او شوي چو خود را تو از ميانه بر گيري

شاعر : اوحدي مراغه اي

در بها بيفزايي، تا بهانه بر گيرياو شوي چو خود را تو از ميانه بر گيري
پا و سر چو گم گردد سنگ و شانه برگيريسنگ و شانه‌اي بايد تا ز پا و سر گويي
گردنت زند گر سر ز آستانه برگيريگر مقيم درگاهي خاک شو، که در ساعت
گر ز دام در خوفي دم ز دانه برگيريدام شرک را دانه جز تو کس نمي‌بينم
تا ز راه دربندي دل ز خانه برگيريدر سلوک اين منهج گر به صدق مي‌کوشي
هم چمان برون آيي، هم چمانه برگيريگر چوما نه بي‌برگي ساغري بياشامي
گر صواب مي‌جويي اين ترانه برگيرياوحدي، خطا باشد قول جز درين پرده