مادر بگو: اللهم تقبل منا هذا القربان
وصيت نامه شهيد «محمد يوسف دمشق» (جواد عيتا) از فرماندهان جنگ 33 روزه
برادرانم در مقاومت اسلامي!
اصلي ترين وصيتم حفظ و نگهداري مقاومت است؛ يعني همان پيامي که توسط سيد شهيدان مقاومت، سيدعباس موسوي و تمام شهيدان ايراد شده است و ما مي دانيم که خداوند اين مقاومت را عزت داده و منصور و مؤيد ساخته است. چرا که پرچمش «لا اله الا الله» و شعارش «الا ان حزب الله هم الغالبون» است.
مادرم!
قلمم از نوشتن درباره مادري که شهيدي را تقديم داشته و ديگر فرزند خود را ترغيب مي کند تا در راه برادراش قدم بگذارد، عاجز و ناتوان است. چرا که در ابتدا سخنش دفاع از مقاومت و ياري رساندن به آن است. من اکنون شرمسار و خجول از نوشتن اين جملات هستم. شما ما را تربيت نموديد و به ما حفظ مقاومت و راه شهدا را آموختيد. مادر! شما براي اعتلاي «کلمه الله» و دفاع از اين سرزمين و مقدسات، قدم در اين راه گذارديد. چرا که اين راه نزديک ترين راه براي رسيدن به خداوند «عزوجل» است و همان راه جهادي است که اميرالمؤمنان علي (ع) فرموده است. «الجهاد باب من ابواب الجنه، فتحه الله لخاصه اوليائه.» (جهاد دري از درهاي بهشت است که خداوند آن را براي خاصه اولياي خويش مي گشايد).
مادر! وقتي خبر شهادتم به شما رسيد، از شما مي خواهم که صبور باشيد و به حضرت زهرا(س) تأسي کنيد و موقعيت خانم زينب (عليها السلام) در هنگام شهادت برادرش را به ياد آوريد که گفت «اللهم تقبل منا هذا القربان». از شما هم مي خواهم چيزي را که اين بانوي عظيم گفت، بگوييد.
بنده فقير درگاه الهي و به اذن خدا، شهيد «محمد يوسف دمشق» (جواد عيتا).
منبع: ماهنامه امتداد- ش 46و47
/ن