حتي پيش از افتتاح آن، دخالت صريح در قوه قضاييه و عدم درك صحيح از بديهي‏ترين اصول قانون اساسي و نيز عدم اعتقاد به اصل تفكيك قوا عنوان گرديد. در نتيجه، اين طرح با 177 رأي موافق، 1 رأي مخالف و 12 رأي ممتنع به تصويب رسيد و يك روز پس از تصويب طرح عدم كفايت سياسي بني صدر، حضرت امام خميني(رحمة الله علیه) ، وي را از رياست جمهوري اسلامي ايران نيز عزل كردند. اين در حالي بود كه حضرت امام، پيش از اين وي را در بيستم خرداد 1360، از فرماندهي كل قوا نيز عزل كرده بودند. پس از بركناري بني صدر از رياست جمهوري، فعاليت‏هاي خرابكارانه و براندازانه بر ضد حكومت و دولت آغاز شد كه عمدتاً از طرف منافقين موسوم به سازمان مجاهدين خلق سازماندهي مي‏گرديد. از جمله در هفتم تيرماه 1360، دفتر حزب جمهوري اسلامي منفجر شد و طي آن، آيت‏اللَّه بهشتي و شماري از وزرا و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي به شهادت رسيدند. همچنين در هشتم شهريور 1360، دفتر نخست وزيري منفجر شد و در آن، محمدعلي رجايي، رييس جمهور و دكتر محمد جواد باهنر، نخست وزير و تعدادي از شخصيت‏ها شربت شهادت نوشيدند. اين وقايع مي‏توانست به سادگي منجر به سقوط يك نظام سياسي شود، اما بازتاب آن در مردم، نتيجه معكوس داشت چرا كه با سخنراني‏ها و پيام‏هاي امام خميني(ره) كه به نحو هوشمندانه‏اي به مردم اميد مي‏دادند، آنان را انسجام مي‏بخشيدند و گروه‏هاي سياسي ضدِ نظام را بي اعتبار مي‏ساختند، اثري وصف ناشدني در ملت مسلمان براي مقاومت بيشتر ايجاد مي‏كرد. از اين جهت بود كه نظام اسلامي از اين دوران پرخطر و پرآشوب با توكل بر خدا، رهبري‏هاي حضرت امام و مقاومت و پايدار مردم گذشت و به مسير خود ادامه داد.
دكتر مصطفي چمران در سال 1311 ش در تهران به دنيا آمد. پس از پشت سرگذاشتن تحصيلات ابتدايي و متوسطه، وارد دانشكده فني دانشگاه تهران گرديد و پس از احراز رتبه اول دانشگاه، بورس تحصيلي در آمريكا را اخذ كرد. در امريكا به تشكيل انجمن اسلامي دانشجويان ايراني و انتشار ماهنامه و فعاليت‏هاي متعدد ضدرژيم پهلوي پرداخت. دكتر چمران سپس راهي مصر گرديد و پس از گذراندن دوره نظامي چريكي، جهت ياري برادران لبناني به آن كشور رفت. وي به مدت هشت سال در آن ديار ماند و همگام با امام موسي صدر خدمات شاياني به ملت مظلوم آن سامان ارايه كرد. دكتر مصطفي چمران پس از پيروزي انقلاب اسلامي و پس از 22 سال دوري از وطن به كشور بازگشت و معاونت نخست‏وزيري را برعهده گرفت. وي بعدها نماينده امام در شوراي دفاع، وزير دفاع و نماينده مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي گرديد و مشغول به خدمت شد. دكتر مصطفي چمران همچنين ستاد جنگ‏هاي نامنظم را در اهواز سازمان‏دهي كرد و ضربات متعددي بر پيكر ارتش متجاوز بعثي وارد نمود. حضور اين سردار رشيد اسلام در جبهه‏هاي نبرد و نيز فرو نشاندن غائله پاوه و سركوب عناصر ضدانقلاب در كردستان از جمله صفحات درخشان زندگي اين شهيد والا مقام مي‏باشند. سرانجام اين عارف و فرمانده سلحشور در حالي كه چند روز قبل، منطقه عملياتي دهلاويه را از لوث وجود دشمن بعثي پاك كرده بود، در آخر خرداد 1361 در اين منطقه به ديدار معبود شتافت و پيكر پاكش در گلزار شهداي بهشت زهرا، جاي گرفت.
عمليات نصر4 در تاريخ 66/3/31 با رمز مبارك يا امام جعفر صادق(ع)، با هدف آزادسازي شهر ماووت عراق و ارتفاعات منطقه آغاز شد. رزمندگان اسلام پس از شناسايي منطقه، به سمت هدف حركت كرده و به شهر ماووت نزديك شدند. پس از ساعاتي درگيري، رزمندگان با تثبيت مواضع تصرف شده و به غنيمت گرفتن مهمات دشمن، مقدمات آزادي شهر ماووت رافراهم مي‏كنند و اين شهر در يك قدمي آزادي قرار گرفت. اين عمليات در روزهاي بعد نيز ادامه يافت و علي‏رغم مقاومت شديد نيروهاي بعث، رزمندگان اسلام با استفاده از شيوه‏هاي جنگ‏هاي كوهستاني و تنگ كردن حلقه محاصره، پيروزمندانه وارد ماووت عراق شدند. در اين حال دشمن براي باز پس‏گيري ماووت، پاتك‏هاي سنگيني تدارك ديد كه همگي با شكست و عقب‏نشيني آنان مواجه گرديد. اين عمليات كه در سه مرحله صورت گرفت نتايج ذيل را به همراه داشت: تلفات نيروي انساني دشمن: 560 نفر اسير، 3000 نفر كشته و زخمي؛ ساير نتايج: آزاد شدن بخش ديگري از منطقه ماووت از جمله شهر و دشت ماووت و ارتفاعاتي نظير ژاژيله، شاخ قشنگ، بالوسه و در مجموع، منطقه‏اي به وسعت 50 كيلومتر مربع؛ تجهيزات و امكانات: تانك و نفربر: 8 دستگاه انهدامي و 10 دستگاه اغتنامي، خودرو: 10 دستگاه انهدامي و 20 دستگاه اغتنامي.
در نيمه شب سي‏ويكم خرداد ماه 1369، زلزله شديدي در گيلان و زنجان به وقوع پيوست كه بيش از پنجاه هزار تن كشته و شصت هزار نفر مجروح و نيم ميليون آواره برجاي گذاشت. در اثر اين زمين لرزه، 32 هزار واحد مسكوني روستايي و هزاران خانه و مغازه در شهرهاي استان‏هاي گيلان و زنجان به طور كامل تخريب شد. همچنين نزديك به يك ميليون رأس انواع احشام نيز زير آوار ماندند. قدرت اين زلزله سهمگين 7/3 درجه در مقياس ريشتر و با مركزيت شهر رودبار بود.
آيت‏اللَّه سيدمحمدباقر سلطاني طباطبايي بروجردي فرزند آيت‏اللَّه سيدعلي‏اصغر سلطان العلماء بروجردي از علما و بزرگان آن شهر، در سال 1291 ش (1333 ق) در بروجرد به دنيا آمد. وي پس از پشت سر گذاشتن مقدمات علوم در زادگاهش، راهي قم گرديد و از محضر استادان بزرگي همچون حضرات آيات سيد محمدتقي خوانساري، محمد فيض قمي و محمد علي اراكي استفاده كرد. آيت‏اللَّه سلطاني سپس عازم نجف اشرف شد و در حلقه درس آيات عظام سيد ابوالحسن اصفهاني و آقاضياءالدين عراقي شركت نمود و به مدارج والاي علمي دست يافت. اين عالم رباني پس از آن مدتي در مشهد و در نهايت در قم سكني گزيد و به تدريس فقه و اصول مشغول شد. آيت‏اللَّه سلطاني در اين سال‏ها همزمان با تدريس، در دروس فقه و اصول آيت‏اللَّه بروجردي و درس معقولِ آيت‏اللَّه شاه آبادي شركت مي‏جست و در اين علوم به مدارج بالايي دست يافت. آيت‏اللَّه سلطاني از آن پس يكسره به تدريس و تاليف همت گماشت و شاگردان فاضلي در حوزه علميه قم پرورش داد. همچنين از اين عالم برجسته آثاري از جمله استصحاب، الفوائد الفاطميه و رساله‏اي در شرح منظومه ميرزا محمد تنكابني بر جاي مانده است. آيت‏اللَّه سلطاني، دوستي ديرينه‏اي با حضرت امام خميني(رحمة الله علیه) داشته و حاج احمد خميني نيز داماد ايشان بود. معظم له در دوره اول مجلس خبرگان قانون اساسي نيز حضور داشت. سرانجام اين فقيه اصولي و مدرس برجسته حوزه علميه قم، در سي و يكم خرداد 1376 ش برابر با پانزدهم صفر 1418 ق در 85 سالگي بدرود حيات گفت و در جوار مرقد مطهر حضرت امام خميني(رحمة الله علیه) ، به خاك سپرده شد.
محمد بن علي بن عُمر سمرقندي ملقب به جمال الدين از مشاهير اطباي اواخر قرن ششم و اوايل قرن هفتم مي‏باشد. اِبدالُ الاَدويه، الاسباب و العَلامات و اغذية المَرضي از اوست. جمال‏الدين در سال 619 ق هنگامي كه مغولان، هرات را تسخير كرده و مردم را قتل عام نمودند، به دست آنان به قتل رسيد.
محمد بن حسن عاملي معروف به شيخ حرّ عاملي در روستاي مَشغَره از توابع جبل عامل لبنان متولد گرديد. شيخ حسن ظهير، شهيد ثاني، پدر، عمو و دايى وي از اساتيد شيخ حُرّ عاملي بودند. او تا چهل سالگي در كشور سوريه و منطقه‏ي جَبَل عامل، نزد استادان شيعي تعليم يافت و بعدها به عراق و خراسان عزيمت نمود. شيخ حُرِّ عاملي در مشهد به منصَب شيخ الاسلامي و قاضيُ القضاتي اين شهر منصوب شد و در اصفهان نيز مورد احترام علامه محمد باقر مجلسي و شاهِ صفوي قرار گرفت. از ايشان بيش از 20 كتاب و رساله بر جاي مانده است. اما معروف‏ترين اثر شيخ حرُّ عاملي، كتاب عظيم وسايل الشيعه در 30 جلد مي‏باشد كه كار تاليف آن، هجده سال به درازا انجاميد. وي در اين كتاب، همه‏ي روايات و اخباري را كه در قرن چهارم هجري در كتب ششگانه‏ي روايي شيعه(شامل اصول كافي، مَن لايحضُرُهُ الفقيه، تهذيب و استِبصار، محاسن برقي و قُربُ الاستاد) گرد آمده بود، يك‏جا جمع‏آوري كرد و رواياتي بسيار بر آن‏ها افزود. هم‏چنين كتب: صحيفه‏ي ثاني، الفُصولُ المُهمَّه، الفَوايدُ الطوسيَّه و تواترُ القرآن از جمله آثار اين عالم بزرگ مسلمان مي‏باشند. اين عالم برجسته در 21 رمضان 1104 قمري در مشهد مقدس وفات نمود و در صحن شريف امام رضا(ع) مدفون گرديد.
آيت‏اللَّه سيد عبداللَّه فرزند سيد اسماعيل مجتهد بهبهاني در حدود سال 1260 قمري به دنيا آمد. وي پس از تحصيلِ مقدمات علوم شرعي، راهي نجف اشرف گرديد و در حوزه‏ي درس آيات عظام شيخ مرتضي انصاري، ميرزا محمد حسن شيرازي و سيد حسين كوه‏كمري شركت جُست. سيد عبداللَّه پس از اخذ اجتهاد، در سال 1295 ق به تهران مراجعت كرد و پس از فوت پدر، مقام مذهبي او را احراز كرد. سيد با كمك هوش فطري و صراحت بيان، در حوزه‏ي علمي تهران به مرور به شهرت دست يافت و در شمار علماي بزرگ پايتخت درآمد. آيت‏اللَّه بهبهاني در جريان مشروطه، به همراه آيت‏اللَّه سيدمحمد طباطبايى، رهبري اصلي مشروطيت را برعهده داشت و در راه تحقق آرمان انقلابي خويش، صدمات فراواني ديد و مدتي به عتبات تبعيد گشت. وي در واقعه‏ي به توپ بستن مجلس توسط محمدعلي شاه قاجار، به اسارت قزّاقان درآمد و بعد از شكنجه‏هاي بسيار، با سر برهنه و چهره‏ي خون‏آلود و جامه‏ي پاره به باغشاه برده شد. آيت‏اللَّه بهبهاني، پس از اعلان مشروطيت، فعالانه در برگزاري انتخابات و تشكيل مجلس ملي شركت جُست. اگرچه خود هيچ مقام دولتي را نپذيرفت ولي در همه‏ي كارها نظارتِ كامل داشت. در مجلس دوم كه نمايندگان به دو گروه تندرو و ميانه‏رو تقسيم شده بودند به حمايت از ميانه‏روها برخاست. در اين حال تندروان كمر به قتل او بستند. سرانجام آيت‏اللَّه بهبهاني، اين روحاني آگاه و مجتهد مبارز و مقتدر در هشتم رجب سال 1328 ق برابر با 24 تيرماه 1289 ش در 68 سالگي توسط اشخاص نقابداري كه به منزلِ او هجوم آورده بودند، به ضرب سه گلوله به شهادت رسيد. از اين عالم برجسته، 25 رساله در فقه به جاي مانده است.
آنتوان فرانسوا پروود گزيل معروف به آبه پروو، رمان‏نويس فرانسوي در 21 ژوئن 1697م در فرانسه به دنيا آمد. آنتوان در مدرسه مذهبي يسوعيان، تحصيلات درخشاني انجام داد و به سلك روحانيان درآمد، اما خوي ناپايدار و طبع ماجراجوي او باعث شد كه چند بار شغل خود را تغيير دهد گاه زندگي مذهبي و گاه زندگي نظامي پيش گيرد. او هم‏چنين پس از پيوستن به جامعه مذهبي شهر رُوان فرانسه، به مقام استادي در وعظ و خطابه رسيد و موعظه‏هاي آميخته با فصاحت و بلاغتش، استعداد و لياقت او را در اين زمينه آشكار كرد. اين بار نيز از زندگي خشك و تعصب‏آميزْ سرخوردگي يافت و پس از عزيمت به انگلستان و فراگيري زبان انگليسي و مطالعه آثار شاعران و فيلسوفان اين كشور، راهي هلند گرديد. آبه پروو از اين زمان، زندگي ادبي خود را آغاز كرد و از خاطرات و تجربه‏هاي گذشته براي خلق اثر بزرگ خود به نام "خاطرات و ماجراهاي مردي صاحب ذوق كه انزوا برگزيد" در هشت جلد، سود جست. اين كتاب كه نشانه‏هايى از زندگي پروو را دربر دارد، به سبب جاذبه موضوع، لحن عاطفي و نقش‏هايى از واقعيت، خوانندگان را مسحور خود ساخت و علي‏رغم ايجاد جنجال فراوان، با استقبال مردم مواجه شد. پروو سپس كتاب موافق و مخالف را در بيست جلد و هفت هزار صفحه منتشر كرد. وي در اين مجموعه، با لحني دلپذير و دور از هرگونه فضل فروشي، احساس‏ها و عكس‏العمل‏هاي شخصي را در برابر مشاهدات و برخوردها نشان مي‏دهد و با آگاهي و بينش قابل توجهي درباره ادبيات و آداب و رسوم در انگلستان، مطالب سودمندي عرضه مي‏كند. پروو در سال 1734م به كشورش بازگشت و رمان پير صومعه كيلرين را در شش جلد منتشر كرد. اين كتاب نيز سرگذشت مردي را نشان مي‏دهد كه در طي سفرهاي خود با ايمان راسخ و صحت عمل و درست‏كاري، در برابر پيش‏آمدهاي دشوار زندگي اجتماعي قرار مي‏گيرد. پروو پس از آنْ از نوشتن رمان دست كشيد و وقت خود را به ترجمه كتاب‏هاي مهم و معروف صرف كرد. آبه پروو در دوران حيات ادبي خود، در حدود دويست جلد كتاب انتشار داد كه پنجاه جلد آن ترجمه آثار ديگران است. آثار پروو با وجود تعداد فراوان، فاقد ارزش هنري است و چيزي كه در داستان‏هايش بيش از هر چيز توجه او را به خود معطوف مي‏داشته، عشق و عواطف است، به طوري كه درباره او گفته‏اند: زبان عشق، زبان طبيعي پروو بوده است. آنتوان پروو سرانجام در 16 اكتبر 1762م بر اثر سكته قلبي در 65 سالگي درگذشت.
ژان پل سارْتْرْ نويسنده معروف فرانسوي، در 21 ژوئن 1905م در شهر پاريس فرانسه به دنيا آمد. وي در خردسالي پدر را از دست داد و تحت نظر مادر و مادربزرگش تربيت يافت. سارتر پس از اخذ دانش‏نامه خود به تدريس پرداخت و از 33 سالگي، فعاليت مطبوعاتي خود را آغاز كرد. وي در سال بعد مجموعه داستان‏هاي كوتاه را تحت عنوان ديوان منتشر نمود و سپس خود، رماني به نام تهوع نگاشت كه باعث شهرت او شد. وي در اين كتاب، انديشه خود را درباره پوچي زندگي و آرزوهايى كه به ناكامي و آشفتگي روح مي‏انجامد، منعكس مي‏سازد. وي هم‏چنين در مجموعه داستان‏هاي كوتاه ديدار نيز كساني را توصيف كرده است كه هر يك مي‏خواهند به نحوي از زندگي پوچ خود بگريزند، اما هر جا مي‏روند به ديواري بر مي‏خورند كه راه گريزشان را ناممكن مي‏سازد. سارتر در سال‏هاي بعد، به نشر عقايد خود پرداخت و در شمار رهبران مكتب اگزيستانسياليسم يا اصالت وجود قرار گرفت. بر اساس اين مكتب فلسفي، انسان و هستي او مركز و غايت همه مسائل است. سارتْرْ شالوده نظريات فلسفي خود را با تكيه بر آثار فلاسفه بزرگ جهان قرار داد. به نظر او، اين فلسفه پاسخي به دردهاي وي و ديگر ابناء بشر بود. پل سارْتْر مي‏گفت: آن چه كه من از زندگي دارم اين است كه فقط زنده هستم و اين هم يك كيفيت خسته كننده است. من زندگي مي‏كنم، فقط براي آن‏كه بميرم. همه ما، وجودهاي مجعولي در يك دنياي مجعول هستيم. وي درباره آزادي، مي‏گفت: در اين دنياي ماشيني، ما آدميان محكوم به آزادي هستيم، اما اين آزادي ما را مجبور مي‏سازد كه در جستجوي ذات واقعي خويش برآييم و رنج و ملال شخصي را با بزرگواري پذيرا گرديم. مذهب اصالت وجودِ سارْتر را مي‏توان به تسليم شجاعانه در برابر سرنوشت توصيف كرد كه تعبير جديدي از بدبيني برخي فلاسفه است، اما بدون گله و شكايت. وي مي‏گفت، بگذاريد بدين فكر خرسند باشيم كه تماشاگران شيفته وجود هستيم، ولي با آنچه مشاهده مي‏كنيم هيچ‏گونه نسبت اساسي نداريم. سارْترْ عقيده نويسندگان گذشته را كه از زير بار تعهد شانه خالي مي‏كردند و به اصل هنر براي هنر معتقد بودند، طرد مي‏كند و نظر چنين نويسندگان را كه اگر هم جامعه را وصف مي‏كردند، چون ناظري ساده يا دانشمندي بودند كه اجتماع را آزمايشگاه خود مي‏پنداشته‏اند، قبول ندارد. در نظر سارتر، عالم ادب نيز بايد مانند هر امر ديگر، هدفي را دربرداشته باشد و از حال بي‏طرفي و بي‏غرضي بيرون و وظيفه خود را نسبت به عالم بشريت انجام دهد. افراد در نظر ساتر، اجزايى هستند كه در هم تاثير متقابل مي‏گذارند و ميان آنان تفاهمي است كه موجب تشكيل روح كلي و واحد مي‏گردد، پس هيچ كس نبايد به كار ديگران بي‏اعتنا بماند. به عقيده او، در دنيا خدايى وجود ندارد و زندگي چيز بيهوده‏اي است. وي شخصاً آدم فوق‏العاده بدبيني بود با اين حال، او ترجمان احساسات نوميدانه ميليون‏ها اروپايى است كه زير شلاق گرسنگي و بيكاري و عواقب جنگ، خرد و خسته شده بودند. پل سارتر نظرات خويش را ضمن يك سري كتاب، داستان كوتاه و قصه و نمايش‏نامه و مقالاتي منتشر مي‏ساخت كه بازتاب فراواني در جامعه مي‏يافت. همانقدر كه فلسفه پل سارتر مورد انتقاد و اتهام قرار گرفته است، نوشته‏هايش هم از نظر بسياري از مردم و منتقدين، ناپسند و هرزه است. بسياري از جهان، فلسفه‏اش را فساد انگيز و غيراخلاقي شناخته‏اند به طوري كه در سال 1948، نوشته‏هايش از طرف واتيكان، ضاله و گمراه كننده قلمداد گرديد و براي هر كاتوليكي مطالعه آن ممنوع شد. علي رغم آن كه سارتر هميشه از انسان‏گرايى دم زده است ولي به عنوان نمونه، وي بارها بر مظلوميت رژيم صهيونيستي اشك تمساح مي‏ريزد و از ستم اعراب، به ويژه آوارگان فلسطين كه سرزمينشان غصب شده، ناله‏ها سر مي‏دهد. سارتر، مدت‏ها نويسنده و فيلسوف مورد علاقه و باب روز بود، اما بعدها از اين نفوذ كاسته شد و بر مخالفان عقايد او افزوده گشت. از ديگر آثار سارتر مي‏توان از تخيل، بود و نبود، راه‏هاي آزادي، شيطان و خدا و انديشه‏هايي درباره قوم يهود نام برد. ژان پل سارْترْ سرانجام در سال 1980م در هفتاد و پنج سالگي جان سپرد.
با پيروزي انقلاب اسلامي ايران و قرار گرفتن منطقه خاورميانه در وضعيت حساس، امريكا به فكر تدارك نيروي نظامي در اين نقطه افتاد. در حقيقت با توجه به مسئله نفت و اهميت آن براي غرب، جيمي كارتر، رئيس جمهور وقت امريكا، طي دستوري، به تشكيل نيروهاي سريع الانتقالي كه بدون بر هم زدن توان رزمي نيروهاي امريكايي، در مواضع مورد نظر سران كاخ سفيد در تمام نقاط جهان قادر به واكنش فوري باشند، فرمان داد. اين نيروي يك‏صد و ده هزار نفري كه مجهز به كشتي و هواپيما هستند براي حفاظت از جريان نفت به غرب وارد عمل مي‏شوند. حضور مداوم ناوگان نظامي در منطقه، رهبري مشاوره‏هاي نظامي مشترك و رزمايش‏هاي نظامي در منطقه خليج فارس و شبه جزيره عربستان از جمله اهداف اين نيرو مي‏باشد. هم‏چنين با توجه به عدم توانايي امريكا براي يورش نظامي وسيع در آن مقطع براي درگير شدن در منطقه خليج فارس، اين كشور دست به فعاليت‏هاي ديگري زد كه مسلح ساختن كشورهاي طرفدار امريكا در منطقه، هماهنگي با شوروي و چين، ايجاد جنگ تبليغاتي جهت ايجاد خصومت بين ايران و كشورهاي عربي، تلاش وسيع ديپلماسي در به انزوا كشاندن ايران و تقويت بيش از پيش نيروهاي واكنش سريع از آن جمله بود. به دست آوردن اين اهداف از طريق تأسيس يك فرماندهي نظامي جديد براي خاورميانه اِعمال مي‏شد كه بعدها به عنوان نيروي واكنش سريع شناخته شد. اين نيرو توانايي آن را داشت تا با بروز هر واقعه‏اي، در صورت لزوم، ظرف 48 ساعت خود را به آن منطقه در هر نقطه از جهان برساند. علي رغم اين تلاش‏ها، حضور ناوگان امريكا در آب‏هاي اطراف ايران، خللي در عزم جمهوري اسلامي در حراست از مرزهاي ميهن اسلامي و تقويت همه جانبه قواي خودي ايجاد نكرده است.
/ن