ترویا، میکله

[mikele troyᾱ]
Michele Troja
(ت. آندریا، آپولیا، ایتالیا، دوّم تیر 1126/ 23 ژوئن 1747؛ و.ناپل، ایتالیا، 23 فروردین 1306/12 آوریل 1827)، پزشکی.
ترویا در ناپل پزشکی تحصیل کرد و سپس در مسابقه‌ی دستیاری جرّاحی بیمارستان سان جا کومودلیی اسپانیولی آن شهر شرکت نموده موفقیت یافت. در 1153کمک هزینه‌ای تحصیلی برای دوره‌ی بعد از لیسانس بدست آورد و توانست به پاریس برود؛ وی در آنجا در زمینه‌ی جوش خوردن شکستگیها و تشکیل کالی استخوانی و نیز درباره‌ی تجدید حیات استخوان تحقیقاتی را آغاز کرد که موجب اشتهار او گردید. به سبب انجام چنین مطالعاتی، که دنباله‌ی کار تحقیقی آنری لوئی دوئامل دومونسو بود، نامزد عضویّت مکاتبه‌ای فرهنگستان پاریس شد و دیدرو از او دعوت کرد که برای تکمیل Encyclopédie («دائرةالمعارف») چند مقاله بنویسد.
موقعی که ترویا در 1158 به وطن بازگشت، کرسی چشم پزشکی دانشگاه ناپل به وی تفویض شد، مقامی که بخصوص برای وی دایر گردید زیرا که تا آن موقع این رشته در آنجا تدریس نمی‌شد. وی در سال بعد، به مناسبت معالجه‌ی موفقیت آمیز بیماری ولیعهد، به سمت جرّاح دفتر سلطنتی منصوب شد. ترویا در 1181 برای تشکیل هیأتی به منظور اشاعه‌ی اطلاعات و نحوه‌ی استفاده از مایه کوبی آبله‌ی جنر اقدامات موفقیت آمیزی بعمل آورد.
بیشتر شهرت ترویا به سبب مطالعاتی است که در مورد تغذیه و تجدید حیات استخوانها، که مورد توجه محافل علمی و فرهنگی آن زمان قرار داشت، انجام داده بود. حتی اسپالّانتسانی نیز به آن علاقه مند شد؛ و در نامه‌های خود به تحقیقات ترویا اشاره می‌کرد، اگر چه به ظاهر اشتیاق چندانی نشان نمی‌داد. امروزه چنین قضاوت نامساعدی موجّه به نظر نمی‌رسد، زیرا ترویا شیوه‌های تحقیق را به وجه قابل توجهی بهبود بخشید. برای مثال، وی استخوان را در جوهر شوره ( اسید نیتریک) غوطه ور می‌ساخت تا ساختمان بافت آن آشکار گردد، و برای رنگ آمیزی یاخته‌ها و افزایش وضوح ساختارهای میکروسکوپی آنها از سولفات روی استفاده می‌کرد.
تحقیقات ترویا در زمینه‌ی چشم در یک جلد از رشته سخنرانیهائی که در مورد بیماریهای چشم ایراد کرده بود نگاهداری شده است. در مبحث بیماریهای میز راه، وی در زمینه‌ی بیماریهای مثانه و دستگاه پیشاب به طور کلّی به تحقیق پرداخت و میل قابل انعطاف را اختراع کرد. این اختراع از علاقه سرشار وی به لاستیک ونیز برخورداری از اطلّاع درباره‌ی این مادّه، که در آن زمان بتازگی به اروپا وارد شده بود، سرچشمه می‌گرفت.
ترویا، علاوه بر کارهائی که خودش در کالبد شناسی و استفاده از میکروسکوپ انجام داد، چند سال با ج.س. پولی در پژوهشهای وی در زمینه‌ی کالبد شناسی نرم تنان همکاری داشت.

کتابشناسی

یکم. کارهای اصلی. نوشته‌های ترویا مشتملند بر De novorum ossium in integris aut maxime ob morbis deperditionibus regeneration experimenta (پاریس، 1775)؛ Lezioni intorno alle malattie degli occhi (ناپل، 1780)؛ Lezioni intorno ai mali della vescica orinaria e delle sue apparteneze… Colla giunta di una memoria sulla costruzione dei cateteri flessibili ( ناپل، 1785-1795)؛ و Osservazioni ed esperimenti sulle ossa; in supplement ad un,opera sulla rigenerazione delle ossa, impressa nel 1775 (ناپل، 1814).
دوم. خواندنیهای فرعی.ــــ « Della vita e delle oprer di Michele Troja »، از م.دل گایتسو، در ARAMN (ناپل)، 52 (1899)، 191؛ و 53 (1899)، 351؛:« Ripetizion degli esperimenti di Michele Troja sulla rigenerazion delle ossa » از جانّی راندلّی، در Phys، 6 (1964)، 45-64؛ و Biographie des Dr.und Profssor M.Troja، و از آ. فون شونبرک (ارلانگن، 1828).
منبع مقاله :
گیلیپسی، چارلز کولستون؛ (1387)، زندگینامه علمی دانشوران، برگردان: احمد آرام، [و دیگران]، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول