اگر مي‌خواهيد تك فرزند شما لوس نشود
زندگي ماشيني باعث شده تا زوج‌ها به داشتن تنها يك فرزند در زندگي خود بسنده كنند . اين در حالي است كه والدين تك فرزند همواره احساس گناه مي‌كنند چون بر اين باورند كه تنها فرزند آنها در طول زندگي خود احساس تنهايي خواهد كرد و به اصطلاح لوس خواهد شد . اما آيا خانواده‌هاي تك فرزند واقعا دچار مشكل خواهند شد و اگر پاسخ مثبت است چگونه مي‌توان اين مشكلات را حل كرد. نظر برجسته‌ترين روانشناسان را در اين رابطه مرور مي‌كنيم .
1) تنهايي :
تنهايي براي يك كودك هم خوب است و هم بد. خوب از اين جهت كه والدين مجبور نيستند محبت و توجه خود را ميان فرزندانشان تقسيم كنند و بد به اين دليل كه كودك در برقراري ارتباط با ديگران دچار مشكل مي‌شود و ممكن است حسود شود . چه بايد كرد؟ فرصت‌هاي زيادي براي كودك خود(در سنين قبل از دبستان) بوجود بياوريد تا با بچه‌هاي همسن ارتباط داشته باشد. دعوت از دوستاني كه كودك دارند و يا فرستادن بچه به مهدكودك بهترين راه حل است. همچنين پس از اينكه فرزند شما وارد مدرسه شد ارتباط او با همسن و سالهايش را همواره حفظ كنيد . مثلا با بچه‌هاي همسايه ارتباط داشته باشد و يا او را در كلاسهاي مختلف ثبت‌نام كنيد. سعي كنيد با بستگان و خانواده‌هايي رفت و آمد داشته باشيد كه فرزند همسن فرزند شما دارند .
2) رشد سريع :
تك فرزند به دليل زندگي در يك محيط بزرگسال از لحاظ روحي و رواني بسيار سريعتر رشد مي‌كند و دنيا را از ديد بزرگسالان مي‌بيند . چه بايد كرد؟ شما و همسرتان بايد كمتر به فرزندتان به عنوان تنها همدم خود وابستگي داشته باشيد. والدين بايد هميشه والدين فرزندشان بمانند نه همدم او .
3) توقعات بالا :
علت تك فرزندي بسياري از خانواده‌ها تجميع تمام امكانات رفاهي براي تنها فرزند خانواده است. با وجود اينكه تجميع امكانات براي يك بچه احتمال موفقيت وي را بسيار بالا مي‌برد اما به موازات آن ممكن است توقعات والدين از فرزند خود را نيز افزايش بدهد . همين موضوع باعث خواهد شد تا فرزند براي موفق شدن و انجام كارهاي بزرگ زير فشارهاي روحي و رواني له شود . چه بايد كرد؟ كوچكترين كارهاي فرزند خود را زير ذره بين قرار ندهيد. اجازه بدهيد كه وي حريم خصوصي و هويت مستقل براي خود داشته باشد. او بايد احساس كند كه شما به خاطر همان چيزي كه هست دوستش داريد و توقعات غير معمول از وي نداريد . در فواصل زماني مشخص با معلمان وي مشورت كنيد. آنها مي‌دانند كه توانايي‌هاي فرزند شما تا چه حدي است. در صورت آگاهي از اين توانايي‌ها ديگر انتظارات غير معقول از آنها نخواهيد داشت .
4) سرخوردگي :
با توجه به اينكه تك فرزند، كانون تمام توجهات و محب‌هاي والدين در طول زندگي است به همين دليل تا زمان ورود به دنياي خارج از خانه همه چيز را بر وفق مراد مي‌بيند. اما به محض ورود به اين دنياي جديد دچار سرخوردگي مي‌شود چون همه چيز ديگر بر وفق مراد او نخواهد بود . چه بايد كرد؟ به فرزند خود بياموزيد كه ممكن است در زندگي با ناكامي‌و مسائل زيادي مواجه شود كه بر وفق مرادش نيستند. اما از همه مهمتر درخواست‌هاي فرزند خود را به سرعت اجرا نكنيد. به او ياد بدهيد كه بايد براي رسيدن به هدفش تحمل داشته باشد و صبر كند چون دنياي خارج از خانه هم اينگونه است .
منبع: www.koodakaneh.com
1) تنهايي :
تنهايي براي يك كودك هم خوب است و هم بد. خوب از اين جهت كه والدين مجبور نيستند محبت و توجه خود را ميان فرزندانشان تقسيم كنند و بد به اين دليل كه كودك در برقراري ارتباط با ديگران دچار مشكل مي‌شود و ممكن است حسود شود . چه بايد كرد؟ فرصت‌هاي زيادي براي كودك خود(در سنين قبل از دبستان) بوجود بياوريد تا با بچه‌هاي همسن ارتباط داشته باشد. دعوت از دوستاني كه كودك دارند و يا فرستادن بچه به مهدكودك بهترين راه حل است. همچنين پس از اينكه فرزند شما وارد مدرسه شد ارتباط او با همسن و سالهايش را همواره حفظ كنيد . مثلا با بچه‌هاي همسايه ارتباط داشته باشد و يا او را در كلاسهاي مختلف ثبت‌نام كنيد. سعي كنيد با بستگان و خانواده‌هايي رفت و آمد داشته باشيد كه فرزند همسن فرزند شما دارند .
2) رشد سريع :
تك فرزند به دليل زندگي در يك محيط بزرگسال از لحاظ روحي و رواني بسيار سريعتر رشد مي‌كند و دنيا را از ديد بزرگسالان مي‌بيند . چه بايد كرد؟ شما و همسرتان بايد كمتر به فرزندتان به عنوان تنها همدم خود وابستگي داشته باشيد. والدين بايد هميشه والدين فرزندشان بمانند نه همدم او .
3) توقعات بالا :
علت تك فرزندي بسياري از خانواده‌ها تجميع تمام امكانات رفاهي براي تنها فرزند خانواده است. با وجود اينكه تجميع امكانات براي يك بچه احتمال موفقيت وي را بسيار بالا مي‌برد اما به موازات آن ممكن است توقعات والدين از فرزند خود را نيز افزايش بدهد . همين موضوع باعث خواهد شد تا فرزند براي موفق شدن و انجام كارهاي بزرگ زير فشارهاي روحي و رواني له شود . چه بايد كرد؟ كوچكترين كارهاي فرزند خود را زير ذره بين قرار ندهيد. اجازه بدهيد كه وي حريم خصوصي و هويت مستقل براي خود داشته باشد. او بايد احساس كند كه شما به خاطر همان چيزي كه هست دوستش داريد و توقعات غير معمول از وي نداريد . در فواصل زماني مشخص با معلمان وي مشورت كنيد. آنها مي‌دانند كه توانايي‌هاي فرزند شما تا چه حدي است. در صورت آگاهي از اين توانايي‌ها ديگر انتظارات غير معقول از آنها نخواهيد داشت .
4) سرخوردگي :
با توجه به اينكه تك فرزند، كانون تمام توجهات و محب‌هاي والدين در طول زندگي است به همين دليل تا زمان ورود به دنياي خارج از خانه همه چيز را بر وفق مراد مي‌بيند. اما به محض ورود به اين دنياي جديد دچار سرخوردگي مي‌شود چون همه چيز ديگر بر وفق مراد او نخواهد بود . چه بايد كرد؟ به فرزند خود بياموزيد كه ممكن است در زندگي با ناكامي‌و مسائل زيادي مواجه شود كه بر وفق مرادش نيستند. اما از همه مهمتر درخواست‌هاي فرزند خود را به سرعت اجرا نكنيد. به او ياد بدهيد كه بايد براي رسيدن به هدفش تحمل داشته باشد و صبر كند چون دنياي خارج از خانه هم اينگونه است .
منبع: www.koodakaneh.com
