خورشيد زير سايه زلف چو شام اوست

شاعر : سعدي

طوبي غلام قد صنوبرخرام اوستخورشيد زير سايه زلف چو شام اوست
زيرا که رستخيز من اندر قيام اوستآن قامتست ني به حقيقت قيامتست
کب حيات در لب ياقوت فام اوستبر مرگ دل خوشست در اين واقعه مرا
باد بهشت مي‌گذرد يا پيام اوستبوي بهار مي‌دمدم يا نسيم صبح
اينک فتاده در سر زلف چو دام اوستدل عشوه مي‌فروخت که من مرغ زيرکم
و اينک فتاده‌ام به غريبي که کام اوستبيچاره مانده‌ام همه روزي به دام او
تا خود غلام کيست که سعدي غلام اوستهر لحظه در برم دل از انديشه خون شود