به معنی برآورنده ی حاجات و مقاصد است و مداومت بر این اسم برای برآمدن حاجات و مطالب مهمّه مجرّب است و همراه داشتن این مکسَّر ذیل فواید بسیار دارد:
 

یا

ق

ا

ض

ی

ال

ح

ا

ج

ا

ت

ت

یا

ا

ق

ج

ا

ا

ض

ح

ی

ال

شکل شماره(1)
 

پژوهه در مفهوم القاضی [الحاجات]

از مادّه «قضاء» در اصل به معنی «جداساختن چیزی» است یا با عمل یا با سخن و بعضی گفته اند در اصل پایان دادن چیزی است. این صفت نسبت به خداوند تبارک و تعالی در سه وجه اطلاق شده است:

1-امر و فرمان: «پروردگارت حکم و الزام فرموده است که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید».(اسرا/24)

2- خبر و اعلان: «خبر دادیم بنی اسرائیل را در کتاب که دوبار در این سرزمین فساد و تباهی و سرکشی می کنید».(اسرا/4)

3- قضاء به معنی «حکم و داوری» است.[طه/72].

4- اتمام خلق و پایان دادن: «هفت آسمان را خداوند در دو روز به اتمام رسانید.»(فصلت/11)

5- قضاء به معنی«فراغت از چیزی» نیز آمده است [یوسف/41]

مرحوم علامه ی مجلسی در جلد پنج بحارالانوار ده وجه برای قضا نقل می کند که بعضی از آنها به غیر خداوند نیز اطلاق می گردد ولی در میان تمام معانی بیشتر الزام و حکم قطعی منظور است. البته اگر کسی سؤال کند آیا حکم قطعی و الزامی پروردگار قابل تغییر است یا خیر جواب مثبت است زیرا بلا و حوادث ناگوار را می توان توسط دعا و صدقه و صله ی رحم و امثال آن برطرف کرد که در این صورت نیز انسان مشمول قضای الهی می شود.

«قضاء» به معنی «مرگ» نیز در قرآن کریم تعبیر شده است: «موسی ضربه ای بر او زد و او جان داد»[قصص/15].

از "رسول خدا"(ص) سؤال شد با وجود این که هر حادثه ای در جهان به تقدیر الهی و قضای حتمی اوست دعا چه اثری می تواند داشته باشد؟ پاسخ فرمودند دعا نیز از قضا و قدر است. «بحار، ج5، ص 78».

همچنین خداوند تبارک و تعالی اوّل قاضی و قضاوت کننده است و این در روز قیامت بر همگان مشهود و واضح می گردد. «قاضی» اسم فاعل از «قضا» در یکی از مصادیق و مفاهیم خود وقتی با «حاجات» ترکیب می شود؛ به معنای برآورنده ی حاجات و مقاصد «عباد» معنا می شود و چه کسی از خداوند شایسته تر در برآوردن حاجات؟!
نویسنده: ملاحبیب الله شریف کاشانی
مترجم و شارح: استاد محمّد رسول دریایی

منبع:
شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم.