شاعر: فاطمه سادات قطب
این بار آسمان آن‌قدر نبارید تا کشتی بالا بگیرد
حتماً آن‌قدر هم نه
که عطش فرو بنشیند
این نوح که پسر کافری هم نداشت
خدا برایش گوسفندی نفرستاد
گوسفندی نفرستاد و ابراهیم
هفتاد و دو بار اسماعیل قربانی کرد
هفتاد و دو بار...
حتی در بی‌لیاقتی دست بالای دست بسیار است
کوفه بنی اسرائیل را رو سفید کرد
ای موسی
برگرد
این قوم دلباخته‌ی سامری ست
وقتی تقدیر در میخکوب شدن است
این سر تا سر یهود است
تا تو
بر صلیب باشی
...و محمد
بگذار تا تاریخ تقاصمان را بگیرد
حالا که کاری از ابابیل ساخته نیست
