مادر بگو: اللهم تقبل منا هذا القربان

وصيت نامه شهيد «محمد يوسف دمشق» (جواد عيتا) از فرماندهان جنگ 33 روزه
 

بالاتر از هر کار خيري، خير و نيکي ديگري است، مگر آنکه فردي در راه خدا کشته شود. و بالاتر از کشته شدن در راه خدا، خير و نيکي نيست. رسول خدا(ص) با اين عبارات، انواع نيکي ها را به انواع جان فشاني ها و کشته شدن در راه خدا خلاصه کرد و نشان داد که افراد در مراتب احسان و جان فشاني با يکديگر متفاوت هستند. اين افرادي که جامعه مقاومت را بنا مي کنند، بهترين آنان از شهدا و رزمندگاني هستند که سازندگان تاريخ اين امت هستند. «شهيد قلب تاريخ است» او سازنده زندگي است؛ چنان که قلب نيز حيات بخش اعضاست و خون را به شريان هاي خشک جاري مي سازد و بدين سان شهادت، خوني است که در شريان هاي جامعه ي در حال موت جاري مي گردد. شهادت براي چنين جامعه اي بسان تولد و حرکتي تازه است. بالاترين امتياز شهادت را مي توان به رساندن زندگي و خون تازه به اجزاي مرده يک جامعه دانست. شهادت اولين و آخرين حضور در نبرد مستمر و تارخي برگرفته از حق و باطل است.
برادرانم در مقاومت اسلامي!
اصلي ترين وصيتم حفظ و نگهداري مقاومت است؛ يعني همان پيامي که توسط سيد شهيدان مقاومت، سيدعباس موسوي و تمام شهيدان ايراد شده است و ما مي دانيم که خداوند اين مقاومت را عزت داده و منصور و مؤيد ساخته است. چرا که پرچمش «لا اله الا الله» و شعارش «الا ان حزب الله هم الغالبون» است.

مادرم!
قلمم از نوشتن درباره مادري که شهيدي را تقديم داشته و ديگر فرزند خود را ترغيب مي کند تا در راه برادراش قدم بگذارد، عاجز و ناتوان است. چرا که در ابتدا سخنش دفاع از مقاومت و ياري رساندن به آن است. من اکنون شرمسار و خجول از نوشتن اين جملات هستم. شما ما را تربيت نموديد و به ما حفظ مقاومت و راه شهدا را آموختيد. مادر! شما براي اعتلاي «کلمه الله» و دفاع از اين سرزمين و مقدسات، قدم در اين راه گذارديد. چرا که اين راه نزديک ترين راه براي رسيدن به خداوند «عزوجل» است و همان راه جهادي است که اميرالمؤمنان علي (ع) فرموده است. «الجهاد باب من ابواب الجنه، فتحه الله لخاصه اوليائه.» (جهاد دري از درهاي بهشت است که خداوند آن را براي خاصه اولياي خويش مي گشايد).
مادر! وقتي خبر شهادتم به شما رسيد، از شما مي خواهم که صبور باشيد و به حضرت زهرا(س) تأسي کنيد و موقعيت خانم زينب (عليها السلام) در هنگام شهادت برادرش را به ياد آوريد که گفت «اللهم تقبل منا هذا القربان». از شما هم مي خواهم چيزي را که اين بانوي عظيم گفت، بگوييد.
بنده فقير درگاه الهي و به اذن خدا، شهيد «محمد يوسف دمشق» (جواد عيتا).
منبع: ماهنامه امتداد- ش 46و47
/ن