توصيه هاى بهداشتى براى بيماران ديابتى
حدود ۴ ميليون نفر در كشور ما ديابت پنهان دارند و زمينه بروز بيمارى در آنها وجود دارد كه چنانچه عوامل خطر يعنى اضافه وزن، كم تحركى، تغذيه ناسالم و استرس هاى خود را كاهش ندهند يقينا از مبتلايان به ديابت در آينده نزديك خواهند بود.
به علاوه اگر فرد آزمايش تست تحمل قند را انجام دهد و قند او بالاى ۲۰۰ باشد اين فرد ديابتى محسوب مى شود.
طبق تعاريف، افرادى كه ديابت ندارند قند ناشتاى آنها بايد زير ۱۰۰ باشد و افرادى كه قند ناشتاى آنان بين ۱۰۰ تا ۱۲۶ باشد، موارد مشكوك به ديابت محسوب مى شوند و بايد تست تحمل قند انجام دهند به طورى كه ۷۵ گرم گلوكز خالص به آنها خورانده مى شود و دو ساعت بعد قند آنان را مجددا تست مى كنند چنانچه به ميزان قند خون بين ۱۴۰ تا ۲۰۰ برسد اين افراد مستعد ابتلا به ديابت هستند.
در كشور ما تقريبا ۲۸ درصد موارد دياليز مربوط به بيماران ديابتى است و به علاوه نارسايى هاى متعدد چشمى، بيمارى هاى قلبى عروقى نيز از عوارض ديگر بيمارى ديابت محسوب مى شوند. همچنين مهم ترين علت مرگ و مير ديابتى ها عوارض قلبى عروقى است. به دليل اهميت كاهش عوارض ناشى از ديابت، سازمان بهداشت جهانى شعار امسال خود را پيشگيرى از قطع عضو بيماران ديابتى قرار داده است.
امروزه ثابت شده است كه تا حد زيادى مى توان جلوى اين عوارض را گرفت و تنها سد محكمى به مى توان در جلوى عوارض ديابت ساخت كنترل قند خون در حد طبيعى است.
مطالعات نشان مى دهد كه چنانچه قند در حد طبيعى نگه داشته شود مى توان جلوى عوارض ديابت را گرفت در حالى كه متاسفانه در كشور ما اكثريت افراد از كنترل نامطلوب برخوردارند و به همين دليل عمدتا دچار عواض ديابت مى شوند.
آموزش، كنترل روزانه قند خون، تغذيه سالم، فعاليت بدنى و مصرف دارو را از جمله اصول پنجگانه كنترل قند مطلوب در بيماران ديابتى عنوان مى كند و همه افراد جامعه كه سن آنان به بالاى ۳۵ سال مى رسد بايد سالانه تست قند خون انجام دهند اما چنانچه قند ناشتاى آنها در حد نزديك به خطر باشد اين افراد بايد تست تحمل قند را انجام دهند و از طرفى افرادى كه عوامل خطر از جمله چاقى، سابقه خانوادگى، مصرف دخانيات و … را دارا هستند بايد از سنين پايين تر يعنى ۲۰ تا ۲۵ سالگى نسبت به انجام تست غربالگرى هر ۶ ماه يك بار اقدام كنند. امروزه ديابت نوع ۲ كه در گذشته تنها به بزرگسالان اختصاص داشت در كودكان نيز ديده مى شود بنابراين چنانچه والدين مى بينند كه كودكانشان در معرض خطر ابتلا به ديابت هستند و عوارض خطر را در مورد آنان حس مى كنند حتما بايد با مراجعه به مراكز درمانى قند خون كودك را كنترل كنند.
چاقى به عنوان مهم ترين عامل خطر در بروز ديابت نوع ۲ و ساير انواع ديابت محسوب مى شود به طورى كه تقريبا ۵۰ تا ۸۵ درصد افراد مبتلا به ديابت چاق هستند.
بيمارى ديابت عوارض متعدد چشمى، كليوى، قلبى عروقى و قطع عضو را در پى دارد به طورى كه طبق آمارهاى بين المللى در هر دقيقه ۲ نفر ديابتى پاى خود را از دست مى دهند. مطالعات نشان مى دهند كه چنانچه قند خون در حد طبيعى نگه داشته شود مى توان جلوى عوارض ناشى از ديابت را گرفت اما متاسفانه در كشور ما اكثريت افراد از كنترل نامطلوب برخوردارند.
تشخيص ديابت
به علاوه اگر فرد آزمايش تست تحمل قند را انجام دهد و قند او بالاى ۲۰۰ باشد اين فرد ديابتى محسوب مى شود.
طبق تعاريف، افرادى كه ديابت ندارند قند ناشتاى آنها بايد زير ۱۰۰ باشد و افرادى كه قند ناشتاى آنان بين ۱۰۰ تا ۱۲۶ باشد، موارد مشكوك به ديابت محسوب مى شوند و بايد تست تحمل قند انجام دهند به طورى كه ۷۵ گرم گلوكز خالص به آنها خورانده مى شود و دو ساعت بعد قند آنان را مجددا تست مى كنند چنانچه به ميزان قند خون بين ۱۴۰ تا ۲۰۰ برسد اين افراد مستعد ابتلا به ديابت هستند.
اهميت كاهش عوارض ديابت
در كشور ما تقريبا ۲۸ درصد موارد دياليز مربوط به بيماران ديابتى است و به علاوه نارسايى هاى متعدد چشمى، بيمارى هاى قلبى عروقى نيز از عوارض ديگر بيمارى ديابت محسوب مى شوند. همچنين مهم ترين علت مرگ و مير ديابتى ها عوارض قلبى عروقى است. به دليل اهميت كاهش عوارض ناشى از ديابت، سازمان بهداشت جهانى شعار امسال خود را پيشگيرى از قطع عضو بيماران ديابتى قرار داده است.
امروزه ثابت شده است كه تا حد زيادى مى توان جلوى اين عوارض را گرفت و تنها سد محكمى به مى توان در جلوى عوارض ديابت ساخت كنترل قند خون در حد طبيعى است.
مطالعات نشان مى دهد كه چنانچه قند در حد طبيعى نگه داشته شود مى توان جلوى عوارض ديابت را گرفت در حالى كه متاسفانه در كشور ما اكثريت افراد از كنترل نامطلوب برخوردارند و به همين دليل عمدتا دچار عواض ديابت مى شوند.
آموزش، كنترل روزانه قند خون، تغذيه سالم، فعاليت بدنى و مصرف دارو را از جمله اصول پنجگانه كنترل قند مطلوب در بيماران ديابتى عنوان مى كند و همه افراد جامعه كه سن آنان به بالاى ۳۵ سال مى رسد بايد سالانه تست قند خون انجام دهند اما چنانچه قند ناشتاى آنها در حد نزديك به خطر باشد اين افراد بايد تست تحمل قند را انجام دهند و از طرفى افرادى كه عوامل خطر از جمله چاقى، سابقه خانوادگى، مصرف دخانيات و … را دارا هستند بايد از سنين پايين تر يعنى ۲۰ تا ۲۵ سالگى نسبت به انجام تست غربالگرى هر ۶ ماه يك بار اقدام كنند. امروزه ديابت نوع ۲ كه در گذشته تنها به بزرگسالان اختصاص داشت در كودكان نيز ديده مى شود بنابراين چنانچه والدين مى بينند كه كودكانشان در معرض خطر ابتلا به ديابت هستند و عوارض خطر را در مورد آنان حس مى كنند حتما بايد با مراجعه به مراكز درمانى قند خون كودك را كنترل كنند.
مراكز درمانى ديابت
چاقى به عنوان مهم ترين عامل خطر در بروز ديابت نوع ۲ و ساير انواع ديابت محسوب مى شود به طورى كه تقريبا ۵۰ تا ۸۵ درصد افراد مبتلا به ديابت چاق هستند.
بيمارى ديابت عوارض متعدد چشمى، كليوى، قلبى عروقى و قطع عضو را در پى دارد به طورى كه طبق آمارهاى بين المللى در هر دقيقه ۲ نفر ديابتى پاى خود را از دست مى دهند. مطالعات نشان مى دهند كه چنانچه قند خون در حد طبيعى نگه داشته شود مى توان جلوى عوارض ناشى از ديابت را گرفت اما متاسفانه در كشور ما اكثريت افراد از كنترل نامطلوب برخوردارند.
