حديث شمع از پروانه پرسيد شاعر : خواجوي کرماني نشان گنج از ويرانه پرسيد حديث شمع از پروانه پرسيد پريشاني زلف از شانه پرسيد فروغ طلعت از آئينه جوئيد برون آئيد و از بيگانه پرسيد اگر آگه نيد از صورت خويش وگر پرسيد از پروانه پرسيد مپرسيد از لگن سوز دل شمع بدام آئيد و حال دانه پرسيد محبت دام و محبوبست دانه دواي جانم از جانانه پرسيد چو از جانانه جانم دردمندست حديث راست از ديوانه پرسيد منم ديوانه و او سرو قامت نشانم از در ميخانه پرسيد...