بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی رژیم پهلوی تقریباً تمام سالن‌های ورزشی باشگاه تاج تحت مدیریت و حفاظت همراهان کونگ فوتوآ قرار گرفت و فعالیت ورزشی با دیگر آغاز شد و کونگ‌فو توآ حدود ۲ سال موفقیت‌های چشمگیری را کسب نمود.در سال ۱۳۶۰ به سبب فعالیت‌های سیاسی ابراهیم میرزایی بار دیگر فعالیت باشگاه‌های کونگ‌فو توآ ممنوع شد و تا سال ۱۳۷۰ همراهان این ورزش به صورت مخفیانه به معرفی و آموزش این ورزش می‌پرداختند.
در سال ۱۳۷۰ با پیگیری‌های مستمر همراهان این فعالیت کونگ فوتوآ با عنوان "انجمن کونگ‌فو توآ" به‌طور رسمی زیر نظر فدراسیون کاراته آغاز شد. در اواخر سال ۱۳۷۱ فدراسیون کونگ فو، ووشو و رزم آوران تشکیل شد و در سال ۱۳۷۸ به‌نام فدراسیون ورزشهای رزمی تغییر نام یافت. در سال ۱۳۷۹ تحت عنوان کمیته مستقل کونگ فوتوآ فعالیت نمود و مجدداً در سال ۱۳۸۱ در زمره سبک‌های فدراسیون ورزشهای رزمی درآمد.

هفت مایگاه

مایگاه یکم: علم فیزیولوژیکی فعالیت‌های بدن انسانی
مایگاه دوم: انشاء علوم انسانی
مایگاه سوم: روانشناسی تکنولوژی
مایگاه چهارم: انشاء پزشکی
مایگاه پنجم: فلسفه‌گرائی یا نگرش تفکرآمیز
مایگاه ششم: روح روان
مایگاه هفتم: جهان مجهولات فراتر از خویشتن

لباس

گزارش چاپ شده از روند استقبال از کونگ‌فوتوآ در ایران در مجله دنیای ورزش، سال ۱۳۵۳ در اصل لباس کونگ‌فو توآ، تفاوت ساختاری خاصی با لباس کونگ‌ فو ندارد ولی در مجموع لباسی که دراین هنر به‌کار می‌رود از شرایط خاصی برخوردار است. از استحکام و دوام زیادی برخوردار بوده و تامین کننده میدان حرکتی دست، پا وتنه می‌باشد.
پیراهن ساده ومعمولی که تمام قسمت‌های بدن را می پوشاندواز هدر رفتن انرژی بدن جلوگیری می‌کند، معمولاً از جنس نخی و الیاف طبیعی است تا عرق بدن را جذب کند. کمرشلوار کونگ‌فو چنان طراحی شده که مهره‌های قوس کمری ستون مهره را محافظت می‌کند (درهنگام وارد شدن نیرو و فشارهای زیاد از لغزیدن مهره‌ها به روی هم وآسیب دیده گی آنها جلوگیری می‌کند) ودرقسمت مچ پا نیز شلوار کونگ‌فو عضلات و زردپی‌های مچ پا رامحکم نگه می‌دارد واز آسیب دیدگی آنها جلوگیری می‌کند.

رنگ لباس

لباس کونگ‌فو سیاه رنگ می‌باشد.
از نظر علمی رنگ سیاه انرژی را در خود جذب کرده و ازهدررفتن انرژی جلوگیری می‌کند. درکونگ‌فو سیاهی رنگ مقدسی می‌باشد؛ بدین منظور که رنگ سیاه درمقابل رنگ‌های دیگر مقاومت می‌کند ونفوذ هرگونه رنگ درآن بی‌اثر است. از نظر علمی رنگ سیاه نمی گذارد انرژی بدن که در اثر سوخت وساز تولید می‌شود از دست برود و آن را در خود نگه می‌دارد واز پیری زودرس و خستگی و کوفتگی عضلات جلوگیری می‌کند.

شال‌بندها

شالبند سفید

اولین شال کونگ فو توآ شال سفید به نشانه آمادگی و ورود به معبد انشاء برای خودسازی؛

شالبند سبز

دومین شال کونگ فو توآ شال سبز یا روییدن در فضای فیزیکی؛

شالبند قهوه‌ای

سومین شال کونگ فو توآ شال قهوه ای یعنی سوختن در ورای نیروهای فیزیکی و رویایی در میدان‌های مبارزه؛

شالبند مشکی

چهارمین شال کونگ فو توآ شال مشکی یعنی عبور از مرز تاریکی‌ها و ابداع و تکامل تکنیک‌های کونگ فو توآ.
منبع:رزمی کار