5 آبان 1389 / 19 ذیقعده 1431 / 27 اکتبر 2010
5 آبان 1389 / 19 ذیقعده 1431 / 27 اکتبر 2010
5 آبان 1389 / 19 ذیقعده 1431 / 27 اکتبر 2010
استاد سيدجلال الدين محدث محدّث ارموي، مدرس، محقق، مصحّح و اديب معاصر، در آذرماه 1283 ش در شهر اروميه به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات مقدماتي در زادگاه خود و فراگيري ادبيات فارسي، به مشهد رفت و فقه، اصول، ادب، تاريخ و حديث و رجال را در محضر علماي مشهد فرا گرفت. اين استاد گرانقدر به علت شوق بسيار به مطالعه و نيز تحقيق در زمينه علوم حديث، در جواني از طرف آيتاللَّه سيدحسين عربباغي، از علماي اروميه، - با اين كه سيدجلالالدين در صنف روحانيت نبود - لقب محدث گرفت. استاد محدث ارموي پس از پايان تحصيلات به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و براي تدريس، راهي تبريز شد. وي در سال 1320 ش به هنگام ورود روسها به آذربايجان، به تهران رفت و رياست بخش كتب خطي كتابخانه ملي ايران را به عهده گرفت. استاد محدّث ارموي همچنين دكتراي الهيات در رشته علوم منقول را اخذ كرد و در دانشكده معقول و منقول تدريس مينمود. علاوه بر آن اين مدرس بزرگ، از علما و مراجع، اجازات بسياري كسب نمود كه اجازه روايت از آقا بزرگ تهراني و شيخ محمدعلي معزّي دزفولي از آن جمله است. علامه ارموي بعد از بازنشستگي در 1347، تا پايان عمر به تأليف كتاب مشغول بود. محدث ارموي داراي كتابخانهاي با كتابهاي خطي نفيس فراوان بود و لذا در شناختن نسخههاي قديمي و خطي بسيار ماهر بود. او يكي از پركارترين محققين علوم حديثي و ادبي عصر اخير بود و همتي عالي و پشتكار عجيبي داشت. وي در راه تحقيق، خستگي و مشقت را نميشناخت به طوري كه در بعضي موارد، حاشيه و تعليق او بر يك كتاب، از اصل متن بيشتر بود. كتابهايي كه وي تصحيح و تحقيق و چاپ نموده است بالغ بر 45 جلد ميباشد. كتب عشق و محبت، ايمان و رجعت در 4 جلد و تشريحُ الزَلازل باَحاديثِ الاَفاضل و نيز كشفِ الكُربة در شرح دعاي ندبه كه حاصل شصت سال كار اوست، از جمله آثار اين استادِ محقق ميباشند. استاد سيدجلالالدين محدث ارموي سرانجام در پنجم آبان 1358 ش برابر با پنجم ذيحجه 1399 ق در 75 سالگي بر اثر سكته قلبي در تهران در گذشت و در جوار آرامگاه شيخ ابوالفتوح رازي واقع در حرم حضرت عبدالعظيم(ع) در شهر ري به خاك سپرده شد. |
كمال الدين فارسي رياضيدان و فيزيكدان ايراني در جواني براي كسب علم و فضيلت به سفر پرداخت تا از دانش استادان برجستهي عصر خود،بهره گيرد. با اين كه مدت عمر او كوتاه بود، اما آثار بديعي در رياضيات و نورشناسي بر جاي گذاشت. مهمترين اثر به جا مانده ازكمال الدين فارسي، رسالهي تَذكِرَةُ الاحباب ميباشد كه در مورد نظريهي اعداد، تحرير شده است. مطالعه و بررسي اين رساله نشان ميدهدكه او رياضيداني مبتكر و صاحب انديشهاي نو و دقيق بوده است. از ديگر آثار اين رياضيدان ايراني، ميتوان به كتاب تنقيح المناظر اشاره كرد كه هنوز هم به عنوان يك كتاب مرجع مورد استفادهي پژوهشگران است. |
پس از شكست دولت عثماني از ايران،دولت مزبور تقاضاي صلح نمود و معاهدهاي در ارزنة الروم در ذي قعدهي سال 1238 ق بين نمايندگان طرفين به امضا رسيد كه شامل هفت ماده بود. به موجب اين عهدنامه، دولت ايران ولاياتي را كه از عثماني تصرف كرده بود باز گرداند ودولت عثماني نيز تعهد كرد كه به زوّار ايراني آزار نرساند و مالكيت ايران را بر بندر خرمشهر،جزيرهي خضر و ساحل چپ اروند رود و نيز حق كشتي راني در اين قسمت رودخانه را به رسميت بشناسد. همچنين قرار شد هر دولت در پايتخت يكديگر سفير و نماينده داشته باشد. |
در آستانه سفر كريستف كلمب سواحل شرقي كوبا كشف شد و اسپانيائيها از همان ابتداي ورود به اين جزيره به استثمار مردم اين سرزمين و غارت منابع طبيعي آن پرداختند. گفتني است درآن زمان نزديك به يك ميليون تن از اقوام مختلف سرخپوست دركوبا سكونت داشتند و استثمار آنان در سال1511ميلادي به اوج خود رسيد. در ادامه سياست استعماري، اسپانيا با انتقال بردههاي سياه پوست از آفريقا به كوبا و ايجاد مزارع و كارخانههاي متعدد در اين جزيره آن سرزمين را به صورت پايگاه اصلي استقرار قواي استعمارگر خود درآورد. قابل توجه است كه دولت اسپانيا براي نفوذ كامل خود بركوبا، به قتل عام سرخپوستان يعني ساكنان اصلي اين سرزمين پرداخت. سرانجام شورشهاي مردم كوبا مبدّل به نهضت استقلال طلبانه شد ولي با فراز و نشيبهاي فراوان مواجه گشت و در سال 1898ميلادي استعمارآمريكا جايگزين اسپانيا گرديد. اين كشور در سال 1902ميلادي به استقلال كامل دست يافت. |
با پيروزي انقلاب كبير فرانسه و اعلام جمهوري اول در آن، مجلس جديد اين كشور معروف به كنوانسيون، قدرت را در دست گرفت و پس از چندي، دوره ترور يا وحشت با اعدام بسياري از افراد به اتهام مخالفت با انقلاب، آغاز شد. دوره حكومت مجلس كنوانسيون بيش از سه سال به طول انجاميد تا اينكه در آوريل 1795م، قانون اساسي جديدي به تصويب رسيد كه براساس آن، قوه مجريه به هيأتي متشكل از پنج نفر موسوم به هيأت مديره، و قوه مقننه به مجلسي با يكصد و پنجاه نماينده واگذار شد. با روي كار آمدن هيأت مديره در 27 اكتبر 1795م، فصل جديدي در انقلاب فرانسه آغاز شد. در اين دوره كه به دوره حكومت هيأت مديره شهرت يافت، پُل باراس، رئيس كنوانسيون به رياست هيأت مديره انتخاب شد و با اختيارات وسيعي كه در مدت حكومت بر فرانسه داشت به پادشاه جمهوري معروف گرديد. در اين زمان، اجتماع و حكومت سابق به كلي در هم كوبيده شد و حكومت و نظام جديدي روي كار آمد. مردم كه از مبارزه و مجادله و كشتار به تنگ آمده بودند خواستار بازگشت نظم و ترتيب بودند. هرچند كه هيأت مديره با تصويب قانون اساسي جديد درصدد نظم بخشي به امور بود، با اين حال رواج فساد در اواخر حكومت هيأت مديره و بحران هايى كه بر اثر هرج و مرج داخلي و جنگهاي خارجي بروز كرده بود، زمينه را براي انقلاب تازهاي فراهم ميساخت. اين مسائل به همراه اختلافات عميق بين سلطنتطلبان و جمهوري خواهان همچنان ادامه يافت تا اينكه ناپلئون بُناپارت به عنوان يكي از فرماندهان ارشد ارتش در نهم نوامبر 1799م، طي كودتايي زمام امور را به دست گرفت و حكومت هيأت مديره را پس از چهار سال زمامداري، سرنگون ساخت. |
لويى بلان، نظريهپرداز فرانسوي در چهارم آوريل 1812م در مادريد اسپانيا به دنيا آمد. او پس از چندي راهي فرانسه شد و در آن سامان اقامت گزيد. بلان پس از طي تحصيلات خود، وارد فعاليتهاي سياسي و اجتماعي شد و به ارائه نظرات خود پرداخت. او مدافع سرسخت كارگران و رفاه حال آنان بود و براي اولين بار پيشنهاد كرد كه كارگران در كارخانهها سهام داشته باشند. بلان در اين زمينه چندين طرح ارائه نمود كه اهدافي چون تهيه سرمايه توسط دولت از طريق انتشار اوراق قرضه، تعيين دستمزدهاي برابر براي همگان، توزيع سود بين كارگران، بيماران و سالمندان و اختصاص بخشي از سود به سرمايهگذاريهاي بعدي و... از آن جملهاند. بر اثر تلاشهاي لويى بلان، مصوبهاي به امضاي هيأت وزيران فرانسه به امضا رسيد كه بر اساس آن، دولت فرانسه متعهد گرديد موجوديت كارگران را با ايجاد كار تضمين نمايد. همچنين طرح ايجاد انبارهاي دولتي، بيمه دولتي و ملي كردن بانكهاي فرانسه از ديگر پيشنهادات وي بود كه در آن زمان عملي نگرديد. بلان در كتاب خود به نام سازمان كار، نظام اجتماعي جديدي را ترويج ميكرد كه مبناي آن روي اين اصل قرار گرفته بود كه از هر كس به فراخور استعدادش بگيريد و به هر كس طبق احتياجش بدهيد. وي بر اين عقيده بود كه رقابت آزاد بر دستمزدها تاثير ميگذارد و ماشينيزم باعث بيكاري كارگران ميشود، بنابراين، اين دو مقوله را به شدت مورد حمله قرار ميداد. لويي بلان سرانجام در 27 اكتبر 1882م در هفتاد سالگي درگذشت. |
در سال 1814م، به پاس خدمات سوئد در شكست دادن قواي ناپلئون بُناپارت امپراتور فرانسه، كنگره ويِن كه براي بررسي اوضاع اروپا و تقسيمبندي جديد اين قاره تشكيل شده بود نروژ را بر خلاف رضايت مردم آن، ضميمه سوئد نمود و در همين سال قانون اساسي آن تدوين شد. از اين پس استقلال نروژ عملاً از بين رفت و نروژيان سر به شورش برداشتند. مردم استقلال طلب اين كشور كه خواهان حكومتي مستقل بودند براي كسب استقلال خود دست به مبارزه زدند. سرانجام رهبران سوئد و نروژ با استقرار سلطنت دوگانهاي متشكل از پادشاهي سوئد - نروژ به توافق رسيدند، تا اين كه در 27 اكتبر 1905م استقلال مسالمتآميز اين كشور از سوئد حاصل گشت و حكومت مشروطه سلطنتي برقرار شد. همچنين هفدهم مه و روز قانون اساسي در اين كشور، به عنوان روز ملي نروژ انتخاب شده است. |
پس از حمله آلمان نازي و اشغال فرانسه در ژوئن 1940م، جمهوري سوم فرانسه كه از سال 1870م آغاز شده بود، پس از هفتاد سال پايان يافت. با پيروزي متفقين در جنگ جهاني دوم و برگزاري همهپرسي در فرانسه، قانون اساسيِ چهارمين دوره جمهوري فرانسه به تأييد مردم اين كشور رسيد و بدين ترتيب جمهوري چهارم فرانسه آغاز شد. از ويژگيهاي اين دوره از جمهوري بايد از عدم ثبات سياسي و اختلافها و برخوردهاي شديد ميان حزب كمونيست و شارل دوگل نظامي برجسته، سياستمدار مشهور و رئيسجمهور وقت فرانسه ياد كرد. در اين جمهوري كه دوازده سال به طول انجاميد، به دليل مشكلات گسترده اقتصادي در فرانسه، سي و سه دولت بر سر كار آمدند. شكست فرانسه در برابر مبارزات آزاديبخش مردم مسلمان الجزاير و نيز بحرانهاي سياسي در داخل كشور به ويژه درباره قانون اساسي، جمهوري چهارم فرانسه را با ناكامي روبرو كرد و سبب ايجاد جمهوري پنجم در اين كشور در سال 1958 شد. |
دايْلن تامْسْ، اديب انگليسي در 27 اكتبر 1914م در اين كشور به دنيا آمد و تنها تا دوره دبيرستان تحصيل نمود. در اين زمان، تامس به ادبيات و نگارش روي آورد و از راه بازيگري، بررسي كتاب، نوشتن برنامههاي راديويى و... گذران زندگي ميكرد. تامس نخستين شعرش را در شانزده سالگي به چاپ رساند و اولين مجموعه كوچك شعرش را زماني منتشر كرد كه فقط 19 سال داشت. وي در 24 سالگي جايزه ادبي اسكار را دريافت نمود و از آن پس، بيش از پيش اشعارش را در مجلات انگليسي و امريكايى به چاپ رساند. كارهاي تامس، مدرن و پيشرفته و تا اندازهاي تحت تاثير كتاب مقدس قرار داشت. به نظر تامس، شعر، جرياني موزون و روايى، از ظلمتي پوشيده به مكاشفهاي عريان است. همچنين شعر بايد علل پنهان را به حيطه آشكار روشنايى بكشاند. اشعار تامس به سبب قدرت غنايى، جنبههاي سورئاليستي و ذهني، استعارههاي فشرده زنده و جناسها و الگوهاي پيچيده صدا و معني، اهميت يافتهاند. بيشتر اين اشعار از شيفتگي شاعر به شكوه و عظمت تكوين زندگي و رويش و مرگْ، مايه ميگيرند. نخستين آثار منثور تامس، داستانهاي كوتاهي بود كه در كتابي با عنوان ماجراهاي تجارت پوست، گردآمده است. وي در دهه 1940م، در زمينه فيلم و فيلمنامه هم كار كرد و آثاري مردم پسند و فكاهي، اما درعين حال به نثر شاعرانه نوشت كه بيانگر عشق بسيارش به زندگي بودند. ذوق هنريِ توفان آساي تامس، گزينش خيره كننده اما دقيق القاب و صفات و تحريفهاي به ظاهر تبآلودي كه در واقع حاصل بازسازماندهي بسيار دقيق و سردند، همواره شكوهمند بودهاند. اما از سوي ديگر، كشف بسياري از سطرها كه همچون بهترين شعرها، ترجمه ناپذيرند، باعث شَعَفانگيزيِ آثار تامس شده است. تامس ميگفت به عشق انسان و در ستايش خدا قلم زدهايم. از اين روست كه عشق به انسان و ستايش خدا در شعرهاي او موج ميزنند. شعر تامس غريزي است نه عقلاني و گرچه افراط كار و انباشته از واژه و تصوير است، اما از فضيلت نيز به وفور برخوردار ميباشد. از مهمترين آثار وي ميتوان به نقشه عشق، هجده شعر و خواب روستا اشاره كرد. دايلن تامس سرانجام در نهم نوامبر 1953م در 39 سالگي درگذشت. |
يازده سال پس از استقلال پاكستان، در حالي كه اين كشور دورهاي از بيثباتي سياسي را پشت سر ميگذاشت ژنرال محمد ايوب خان، از فرماندهان ارتش پاكستان، در كودتايى بدون خونريزي در 27 اكتبر 1958م، قدرت را در اين كشور به دست گرفت. و اسكندر ميرزا به عنوان اولين رئيسجمهور پاكستان مجبور به كنارهگيري از قدرت شد. وي كه ابتدا فرماندهي ارتش و سپس وزارت دفاع را بر عهده داشت، قبل از كودتا جانشين رئيس جمهور بود. پس از كودتا، وي با در اختيار گرفتن سمتهاي رياست جمهوري و نخست وزيري، در پاكستان حكومت نظامي اعلام كرد. ايوبخان، اگر چه هفت سال بعد در انتخابات رياست جمهوري 1965م به پيروزي رسيد، اما به تدريج به سبب افزايش مشكلات اقتصادي و سياسي، با شورشهاي مردمي روبرو شد. بنابراين وي تصميم گرفت برخي از آزاديهاي اجتماعي را احياء نمايد. در همين رابطه به ايجاد هستههايي به نام واحدهاي دموكراتيك بنياني، پرداخت. ژنرال ايوب خان پس از اين كه نتوانست براي تحقق خواستههاي مردم مسلمان پاكستان كار مهمي انجام دهد. پس از يازده سال حكومت، در سال 1969م، قدرت را به داماد خود، ژنرال يحيي خان واگذار كرد. |
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}