نویسنده: دکتر امیرمسعود احمدی




 
روان پزشک، روان شناس، درمان
برای درمان بیماران روانی روند پیچیده ای وجود دارد که طی آن بیمار در بیمارستان بستری می شود و تحت نظر مددکاران ورزیده و متخصصین روان شناس یا روان پزشک درمان می شود.
بعد از پایان یافتن روند درمان، چگونگی میزان بهبودی بیمار و امکان ادامه ی زندگی کردن او در جامعه توسط متخصصان بررسی و تعیین می شود. در صورت لزوم دوره ی درمانی تمدید می شود و دوباره فرد را به مرکز درمانی منتقل می کنند. این روند درمانی نشان می دهد که بیمار به حال خود رها نمی شود.
با توجه به عدم آشنایی مردم با بیماری های روانی و تفاوت دنیای خاص بیماران با دیگران، رها کردن آنان در جامعه سبب بروز حوادث بسیار ناگوار می شود که در اغلب موارد کار بیماران به مَراجع قانونی و زندان می کشد.
نمونه ی ساده و دردناک این فاجعه در مواردی است که فرد مرتکب قتل می شود، اما به دلیل بیماری روانی از مجازات معاف می شود و از زندان آزاد می شود، در حالی که امکان تکرار فاجعه وجود دارد.
در این جا سوال هایی پیش می آید که: « بیمار چگونه در جامعه زندگی خواهد کرد؟» ، « دیگران چه تکلیفی نسبت به او دارند؟» ، « آیا بیمار خود را ملزم به ادامه ی درمان می داند؟ اگر چنین الزامی را احساس نکند، ما در قبال این وضع چه تکلیفی داریم؟» این ها نمونه های کوچکی از سئوالات و مشکلاتی است که در جامعه با آن روبه رو هستیم.
منبع مقاله : احمدی سرتختی، امیرمسعود، (1388)؛ دارو درمانی در روان پزشکی، (آشنایی با داروهای روان پزشکی)، تهران: نشر قطره، چاپ اول.