برای درک و فهم ماهیت شر در عالم هستی و فلسفه وجودی آن ابتدا باید عینک ماتریالیستی را از جلوی چشمان خود برداشت و افق دید خود را به سوی حقایق پیدا و پنهان عالم باز کرد و تنها با پندارهای عقلی و تجربی به...

کم نیستند افرادی که برای رسیدن به خوشبختی و شادکامی در حیات مادی و معنوی هیچ گونه نقش و مسئولیتی را برای خود در نظر نمی گیرند و تنها دیگران را مقصر کمبودها و ناکامی های زندگی خود قلمداد می کنند، این در...

خلوت سه روزه معتکفین در مسجد فرصت‌های استثتنایی را در پیش روی نمازگزاران و روزه داران ایام البیض، قرار می‌دهد فرصت بسیار مغتنمی که به جرأت می‌توان گفت، خارج از جمع معتکفین در کمتر جایی می‌توان آن را پیدا...

فطرت، و به تعبیری ساده تر، سرشت انسانی، نوع و الگوی خاصی از آفرینش است که خداوند انسان را بر پایه آن آفریده است

نظام تربیتی‌ای که در مقام تفکر، ایمان به خداوند را به منزله مبدأ مستی و آفریدگار جهانیان، سربرگ دفتر خویش ساخته است، در مقام عمل، التزام به قوانین الهی را شعار و ایدئولوژی خود قرار می دهد

توحید در خالقیت بیانگر پیوند خالقیت و مخلوقیت بین خداوند و آفریده‌های اوست؛ به گونه‌ای که آدمی احدی را جز خداوند مبدأ هستی و آفرینش جهان و انسان نشناسد.

نمی‌شود کسی به خداوند توکل کند، ولی راهی برای خروج از مشکلات بر وی نگشاید و امورش را سامان ندهد!

یکی از ارکان شادکامی، رضامندی و دیگری نشاط است. عامل بنیادین شادکامی، سبک زندگی موحدانه است که اساس آن، ایمان به خدا بوده و ره‌آوردش تنظیم زندگی بر اساس آموزه‌های اوست.

اگر قانون گذاری، منحصر به خداست، خواه ناخواه اطاعت از غیر او، در صورتی که فرمانش مخالف فرمان خدا باشد، به معنای شریک قرار دادن برای خدا در قانون گذاری است.

عامل بنیادین اصل شادکامی، به همان توحید برمی‌گردد. اگر زندگی انسان، مبتنی بر توحید شکل بگیرد، بنیان شادکامی تحقق یافته است.