بدينسان که از ما جهاني جهاني

شاعر : خواجوي کرماني

که با کس نماني و با کس نمانيبدينسان که از ما جهاني جهاني
که خسرو نشاني و خسرو نشانيتو آن شهرياري و آن شهره‌ياري
که هر دم برآني که خونم برانيتو آني که قتلم تواني و دانم
مي ارغواني به روي غوانيخوشا طرف بستان و دستان مستان
تو در باغ باني و در باغبانيدل ياغي باغيم باغ و دائم
ز نسل کياني که اصل کيانيندانم کدامي که دامي دلم را
چه کاني که از لعل گوهر چکانيچو ماهي که ماهيتت کس نداند
تو نور جناني و حور جنانيتو جان و جهاني و جان جهاني
اگر باز داري سمند ار دوانيسزد کاردوان رخ نهد پيش اسبت
که سيب از ترنجت کند بوستانيترا نار پستان به از نار بستان
دل از خون چو خاني و رخ زر خانيتو ترخان و ترخون ز جور تو خواجو