تا به چپ کردي حساب اين فضيلت‌هاي راست

شاعر : خاقاني

مقتداي نظم و نثرم چون قلم گيرم به دستتا به چپ کردي حساب اين فضيلت‌هاي راست
گر چه روز آمد به پيشين از همه پيشينيانخود قلم گويد کرا اين دست باشد مقتداست
موي معني مي‌شکافم دوستان را آگهي استبيش و پيشم در سخن داند کسي کو پيشواست
جزوي از اشعار من سلطان به کف مي‌داشت بازدشمنان را نيز هر موئي بر اين معني گواست
گفت کاين مداح ما را خاص بايستي دريغمدحت شاه اخستان بر خواند و ز آتش رشک خاست
خاصگان گفتند کاين منت ز خاقاني است بسکاين چنين مدحت که ما خوانديم هم ما را رواست
گفتم احسان شما بگذشت و احسان اميرکافرين شاه شروان در کف سلطان ماست
شاه را تاج ثنا دادم نخواهم بازخواستجاودان مانده است و اي طغراي اقبال شماست
شاه تاج يک دو کشور داشت ليک از لفظ منشه مرا ناني که داد ار باز مي‌خواهد رواست
شه مرا نان داد و من جان دادمش يعني سخنتاجدار هفت کشور شد به تاجي کز ثناست
گنج خانه‌ي هشت خلد و نه فلک دادم بدونان او تخمي است فاني جان من گنج بقاست
آن قدر ده‌گانه‌اي کان پنج دهقان مي‌دهندداده‌ي او چيست با من پنج خايه‌ي روستاست
من چراغم نور داده باز نستانم ز کسهم دعا گويانش را دادم که آن مزد دعاست
آري آري ماه را خورشيد اگر نوري دهدشاه خورشيد است و اينک نور داده باز خواست
طفل مي‌ناليد يعني قرص رنگين کوچک استباز خواهد خواست آنک شاه خورشيد سخاست
بنده با افکندگي مشاطه‌ي جاه شه استسگ دويد آن قرص از او بربود و آنک رفت راست
روغن مصري و مشک تبتي را در دو وقتسير با آن گندگي هم ناقد مشک ختاست
گر به مدحي فرخي هر بيت را بستد دهيهم معرف سير باشد هم مزکي گندناست
صد هزاراست اين فضيلت گر رسد اندر شماردر مديح بکر من هر بيت را شهري بهاست