داستان کوتاه
در ماجراي اسارت امام سجاد (علیه السلام) و بازماندگان شهداي كربلا آمده، هنگامي كه آنها را به شام بردند، وقتي يزيد امام سجاد (علیه السلام) را ديد اين آيه را خواند و با آن حضرت تطبيق كرد: «وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِير،ٍ آنچه از مصائب دامن‌گير شما مي شود براي اعمالي است كه انجام داده ايد و خداوند بسياري از آنها را مي بخشد.» (شوري: 30)يزيد مي خواست بگويد شما مشمول اين آيه هستيد. امام سجاد (علیه السلام) فرمود: بلكه آيه‌ی ما، اين آيه است كه درباره ما نازل شده است: «مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ؛ هيچ گرفتاري در زمين و آسمان و در وجود خودتان نرسد، مگر اينكه پيش از اين در لوح محفوظ و پيش از آنكه پديد آيد، نوشته شده و اين بر خدا آسان است تا بر آنچه از شما پيش‌تر فوت شد غمگين نشويد و به آنچه خدا به شما داد٬ شاد نگرديد.» (حديد: 22 ـ 23)
ما از كساني هستيم كه از آنچه از ما در گذشته درباره دنيا از دست رفته، ناراحت نيستيم و به آنچه به ما داده شده، شاد نمي باشيم. (1)
به اين ترتيب امام سجاد (علیه السلام) پاسخ دندان شكني به يزيد داد.
پي‌نوشت:
1. نور الثقلين، ج 4 ٬ ص 580؛ داستان ها و پندها، ص 110.
منابع مقاله :www.irc.ir
سرگذشت هاي تلخ و شيرين قرآن، ناشر انتشارات سيد جمال الدين اسد آبادي، محل چاپ قم، سال چاپ 1381، نوبت چاپ سوّم، جلد اوّل، صفحه 230 و 231، گردآورنده حاج شيخ غلامرضا نيشابوري.
