بهترين همسر دنيا

1- شاد باشيم:
 

شاد بودن هميشه ارزشمند است. پس سعي کنيم خود را خوشحال و سرحال نشان دهيم تا خستگي را از تن شريک زندگي خود دور کنيم.

2- صبور باشيم:
 

اگر رفتار همسرمان را خوشايند نمي دانيم، بهتر است با حوصله و تأمل و در شرايط مناسب، او را از چگونگي رفتارش آگاه کنيم.

3- منطقي رفتار کنيم:
 

مسائل را منطقي و درست بررسي کنيم و به جاي منافع شخصي، مصالح زندگي مشترک را در نظر بگيريم و بي طرفانه قضاوت کنيم.

4- کم توقع باشيم:
 

از همسرمان آن قدر انتظار داشته باشيم که بتواند به انتظارات پاسخ دهد.

5- مثبت نگر باشيم:
 

با به ياد آوردن لحظات شيرين زندگي، بدبيني را از خود دور کنيم. به رفتارهاي خوب همسرمان بيشتر بينديشيم و جنبه هاي خوب زندگي را فراموش نکنيم.

6- خوش بين باشيم:
 

داشتن نگاه خوش بينانه به زندگي و اطرافيان باعث ايجاد آرامش و بذل محبت و عاطفه مي شود.

7-يکدل باشيم:
 

درک متقابل موجب ايجاد تفاهم مي شود و يکدلي به وجود مي آورد.

8- شنونده خوبي باشيم:
 

هنگامي که همسرمان با ما صحبت مي کند، حتي الامکان به چشمان او نگاه کنيم يا با اشاره و سر تکان دادن نشان دهيم که به حرف هاي او توجه داريم.

9-مشوق همسر خود باشيم:
 

براي رفتارها و صحبت هاي همسرمان ارزش قايل شويم و با ياد آوري موقعيت هاي موفق گذشته، او را تشويق کنيم تا آينده بهتري داشته باشد.

10- به پيشرفت يکديگر اهميت دهيم:
 

آن قدر صميمي باشيم که پيشرفت و ترقي همسرمان يکي از آرزوهاي ما باشد. در حقيقت اولين کسي که از اين پيشرفت سود مي برد، ما هستيم.

11- خوش قول باشيم:
 

براي حرف ها و قول هاي خود ارزش قايل شويم و خود را در مقابل آنها مسؤول بدانيم. خوش قولي نشانه احترام به خود و همسر است.

12-به يکديگر احترام بگذاريم:
 

به شخصيت همسرمان احترام بگذاريم و حرمت يکديگر را نزد خانواده و دوستان حفظ کنيم.

13-ارتباط کلامي و عاطفي خود را حفظ کنيم:
 

سعي کنيم با همسر خود درباره مسائل مختلف گفتگو کنيم. صحبت کردن بهترين راه آگاهي از افکار و احساسات همسر است.

14-با يکديگر مهربان باشيم:
 

همسرمان را جزيي از وجود خود بدانيم. محسناتش را بازگو کنيم، برايش خوبي بخواهيم و در راه کمک به همسرمان تمام تلاش خود را به کار ببريم. با مهرباني مي توانيم مالک قلب هاي يکديگر باشيم و رابطه گرم و صميمي برقرار کنيم.

15-محبت پذير و قهرگريز باشيم:
 

منش توأم با مهرباني و دوري از قهر و کينه، صفت همسران فداکار است. تلاش کنيم که آيينه زندگي مان شفاف و بدون غبار کدورت باشد.

16-راستگو باشيم:
 

صداقت و راستي از بهترين سرمايه هاي زندگي مشترک است. هرگز نبايد به دروغ و نيرنگ متوسل شويم حتي اگر حقيقت به نفع ما نباشد. فراموش نکنيم که دروغ پايه هاي زندگي را سست مي کند.

17-محيط خانواده را با صفا کنيم:
 

فضاي عاطفي خانواده بايد چنان مطلوب و دوست داشتني باشد که همسرمان در آن احساس رضايت خاطر کند و از امنيت رواني برخوردار باشد.

18-به ارزش هاي ديني، اخلاقي و خانوادگي پايبند باشيم:
 

ارزش ها از ارکان و ستون هاي اصلي خانواده محسوب مي شود و مقيد بودن به ارزش ها موجب دوام و استحکام خانواده مي شود و اصالت آن را حفظ مي کند.

19-به نيازهاي همسر توجه کنيم:
 

رفتار دلنشين و توأم با متانت موجب مي شود خواسته هاي خود را به راحتي بيان کند.

20-بهداشت رواني همسر را تأمين کنيم:
 

در سايه سلامت جسمي و رواني مي توانيم به هدف هاي خود برسيم. بنابراين بايد به رفتار او توجه نماييم و از افسردگي و خمودي اش جلوگيري کنيم.

21-با يکديگر مشورت کنيم:
 

هر يک از همسران بايد حق داشته باشند نظر و پيشنهاد خود را بيان کنند. با مشورت کردن، راه رسيدن به زندگي سالم کوتاه تر مي شود.

22-قدرشناس باشيم:
 

از همسرمان به خاطر وظايف، مسئوليت ها و همکاري هايش قدرداني کنيم. براي ابراز سپاسگزاري و تشکر، به کلمه هاي خاصي نيازمند نيستيم.

23-احساس مسئوليت داشته باشيم:
 

هر يک از همسران بايد خود را در مقابل کاري که بر عهده گرفته اند، متعهد بدانند و از انجام دادن آن شانه خالي نکنند.

24-برنامه ريزي کنيم:
 

در حقيقت برنامه ريزي به زندگي خانوادگي نظم و سامان مي بخشد.

25-الگوي خوبي باشيم:
 

طوري رفتار کنيم که الگوي رفتاري مناسبي براي همسر و فرزندان خود باشيم.

26-خود را به جاي همسرمان بگذاريم:
 

دنيا را از دريچه نگاه او ببينيم و ازخود بپرسيم:« اگر من جاي او بودم، چه مي کردم ؟»

27-به خواسته ها و افکار يکديگر احترام بگذاريم:
 

فراموش نکنيم که ازدواج، پيمان همکاري و تشريک مساعي است.

28-ميانه رو و متعادل باشيم:
 

حضرت علي (ع) فرموده اند: «خيرالامور اوسطها.» پس اگر در تمام امور زندگي (خوردن، خوابيدن، مسافرت و حتي محبت کردن ) اعتدال را رعايت کنيم، کمتر دچار مشکل مي شويم.

29-با جملات زيبا از همسر خود دلجويي کنيم:
 

يک جمله شورانگيز مي تواند توفاني از خشم و غضب و نفرت را خاموش کند و بناي زندگي را از خطرات گوناگون دور سازد.

30-روابط زناشويي را بسيار مهم بدانيد:
 

عدم توجه به اين روابط موجب ايجاد مشکلات مختلف خانوادگي، روحي و رواني براي هر يک از طرفين مي شود و زندگي را با خطرهاي جدي رروبه رو مي کند.

31-به همسر خود بگوييد:
 

«من به خاطر عشق به تو همه سختي هاي زندگي مان را مي پذيرم.» چنين جملاتي باعث دلگرمي او مي شود.

32-همسر خود را راضي کنيم:
 

بايد طوري رضايت همسرمان را جلب نماييم که مطمئن باشيم هيچ وقت ما را ترک نمي کند يا در هيچ مشکلي ما را تنها نمي گذارد.

33-با متانت و صداقت قبول کنيم:
 

که در بعضي کارها همسرمان شايسته تر است.

34-براي سخن و پيشنهاد همسرمان احترام قايل شويم :
 

و خود را عقل کل ندانيم. باور داشته باشيم که هميشه همه چيز را همگان دانند.

35-با هم مشورت کنيم:
 

سختي ها و مشکلات کار را در حد ضرورت با همسرمان در ميان بگذاريم. همفکري، بار مشکلات را سبک تر مي نمايد.

36-فرمان ندهيم:
 

نبايد خانه را به پادگان تبديل کنيم. متوجه باشيم که خانه کانون عشق و محبت است، نه محل يکه تازي و خشونت.

37-تعصبات غلط و افکار مزاحم را از خود دور کنيم:
 

افکار مزاحم مانند خوره، سلامت رواني انسان را از ميان مي برد. بهتراست به جاي اعمال تعصبات دست و پاگير، انرژي خود را صرف توجه به همسر و خانواده نماييم.

38-از ازدواج خود اظهار پشيماني نکنيم:
 

زندگي و روابط خود را با ديگران مقايسه نکنيم و از ياد نبريم که زندگي هر کسي مطابق سليقه و عقل و درايت او اداره مي شود.

39-روي نقاط ضعف همسر خود انگشت نگذاريم:
 

هر فردي ممکن است در موارد مختلف دچار ضعف باشد. آشکار کردن و بزرگ جلوه دادن اين نقاط ضعف موجب ايجاد کدورت مي شود. هرگز نبايد از نقطه ضعف ها به عنوان اسلحه اي براي سکوت يا شکست دادن همسر استفاده کنيم.

40-مقابله به مثل نکنيم:
 

از رفتارهاي تلافي جويانه بپرهيزيم و سعي کنيم به جاي مقابله به مثل، رفتار مناسب را به او يادآوري نماييم.
منبع:نشريه کوچه ما، شماره 16.