حديث شمع از پروانه پرسيد
شاعر : خواجوي کرماني
نشان گنج از ويرانه پرسيد | | حديث شمع از پروانه پرسيد | پريشاني زلف از شانه پرسيد | | فروغ طلعت از آئينه جوئيد | برون آئيد و از بيگانه پرسيد | | اگر آگه نيد از صورت خويش | وگر پرسيد از پروانه پرسيد | | مپرسيد از لگن سوز دل شمع | بدام آئيد و حال دانه پرسيد | | محبت دام و محبوبست دانه | دواي جانم از جانانه پرسيد | | چو از جانانه جانم دردمندست | حديث راست از ديوانه پرسيد | | منم ديوانه و او سرو قامت | نشانم از در ميخانه پرسيد | | حريفان گو بهنگام صبوحي | ز ما از ساغر و پيمانه پرسيد | | کنون چون شد به رندي نام ما فاش | همان بهتر که از پيمانه پرسيد | | ز خواجو کو مي و پيمانه داند | |
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}