جیت کان دو(Jeet KunDo) را به علت سبک عجیبش می شناسند. سابقه این روش در هنرهای رزمی طولانی است و هنری که در مراحل مختلف مبارزات توسط بروس لی، اژدهای افسانه ای هنرهای رزمی پایه ریزی گردید.
سرانجام در دهه شصت میلادی به این نام شناخته شد. در حالیکه بروس لی تلاش می کرد تا نشان دهد جیت کان دو هیچ شیوه یا روش مبارزه ای خاصی ندارد؛ جامعه هنرهای رزمی و علاقمندان به این رشته تحت تأثیر حرکات خارق العاده او قرار گرفتند و این سبک، خیلی زود با الهام از سنت های چینی در هنرهای رزمی در میان هواداران این رشته جای خود را باز کرد.
این هنر در واقع، سبک پیشرفته و بهبود یافته همان استیل وینگ چون کونگ فو بود که بروس لی در همه نمایش هایش اجرا می نمود. شباهت بین این دو سبک آنچنان زیاد و نحوه استفاده از فنون در این دو شیوه به قدری شبیه است که به سختی می توان این دو سبک را از هم شناخت.
ضربات مانع یا همان حرکاتی که در برابر حملات حریف مقاومت می کنند، حرکات دست نظیر در چنگال گرفتن حریف و تکنیک های انرژی، ریشه در وینگ چون دارند اما ظریف تر و ساده تر اجرا می شوند.
جیت کان دو دارای آنچنان تأثیری در دنیای هنرهای رزمی بوده است که حتی هسته اصلی وینگ چون، براساس فنون اولیه و اساسی جیت کان دو پایه ریزی شده است. سرعت و انعطاف پذیری در این سبک به حداکثر خود می رسد و کار با پاها، ترکیب فنون، جاگیری ها و غیره به طرز فوق العاده ای در این سبک اجرا می شوند .
منبع مقاله:
رزمی کار

/م