دلداري بيمار

يكي از شاگردان امام جواد (ع) بيمار شده بود، در حدي كه بستري شده بود و اميد زنده ماندن نداشت ، امام جواد (ع) با خبر شد، همراه جمعي از اصحاب به عيادت او رفت ، وقتي كه در بالين او نشست و احوال او را پرسيد: او زار و زار گريه كرد و گفت : مي ميرم چه كنم ؟مرگ در كار است . امام جواد (ع) به او فرمود: اي بنده خدا تو كه از مرگ مي ترسي از اين رو است كه نمي داني مرگ چيست ، براي تو مثالي بزنم : اگر بدنت آلوده به چرك و كثافت باشد، و موجب زخمهاي پوستي بدن گردد و ناراحت شوي ، و بداني اگر حمام بروي و شستشو كني ، همه اين چركها و آلودگيها و زخمها از بين مي رود، آيا ميل داري كه به حمام بروي ، يا ميل نداري ؟ بيمار عرض كرد: البته دوست دارم كه هر چه زودتر، به حمام بروم و خود را از همه ناپاكيها پاك نمايم . امام جواد (ع) فرمود: مرگ براي مؤمنين همان حمام است و آن آخرين منزلگاه ، و مرحله شستشو و پاكسازي از آلودگيهاي گناه مي باشد، بنابراين اگر به سوي شادي رو آورده اي ، پس هيچ غم را به خود راه نده . بيانات گرم و پرمهر امام جواد (ع) روحي تازه در كالبد آن بيمار بخشيد و قلب و اعصاب او را آرام شد، و اندوهش به شادي و نشاط تبديل گردد.