تني داري بسان خرمن گل

شاعر : سيف فرغاني

عرق از وي روان چون روغن گلتني داري بسان خرمن گل
فگنده آتش اندر خرمن گلصبا از رشک اندام چو آبت
شکسته چون بنفشه گردن گلچمن از خجلت روي چو ماهت
پشيمان گردد از آوردن گلگر از رويت بهار آگاه باشد
بريزد آب روي روشن گلبه سيل تيره ابر نوبهاري
چو خار آويخته در دامن گلغم تو در گريبان دل من
چو زنبور عسل از خوردن گلمنم ا زخوردن غمهاي تو شاد
قباي غنچه و پيراهن گلاگر از خاک کويت بو بگيرد
ز روح ناميه اندر تن گلچو در برگ از خزان زردي فزايد
نخواهد عندليب آزردن گلمها از سيف فرغاني ميازار
جعل باشد نه بلبل دشمن گلگلت را همچو بلبل دوست‌دارست