معجزي خود ز معجز ادبار

شاعر : سنايي غزنوي

نزد هر زيرکي کم از خر بود		معجزي خود ز معجز ادبار
زان که عقلش ز جهل کمتر بود		خود همه کس برو همي خنديد
ريشخندش نيز درخور بود		زين چنين کون دريده مادر و زن
تا چون هوات بر همه کس قادري بود		چون خاک باش در همه احوال بردبار
تا همچو آتشت ز جهان برتري بود		چون آب نفع خويش به هر کس همي رسان
هر زمان بر رادمردي سفله‌اي مهتر شود		دور عالم جز به آخر نامدست از بهر آنک
سايه‌ي جوهر فزون ز اندازه‌ي جوهر شود		آن نبيني آفتاب آنجا که خواهد شد فرو
کانکه ز تو زاد بلندان شود		چون تو شدي پير بلندي مجوي
سايه‌ي هر چيز دو چندان شود		روز نبيني چو به آخر رسد

تازه های مقالات

ارسال نظر

نظرات کاربران