زندگي آيينه است، زيبا شو تا زيبا شود

خيلي‌ها در زندگي خود خواهان آرامش هستند اما اغلب اين آرامش دست‌نيافتني به نظر مي‌رسد. حتي کساني که در زندگي خود به ثروت وموفقيت‌هاي مادي مي‌انديشند و درنهايت هم به آن دست مي‌يابند، احساس مي‌کنند که واقعاً شاد نيستند. آنها هنوز مضطرب، عصبي و در حال رقابت با ديگران هستند. حال آنکه تجربه خوب در زندگي در حقيقت به عوامل بيروني مانند موفقيت مالي بستگي ندارد.
هيچ چيز وهيچ کسي نمي‌تواند شادي، اطمينان خاطر و موفقيت را به ما ارزاني دهد، زيرا آنچه ما به دنبالش هستيم، تنها به احساس دروني خودمان و نگرشي که نسبت به پيرامون خود داريم، بستگي دارد و اين موضوع است که تعيين مي‌کند آيا واقعاً سعادتمند هستيم يانه، در واقع غير ممکن است که بتوان شاد بود، به آرامش رسيد، اطمينان خاطر داشت و موفق بود مگر آنکه نخست در وجود خود شادي، اطمينان خاطر، آرامش وموفقيت را حس کنيم. آنچه در زندگي براي ما رخ مي‌دهد، آن قدر تعيين کننده شادي و آرامش ما نيست بلکه بيشتر نوع واکنش نسبت به آن رخدادهاست که نقش تعيين کننده‌اي دارد.

کدام سرنوشت
 

سرنوشت يک واژه قدرتمند است. هر کسي سرنوشتي دارد، نکته مهم در اينجا اين است که هرکسي مي‌تواند در تعيين سرنوشتش نقش بسيار مهمي ‌داشته باشد. سرنوشت انسان تصويري از آرزوها و آينده دلخواه اوست که در عمق وجودش نهفته است و انتخاب‌هاي روزانه انسان که اعمال، گفتار، افکار و روابط او را در بر مي‌گيرد، وي را به سمت سرنوشتش هدايت مي‌کند.
براي همين است که خيلي‌ها چون از سرنوشت دلخواه‌شان تعريف مشخصي ندارند، نمي‌توانند به رضايت مطلوب دست پيدا کنند. حقيقت آشکار اين است که بسياري از مردم باور ندارند که مي‌توانند به آنچه در قلب خود دارند، برسند. آنها فکر مي‌کنند موفقيت مختص ديگران است، افراد بهتر يا باهوش‌تر يا کساني که حتي پيش از تولدشان بسياري از امکانات زندگي برايشان فراهم بوده، موفق هستند اين در حالي که حقيقت ندارد و شايد اين فکر بزرگ‌ترين مانعي باشد که در سفر انسان به سوي سرنوشت، وجود دارد. ابتدا فقط بايد باور کرد که ما مي‌توانيم. اين پيامي‌است که همه ما به آن نياز داريم. اين باور ماست. باوري که در انديشه جاي مي‌گيرد و انسان با همين انديشه خود است که مي‌تواند بهشت را به دوزخ و دوزخ را به بهشت تبديل کند. هر طور که بينديشيم، روزي همان را با تجلي آن دريافت خواهيم کرد. ذهن و انديشه انسان طوري طراحي و برنامه‌ريزي شده است که فقط آنچه را که مي‌انديشد و به باور خود رسانده است، به طريقي همان انديشه را در بيرون مشاهده مي‌کند. مولانا در اين‌باره تعبير زيبايي دارد. او مي‌گويد: اي برادر تو همه انديشه‌اي/ مابقي خود استخوان و ريشه‌اي/ گر بود انديشه‌ات گل، گلشني/ ور بود خاري، تو هيمه گلخني.

ما فقط چيز‌هايي را جذب مي‌کنيم که روزي آن را در ذهن پرورش داده‌ايم. ذهن انسان اين توانايي را دارد که خواست‌ها و تمايلات دروني را متجلي سازد. اگر مثبت و به طور صحيح بينديشيم، چيزهايي مثبت به طرف ما جذب مي‌شوند و اگر منفي و مأيوسانه به امور بنگريم، مطمئن باشيد که همان‌ها به سوي ما برخواهند گشت. مثبت‌انديشي درهاي رحمت الهي را به سوي ما باز مي‌کند و گرايش انسان را به سوي يک زندگي توأم با معنويت افزايش مي‌دهد.

فرصت‌هاي طلايي
 

اينکه به انتظار بنشينيم که در آينده چه پيش خواهد آمد و بر روند زندگي ما چه تأثيري به جاي خواهد گذاشت، کاري از پيش نمي‌بريم. هر ثانيه‌اي که ما پشت سر مي‌گذاريم، يک لحظه بي‌همتاست و به دنبال لحظات فوق‌العاده گشتن، بيهودگي و اتلاف وقت است.
آرزوي دست‌يابي به سعادت، بالاترين آرزوي يک انسان است. اين حقيقتي است که نمي‌توان چشم‌ها را به روي آن بست. همه ما خواهان چنين سعادتي هستيم اما براي دست‌يابي به اين امر همه به يک ويژگي بسيار مشخص و روشن نياز داريم، واکنشي که ما را به شأن و ارزش وجودي‌مان آشنا کند و آن انگيزه و اشتياق است. بسياري از انسان‌ها گمان مي‌کنند، فرصت‌ها شبيه کيسه طلايي هستند که تصادفي جلوي پاي آنها مي‌افتد اما اينها فرصت نيستند. درواقع، فرصت‌ها، شبيه کار سخت و پرزحمت، شب زنده‌داري‌هاي پر مشقت و صبر و شکيبايي زياد هستند. فرصت‌هاي طلايي زندگي به راحتي به دست نمي‌آيند.فرصت، هر موقعيتي است که بتوان در آن تفاوت مثبتي را ايجاد کرد. بايد باور کنيد که موفقيت امري تصادفي نيست و خوشبختانه امکان رسيدن به آن در دسترس همه است. با استفاده از نيرو و انرژي عظيم، بيکران و معجزه آساي دروني، هرکسي مي‌تواند زندگي خود را به شاهکاري بي‌همتا مبدل سازد. آهنگ فردا زيبا خواهد بود اگرمن، تو و همه ما براي سردادن و زمزمه آن نت‌هاي خواست، اهداف و آرزوهاي خود را به درستي تنظيم کرده باشيم. هرکسي ناخداي سرنوشت خود و سکان‌دار کشتي خويش است. براي رسيدن به مقصد بايد اهدافي شفاف تعيين و شيوه چگونگي دست‌يابي به آنها و مدت زمان مورد لزوم را پيش‌بيني کرد و براي مقابله با شکست‌هاي احتمالي، همواره خود را آماده ساخت. در چنين شرايطي است که همه ما مي‌توانيم با احساس رضايت خاطر، با آرامش و سازنده و مفيد به مقصد برسيم.

به خوشبختي مي‌رسيم اگر...
 

زندگي براي خود آيينه‌اي دارد، هنگامي ‌زندگي عوض مي‌شود که ما خود عوض شويم. تا زندگي هست، اميد هم هست و خوشبختي و آرامش پاداش کار وتلاش انسان است. تنها با دست‌يابي انسان به افق‌هاي جديدي از نگرش‌هاي ذهني است که حتي براي دشوارترين چالش‌هاي زندگي راه‌حل‌هايي آشکار مي‌‌شود. کساني که بتوانند هدف آرماني خود را از مسافت‌هاي دور ببينند، مطمئنا به آن هدف دست خواهند يافت. وقتي هدف به صورت واضح در معرض ديد انسان قرار مي‌گيرد، يک نيروي تقريبا توقف ناپذير اورا به سمت خود مي‌کشد. هرچه تصور و تجسم ما از آرمان، اهداف و آينده‌مان دقيق‌تر باشد، روش دست‌يابي به آن بهتر قابل درک خواهد بود. شما مي‌توانيد تصميم بگيريد وانتخاب کنيد که فرصت‌هاي بزرگي را که امروز در مقابل‌تان ظاهر مي‌شوند، تعقيب کنيد و برخلاف مواضع بازدارنده و نااميدکننده‌اي که در راه رسيدن به هدف، مقابل‌تان ظاهر مي‌شود، پيشرفت و حرکت به جلو را انتخاب کنيد. راه رسيدن به آرامش و خوشبختي هرچند دشوار است اما باور کنيد دست نيافتني نيست!
منبع:http://www.salamat.com
/ج