عدد ابجدی: 812 الخبیر به معنی شخص آگاه و مطلع بر همه ی امور است و «شیخ بُرسی» (ره) فرموده است که هر کس تا هفت روز این اسم را روزی هشتصد و شصت و یک مرتبه بخواند، روحانیّین او را از امور پنهانی و حوادث ایّام خبر دهند و در بعضی از رسایل است که هر کس این مربّع را در شَرَف عطارد نقش نموده، با خود دارد، بر علوم جلیله (علوم بزرگ و مهمّ) مطلع گردد و خواندن این اسم تا دو هزار و چهارصد و سی و شش مرتبه در مدّت بیست و یک روز موجب ایمنی از شرّ نفس و حیله ی حسودان و مکر دشمنان می شود و صاحب این دعوت (دعاکننده) بر اسرار پنهانی و ضمایر خلایق آگاه می شود:
 

خ

ب

ی

ر

201

9

3

599

4

602

198

8

7

199

601

5
شکل شماره (1)
 

پژوهه در مفهوم الخبیر از مترجم

«خبیر» از مادّه ی «خُبر» (به ضمّ خاء و سکون باء) به معنی آگاه شدن و به کُنه چیزی پی بردن» است. (آگاهی به باطن و درون کارها) واژه «خَبَر» بر وزن «ضرر» نیز به معنی «اطلاع و آگاهی» است.

این واژه از اسمای خداوند و به معنی «آگاه» می باشد که وزن صرفی آن صفت مشبَّهه دلالت بر دوام آن دارد. این اسم چهل و پنج بار در قرآن کریم ذکر شده است و برای آن دو تفسیر ذکر شده است:

1) خبیر به معنای عالِم به پوشیده ها: که از این جهت از اسم علیم ممتاز است. این وصف وقتی در مورد غیر خداوند استعمال گردد به معنی علمی است که صحّت آن نیاز به امتحان و آزمایش دارد.

2) خبیر به معنی آگاه کننده: زیرا وزن فعیل گاهی به معنی مُفعِل می باشد چنانچه مثلاً بدیع به مُبدِع معنی می گردد.

در قرآن کریم نام "خبیر" بیشتر در مورد حساب و سنجش اعمال و افعال انسانها آمده و این حکایت از این می کند که خداوند تبارک و تعالی عالم السرّ و الخفیات است و با دقت نظر کامل به حساب بندگان خویش خواهد رسید.

حضرت لقمان می فرماید: «پسرم اگر عمل تو؛ هم وزن دانه ی خَردَلی در دل سنگی یا در ژرفای آسمانها یا زمین باشد خدا آن را به حساب می کشاند که او دقیق و خبیر است». «لقمان/16»

واژه ی «خبیر» به کسی اطلاق می شود که از جزییات و ریزه کاریهای یک موضوع آگاه است.

 
نویسنده: ملاحبیب الله شریف کاشانی
مترجم و شارح: استاد محمد رسول دریایی

منبع : شریف کاشانی، ملاحبیب الله؛ (1383)، خواص و مفاهیم اسماء الله الحُسنی(نامهای زیبای خداوند)، ترجمه ی محمدرسول دریایی، تهران: نشر صائب، چاپ ششم