بي‌اختياري‌ ادرار فوريتي‌


 





 

اطلاعات‌ اوليه‌
 

شرح بيماري
 

بي‌اختياري‌ ادرار فوريتي‌ عبارت‌ است‌ از ناتواني‌ در كنترل‌ ادرار در هنگامي‌ كه‌ احساس‌ ادرار رخ‌ دهد. امكان‌ دارد به‌ تنهايي‌ يا گاهي‌ همراه‌ با بي‌اختياري‌ ادرار استرس‌ (نداشتن‌ كنترل‌ ادرار به‌ هنگام‌ سرفه‌، زور زدن‌، عطسه‌، و غيره‌) اتفاق‌ بيافتد. شيوع‌ بي‌اختياري‌ ادرار با بالارفتن‌ سن‌ افزايش‌ مي‌يابد و زنان‌ را بيشتر از مردان‌ گرفتار مي‌كند.

علايم‌ شايع‌
 

جاري‌ شدن‌ بدون‌ كنترل‌ ادرار تقريباً بلافاصله‌ پس‌ از احساس‌ ادرار، مقدار جاري‌ شدن‌ ادرار ممكن‌ است‌ از چند قطره‌ تا خالي‌ شدن‌ كامل‌ مثانه‌ متغير باشد.

علل‌
 

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري بيش‌ از حد طبيعي‌ عضلات‌ مثانه‌ كه‌ باعث‌ تخليه‌ نا به‌ هنگام‌ مثانه‌ مي‌شود.
وجود سنگ‌، سرطان‌ يا انسداد در مجاري‌ ادراري‌
عوامل تشديد كننده بيماري
اختلالات‌ دستگاه‌ عصبي‌ مركزي‌ (سكته‌ مغزي‌، بيماري‌ پاركينسون‌)
چاقي‌
جراحي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ آسيب‌ رسيدن‌ به‌ پيشابراه‌ شود.
آسيب‌ به‌ پيشابراه‌ به‌ هر علت‌

پيشگيري‌
 

يك‌ رژيم‌ غذايي‌ طبيعي‌ و متعادل‌ داشته‌ باشيد و به‌ طور منظم‌ ورزش‌ كنيد تا قدرت‌ عضلات‌ حفظ‌ و تقويت‌ شود.
زنان‌ مي‌توانند پيش‌ از آغاز علايم‌ بي‌اختياري‌ استرس‌، تمرينات‌ كگل‌ را فرا گيرند و به‌ كار بندند: ـ هدف‌ از اين‌ تمرينات‌، شناسايي‌، كنترل‌ و تقويت‌ عضلات‌ كف‌ لگن‌ است‌. اين‌ عضلات‌ توانايي‌ قطع‌ ادرار را پس‌ از جاري‌ شدن‌ آن‌ به‌ فرد مي‌دهند. تمرينات‌ زير (تمرينات‌ كگل‌) باعث‌ تقويت‌ اين‌ عضلات‌ مي‌شوند و به‌ فرد اجازه‌ مي‌دهند كه‌ اين‌ عضلات‌ را كاملاً تحت‌كنترل‌ داشته‌ باشد و هر وقت‌ كه‌ بخواهد شل‌ كند. ـ براي‌ مشخص‌ كردن‌ اين‌ كه‌ كدام‌ عضلات‌ درگير شده‌اند، به‌ هنگام‌ ادرار كردن‌، به‌طور متناوب‌ ادرار را قطع‌ و مجدداً اجازه‌ جاري‌ شدن‌ آن‌ را بدهيد. ـ منقبض‌ كردن‌ و شل‌ كردن‌ اين‌ عضلات‌ را به‌ هنگام‌ نشستن‌، ايستادن‌، راه‌ رفتن‌، رانندگي‌، تلويزيون‌ نگاه‌ كردن‌ يا گوش‌ دادن‌ به‌ موسيقي‌ تمرين‌ كنيد. تا مدتي‌ ممكن‌ است‌ مقداري‌ احساس‌ درد در ناحيه‌ داشته‌ باشيد. ـ اين‌ عضلات‌ را به‌ تدريج‌ منقبض‌ و سپس‌ به‌ آهستگي‌ هرچه‌ تمام‌تر شل‌ كنيد. ـ اين‌ عضلات‌ را از جلو به‌ عقب‌ (شامل‌ عضله‌ مقعد) تمرين‌ دهيد. ـ اين‌ تمرينات‌ را هر روز صبح‌، بعدازظهر و عصر انجام‌ دهيد. در ابتدا، در هر دفعه‌ 5 بار و تدريجاً تا 30-20 بار تمرينات‌ را انجام‌ دهيد.

عواقب‌ مورد انتظار
 

روش‌هاي‌ مختلفي‌ براي‌ درمان‌ اين‌ مشكل‌ وجود دارد كه‌ بعضي‌ از آنها هنوز در مرحله‌ آزمايش‌ قرار دارند. اگر اولين‌ روش‌ درماني‌ انتخاب‌ شده‌ مؤثر واقع‌ نشد، با پزشك‌ خود درباره‌ روش‌هاي‌ جايگزين‌ مشورت‌ كنيد.

عوارض‌ احتمالي‌
 

عفونت‌ ادراري‌
مشكلات‌ پوستي‌
گوشه‌گيري‌ اجتماعي‌ به‌ علت‌ نگراني‌ از شرمساري‌ ناشي‌ از بي‌اختياري‌ ادرار

درمان‌
 

اصول‌ كلي‌
 

هرگونه‌ علت‌ زمينه‌ساز بايد شناسايي‌ و مورد درمان‌ قرار گيرد.
درمان‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ موارد زير باشد: تمرينات‌ مخصوص‌ مثانه‌، داروها، جراحي‌، تمرينات‌ تقويت‌ عضلات‌، و استفاده‌ از وسايل‌ مخصوص‌ براي‌ تخفيف‌ ناراحتي‌.
لباس‌ زير جاذب‌ رطوبت‌ به‌ تن‌ كنيد.
برنامه‌ريزي‌ منظم‌ براي‌ ادرار كردن‌ كمك‌كننده‌ است‌. يادآوري‌ زمان‌ ادرار توسط‌ فرد مراقبت‌كننده‌ نيز مفيد است‌.
مقدار مايعات‌ دريافتي‌ و دفعات‌ ادرار روزانه‌ را يادداشت‌ كنيد. اين‌ كار به‌ ارزيابي‌ پيشرفت‌ درماني‌ كم‌ مي‌كند.
تمرينات‌ كگل‌ را فرا گيريد و به‌ كار بنديد (به‌ قسمت‌ پيشگيري‌ مراجعه‌ كنيد).
در صورت‌ لزوم‌ از وسايل‌ مخصوص‌ در كنار تحت‌ خود در صورت‌ از دست‌ دادن‌ كنترل‌ ادرار استفاده‌ كنيد.
استفاده‌ از يك‌ وسيله‌ لاستيكي‌ مخصوص‌ (يا ساخته‌ شده‌ از موارد ديگر) كه‌ در داخل‌ مجراي‌ تناسلي‌ ثابت‌ شده‌، رحم‌ و لايه‌هاي‌ عضلاني‌ قسمت‌ تحتاني‌ مثانه‌ را تحت‌ حمايت‌ قرار مي‌دهد.
غالباً لازم‌ مي‌شود بررسي‌هاي‌ مربوط‌ به‌ جريان‌ ادرار صورت‌ گيرند تا بتوان‌ نوع‌ بي‌اختياري‌ را دقيقاً مشخص‌ نمود.
جراحي‌ براي‌ ترميم‌ و سفت‌ كردن‌ عضلات‌ شل‌ شده‌ يا آسيب‌ ديده‌اي‌ كه‌ مثانه‌ را مورد حمايت‌ قرار مي‌دهند.
امكان‌ دارد تمرينات‌ بازخورد زيستي‌ / رفتاري‌ توصيه‌ شوند.

داروها
 

داروهاي‌ آنتي‌كولينرژيك‌ براي‌ تحريك‌ انقباضات‌ عضلاني‌
اگر عارضه‌ عفونت‌ ادراري‌ رخ‌ دهد، امكان‌ دارد آنتي‌بيوتيك‌ تجويز شود.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
 

محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد.

رژيم‌ غذايي‌
 

در صورت‌ اضافه‌ وزن‌، يك‌ رژيم‌ لاغري‌ مناسب‌ بگيريد.
امكان‌ دارد نياز به‌ تنظيم‌ دريافت‌ مايعات‌ وجود داشته‌ باشد.

درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
 

اگر هرگونه‌ علامت‌ عفونت‌ رخ‌ دهد، مثل‌ تب‌، درد به‌ هنگام‌ ادرار كردن‌، تكرر ادرار، يا احساس‌ كسالت‌
اگر علايم‌ در عرض‌ 3 ماه‌ از آغاز تمرينات‌ كگل‌ و داروها رو به‌ بهبود نگذارند، يا علايم‌ غيرقابل‌ تحمل‌ شوند و ترجيح‌ دهيد كه‌ تحت‌ عمل‌ جراحي‌ قرار گيريد.
اگر دچار علايم‌ جديد و غير قابل‌ توجيه‌ شده‌ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

پي نوشت ها :
 

نام بيماري به انگليسي: Iccontinence urge

منبع:www.irteb.com