انواع هپاتیت ها و راه های جلوگیری از آن
هپاتیت آ
انواع مختلفی از ویروسها می توانند این بیماری را ایجاد کنند که روش بیماری زایی هرکدام متفاوت است.
نحوه ابتلا به این بیماری ویروس هپاتیت آ (اچ آ وی) یکی از عمومی ترین عوامل عفونتزا در بسیاری از نقاط جهان است و می تواند از طریق خوردن یا آشامیدن غذا ویا آب آلوده نیز سرایت کند. این ویروس در مدفوع یافت شده و در صورت تماس مقدار اندکی از مدفوع فرد مبتلا به هپاتیت آ با دهان فرد دیگر می تواند منتقل شود. این سخن بدان معنی است که ویروس مذکور می تواند از طریق برخی فعالیتهای جنسی نیز انتقال یابد.
رعایت مسایل بهداشت فردی و شستشوی کامل دستها می تواند خطر سرایت این ویروس را به حداقل برساند.
علایم و نشانه ها ممکن است افراد بدون داشتن هیچ گونه علامتی، ناقل این بیماری به دیگران باشند.
برخی از علایمی که ممکن است بروز کند عبارت است از:
* داشتن کسالتی شبیه به سرماخوردگی مختصر و متوسط
* تهوع و استفراغ
* اسهال
* بی اشتهایی
* کاهش وزن
* زردی یا یرقان (زرد شدن پوست و سفیدی چشمها، زرد تیره شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع)
* خارش پوست برخی از افراد هم ممکن است به بستری شدن در بیمارستان نیاز پیدا کنند.
آزمایشهای طبی برای تشخیص بیماری با انجام آزمایشهای خون پزشک می تواند وجود بیماری هپاتیت آ را تشخیص دهد. وی برای کشف عامل عفونت از شما سوالاتی نیز خواهد پرسید.
مثبت بودن نتیجه آزمایش خون به چه معناست؟
عفونت سابق:
عفونت فعلی:
بنابراین پزشک برای جلوگیری از ابتلای دیگران به این بیماری پرسشهایی از شما خواهد پرسید. در صورتیکه این ویروس به دیگران هم منتقل شده باشد، پزشک برای کاستن از شدت علایم بیماری برای آنها آمپول تجویز می کند.
بسیاری از نشانه های بیماری هپاتیت آ پس از گذشت چند هفته برطرف می شود، اگرچه برخی از افراد ممکن است تا ماهها بعد احساس خستگی در خود حس کنند. به احتمال کم، امکان بروز آسیب های مزمن به کبد وجود دارد.
منفی بودن نتیجه آزمایش خون به چه معناست؟ این نتیجه به این معنی است که شما تاکنون در معرض این ویروس نبوده و بالتبع از ایمنی در برابر آن برخوردار نیستید. چنانچه در معرض ابتلا به این بیماری قرار داشته باشید پزشک به شما توصیه می کند که خود را در برابر آن واکسینه نمایید.
تشخیص و درمان عفونت هپاتیت آ معمولا شدید نیست اما گاهی باعث التهابات شدید کبدی می شود که سبب بستری شدن فرد در بیمارستان می شود.
واکسیناسیون با تزریق واکسن هپاتیت آ در بازو می توان به مدت یکسال دربرابر این بیماری ایمن شد. تزریق آمپول ثانوی در مدت ۶ تا ۱۲ ماه بعد می تواند تا ۱۲ سال در برابر این بیماری ایمنی ایجاد کند. غالبا ایمن سازی در برابر این بیماری در مورد افرادی انجام می شود که قصد مسافرت به کشورهای آلوده از نظر هپاتیت آ را دارند. چنانچه اخیرا در معرض تماس با ویروس این بیماری قرار گرفته اید می توانید برای جلوگیری از پیشرفت آن خود را واکسینه نمایید.
مصرف مشروبات الکلی برای مبتلایان به بیماری هپاتیت آ فوق العاده خطرناک است. پزشک به شما توصیه های تغذیه ای مناسب و پیشگیریهای لازم برای جلوگیری از سرایت بیماری به دیگران را خاطر نشان خواهد کرد.
هپاتیت ب
انواع مختلفی از ویروسها می توانند این بیماری را ایجاد کنند که روش بیماری زایی هرکدام متفاوت است.
نحوه ابتلا به این بیماری ویروس هپاتیت ب (اچ بی وی) که بسیار مسری است، شیوع زیادی در سرتاسر نقاط جهان دارد.
روشهای سرایت این ویروس عبارت است از:
مبتلا. همچنین انجام آمیزش جنسی با کسی که خون آلوده به این بیماری به وی تزریق شده است.
* استفاده مشترک از سرنگ یا دیگر لوازم تزریقی با فرد آلوده
* استفاده از وسایل غیر استریل برای خالکوبی، حجامت یا طب سوزنی
* سرایت از مادر به کودک که عمدتا هنگام تولد رخ می دهد. واکسینه کردن کودک هنگام تولد از سرایت هپاتیت ب به وی جلوگیری می کند.
*تزریق خون آلوده به این ویروس (در انگلستان تمامی خونهای تزریقی از نظر وجود این ویروس تحت آزمایش قرار می گیرد).
علایم و نشانه ها گاهی ممکن است هیچ نوع نشانه ای از این بیماری در فردی ظاهر نشده اما با این وجود وی ناقل ویروس آن به دیگران باشد.
علایمی که ممکن است این بیماری از خود نشان دهد عبارتند از:
* داشتن کسالتی شبیه به سرماخوردگی مختصر و متوسط
* تهوع و استفراغ
* اسهال
* بی اشتهایی
* کاهش وزن
* زردی یا یرقان (زرد شدن پوست و سفیدی چشمها، زرد تیره شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع)
* خارش پوست برخی از افراد هم ممکن است به بستری شدن در بیمارستان نیاز پیدا کنند.
بسیاری از افراد بالغی که دچار ویروس هپاتیت ب می شوند کاملا بهبود یافته و تا آخر عمر در برابر آن ایمن می شوند. بین ۲% تا ۱۰ % از این دسته از افراد ناقل مزمن این بیماری می شوند، این بدان معنی است که آنها ویروس این بیماری را به دیگران منتقل خواهند کرد و کبدشان نیز ممکن است دچار آسیبهای مزمن شود.
چنانچه کودکان به ویژه نوزادان دچار این بیماری شوند احتمال آنکه ناقل مزمن آن شوند زیاد است.
اگر شخصی چند سال مبتلا به ویروس هپاتیت ب باشد ممکن است دچار عوارض زیر شود:
* هپاتیت مزمن
* التهاب کبد
* سرطان کبد
آزمایشهای طبی برای تشخیص بیماری با انجام آزمایشهای خون پزشک می تواند وجود بیماری هپاتیت ب را تشخیص دهد. وی برای کشف عامل عفونت از شما سوالاتی نیز خواهد پرسید.
مثبت بودن نتیجه آزمایش خون به چه معناست؟
عفونت سابق:
عفونت فعلی:
از نتیجه مثبت آزمایش می توان با انجام آزمایشهای دیگر و مراجعه به متخصص مطمئن شد. برای تشخیص میزان تاثیرگذاری هپاتیت ب بر روی کبد و تجویز بهترین روش درمان، ممکن است نیاز به برداشتن نمونه کوچکی از بافت کبد باشد (بافت برداری یا بیوپسی کبد).
منفی بودن نتیجه آزمایش خون به چه معناست؟ این نتیجه نشان می دهد که شما تاکنون در معرض این ویروس نبوده و بالتبع از ایمنی در برابر آن برخوردار نیستید. چنانچه در معرض ابتلا به این بیماری قرار داشته باشید پزشک به شما توصیه می کند که مجددا آزمایش را تکرار کرده و خود را در برابر آن واکسینه نمایید.
تشخیص و درمان چنانچه التهاب کبد شدید نباشد بسیاری از افراد به درمان نیاز پیدا نمی کنند. در صورتیکه نیاز به درمان التهاب کبد داشته باشید برای مداوای کامل به یک مرکز تخصصی معرفی خواهید شد.
واکسیناسیون با سه بار تزریق واکسن هپاتیت ب در زمان ۳ تا ۶ ماه می توان دست کم به مدت پنج سال دربرابر این بیماری ایمن شد.
با اتمام تزریق واکسنها آزمایش خون گرفته شده تا از کارآیی واکسنها اطمینان حاصل شود
آمپول ثانوی در مدت ۶ تا ۱۲ ماه بعد می تواند تا ۱۲ سال در برابر این بیماری ایمنی ایجاد کند. غالبا ایمن سازی در برابر این بیماری در مورد افرادی انجام می شود که قصد مسافرت به کشورهای آلوده از نظر هپاتیت آ را دارند.
چنانچه اخیرا در معرض تماس با ویروس این بیماری قرار گرفته اید می توانید برای جلوگیری از پیشرفت آن خود را واکسینه نمایید. مصرف مشروبات الکلی برای مبتلایان به بیماری هپاتیت آ فوق العاده خطرناک است.
پزشک به شما توصیه های تغذیه ای مناسب و پیشگیریهای لازم برای جلوگیری از سرایت بیماری به دیگران را خاطر نشان خواهد کرد.
چنانچه وجود بیماری هپاتیت ب در شما تایید شد توصیه می شود که به طور مداوم آزمایش خون انجام داده و تحت معاینه قرار گیرید.
از مصرف مشروبات الکلی اجتناب نمایید. ممکن است پزشک به شما توصیه کند که غذاهای کم چرب و کم نمک مصرف کنید.
به منظور جلوگیری از سرایت ویروس، برای انجام فعالیتهای جنسی نافذ از کاندوم استفاده کنید. همسرتان در صورت ایمن نبودن در برابر این بیماری باید واکسینه شود.
پزشک به شما توصیه های لازم از قبیل عدم استفاده مشترک از مسواک یا تیغ موتراشی را برای جلوگیری از انتقال این ویروس به دیگران خواهد گفت. همواره باید به خاطر داشت که استفاده از کاندوم هنگام آمیزش جنسی، خطر سرایت بیماریها و عفونتهای مقاربتی را کاهش می دهد.
هپاتیت ث
انواع مختلفی از ویروسها می توانند این بیماری را ایجاد کنند که روش بیماری زایی هرکدام متفاوت است.
نحوه ابتلا به این بیماری روشهای سرایت ویروس هپاتیت ث (اچ سی وی) عبارت است از:
* استفاده مشترک از سرنگ یا دیگر لوازم تزریقی با فرد مبتلا
* استفاده از وسایل غیر استریل برای خالکوبی، حجامت یا طب سوزنی
* انجام فعالیتهای جنسی (بدون کاندوم) نافذ (یعنی ادخال آلت در مهبل، مقعد یا دهان) با همسر مبتلا.
همچنین انجام آمیزش جنسی با کسی که خون آلوده به این بیماری به وی تزریق شده است.
البته حالت مذکور روش عمده سرایت این بیماری محسوب نمی شود.
* در موارد نادر، سرایت از مادر مبتلا به کودک که عمدتا هنگام تولد رخ می دهد.
واکسینه کردن کودک هنگام تولد از سرایت هپاتیت ب به وی جلوگیری می کند. خطر سرایت آن زمانی که مادر به ویروس ایدز هم مبتلا باشد افزایش می یابد.
*تزریق خون آلوده u۱۵۷۶ به این ویروس (در انگلستان تمامی خونهای تزریقی از نظر وجود این ویروس تحت آزمایش قرار می گیرد).
علایم و نشانه ها گاهی ممکن است هیچ نوع نشانه ای از این بیماری در فردی ظاهر نشده اما با این وجود وی ناقل ویروس آن به دیگران باشد.
علایمی که ممکن است این بیماری از خود نشان دهد عبارتند از:
* داشتن کسالتی شبیه به سرماخوردگی مختصر و متوسط
* تهوع و استفراغ
* اسهال
* بی اشتهایی
* کاهش وزن
* زردی یا یرقان (زرد شدن پوست و سفیدی چشمها، زرد تیره شدن ادرار و کمرنگ شدن مدفوع)
* خارش پوست برخی از افراد هم ممکن است به بستری شدن در بیمارستان نیاز پیدا کنند.
مطالعات نشان می دهد که تنها در ۲۰ % از مبتلایان به هپاتیت ث، ویروس از خون پاک می شود و در حدود ۸۰ % از آنها همچنان باقی مانده و می تواند به دیگران هم سرایت کند.
اگر شخصی چند سال مبتلا به ویروس هپاتیت ث باشد ممکن است دچار عوارض زیر شود:
* هپاتیت مزمن
* التهاب کبد
* سرطان کبد
آزمایشهای طبی برای تشخیص بیماری آزمایشهای طبی برای تشخیص این بیماری از سال ۱۹۸۹ امکان پذیر شده است.
با انجام آزمایشهای خون پزشک می تواند وجود بیماری هپاتیت ث را تشخیص دهد. وی برای کشف عامل عفونت از شما سوالاتی نیز خواهد پرسید.
مثبت بودن نتیجه آزمایش خون به چه معناست؟
معمولاً به شما توصیه می شود که برای انجام آزمایشهای تکمیلی به پزشک متخصص مراجعه کنید.
انجام می دهد. اگرچه ویروس هپاتیت ث در بعضی (HCV-RNA) پزشک متخصص برای تشخیص وجود ویروس هپاتیت ث آزمایش خون دیگری از بیماران کاملا برطرف می شود، اما در بدن بسیاری از مبتلایان به صورت مزمن باقی مانده و می تواند به دیگران هم سرایت کند.
ممکن است پزشک برای تشخیص میزان تاثیرگذاری هپاتیت ث بر روی کبد یکسری از آزمایشهای بررسی عملکرد کبد بافت کبد نمونه برداری کند (بافت برداری یا بیوپسی کبد).
نتایج این آزمایشها به پزشک در تصمیم گیری درباره انتخاب روش مناسب درمان کمک می کند.
البته باید به این مساله هم اشاره شود که برطرف شدن ویروس نیز به معنی ایمن شدن در برابر ابتلای مجدد به این بیماری نیست.
منفی بودن نتیجه آزمایش خون به چه معناست؟
در حال حاضر واکسنی برای محافظت در برابر این بیماری وجود ندارد.
چنانچه وجود عفونت فعال هپاتیت ث در شما تایید شد توصیه می شود که به طور منظم آزمایش خون داده و به پزشک مراجعه کنید.
همچنین باید از مصرف مشروبات الکلی جداً پرهیز کنید. همچنین پزشک ممکن است به شما توصیه کند که غذاهای کم چرب و کم نمک بخورید. ویروس هپاتیت ث با انجام فعالیتهای جنسی نافذ می تواند منتقل شود، از اینرو هنگام ابتلا به این بیماری برای جلوگیری از سرایت آن به همسرتان از کاندوم استفاده کنید.
پزشک کلیه توصیه های لازم برای جلوگیری از سرایت بیماری به دیگران (مانند عدم استفاده مشترک از مسواک یا تیغ موتراشی) را به شما یاد آوری خواهد کرد.
همواره به خاطر داشته باشید که استفاده از کاندوم خطر سرایت بیماریهای مقاربتی را کاهش می دهد.
ویروسی شدن(هرپِس)ناحیه تناسلی،هرپِس تناسلی در اثر ویروسهای نوع ساده هرپس ایجاد می شود. این ویروس می تواند دهان، ناحیه تناسلی، پوست اطراف مقعد و انگشتها را آلوده کند.
با اتمام نخستین فعالیت هرپس، این ویروس می تواند در رشته های عصبی پنهان شود، به این ترتیب کلاً غیر قابل تشخیص شده و علایمی از خود ظاهر نمی کند. البته در برخی از افراد ممکن است ویروس مجددا به سطح پوست یا محل ابتلا برگردد (عود کند).
این پدیده ممکن است هنگام بیماری یا از کار افتادگی رخ دهد. بعضی از افراد هم ممکن است هیچگاه مجددا به آن مبتلا نشوند.
انواع ویروس دو نوع ویروس هرپس وجود دارد که هردوی آنها عفونی اند اما نوع یک دهان یا بینی را آلوده کرده، درحالیکه نوع دو عمدتا ناحیه تناسلی و مقعد را آلوده می کند.
عمدتاً عفونت ناحیه تناسلی و مقعد در اثر ویروس نوع دو تولید شده که البته گاهی هم ممکن است در اثر انجام فعالیتهای جنسی با دهان، در اثر نوع یک هم ایجاد شود.
علایم و نشانه ها علایم این بیماری در زنان و مردان می تواند یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:
* احساس خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی یا مقعد.
* ایجاد تاولهای حاوی مایع که پس از ترکیدن زخمهای کوچکی برجای گذاشته و می تواند دردناک باشد. این تاولها پس از خشک شدن، جدا شده و بهبود می یابند که بهبود یافتن آنها می تواند بین ۲ تا ۴ هفته طول بکشد.
* احساس درد هنگام ادرار کردن در صورت تماس ادرار با زخمهای گفته شده.
* ناخوشی شبیه به سرماخوردگی، کمردرد، سردرد، غدد متورم و یا تب.
ظاهر شدن علایم فوق نشان دهنده آن است که ویروس بسیار عفونی شده است. البته عود مجدد این بیماری معمولاً خفیفتر است؛ زخمهای ایجاد شده کمتر، کوچکتر و با درد کمتری بوده و سریعتر بهبود می یابد. همچنین علایم سرماخوردگی نیز ظاهر نمی شود.
نحوه ابتلا به این بیماری هرپس از طریق تماس پوستی با شخص مبتلا منتقل می شود. این ویروس قسمتهایی که از طریق آنها وارد بدن شده را آلوده می کند.
راهنماییهایی برای کاهش عوارض بیماری هنگام ابتلا به این بیماری می توانید
برای کاستن از عارضه های آن و برخورداری از احساس بهتر از راهنماییهای زیر استفاده کنید:
* روزی دوبار شستشوی ملایم قسمتهای که دچار جراحت شده اند در محلول آب نمک (نصف قاشق چایخوری نمک در ۲۸۰ سی سی آب گرم) می تواند تسکین دهنده بوده و به خشک شدن جراحتها کمک کند.
* یک تکه یخ که درون پارچه یا هوله تمیزی پیچیده شده را روی قسمتهای مربوطه قرار دهید.
* چنانچه دفع ادرار رایتان با درد همراه است سعی کنید درون تشتی از آب ادرار کنید و یا هنگام دفع ادرار بر روی خود آب بریزید.
* برای خنثی شدن ادرار آب و مایعات زیاد بنوشید. همچنین هرگز ادرار خود را نگه ندارید زیرا ممکن است مشکلات دیگری ایجاد کند.
* از آفتاب گرفتن پرهیز کنید.
* به اندازه کافی استراحت کنید.
مراقبت از خود و همسرتان هنگام ابتلا به هرپس، تاولها و زخمها بسیار عفونی بوده و ویروس می تواند با تماس مستقیم به دیگران سرایت کند.
برای جلوگیری از آن باید از انجام کارهای زیر خودداری کنید:
* انجام فعالیت جنسی با دهان هنگامی که شما یا همسرتان جراحتهایی در اطراف دهان یا ناحیه تناسلی دارید.
* انجام هرگونه تماس ناحیه تناسلی یا مقعد (حتی با وجود استفاده از کاندوم) هنگامی که شما یا همسرتان جراحتهایی در ناحیه تناسلی دارید.
* استفاده از آب دهان برای مرطوب کردن لنز چشم درصورتی که جراحتهایی در اطراف دهان دارید.
فراموش نکنید که قبل و بعد از دست زدن به جراحتها، حتماً دستهایتان را با صابون بشویید.
در فاصله زمانی بین عود کردن مجدد هرپس احتمال سرایت آن بسیار کاهش می یابد، اگرچه گاهی ممکن است اتفاق بیافتد. با این وجود ابتلای به هرپس به معنی پایان یافتن دوران فعالیت جنسی شما نیست.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره به یک مشاور درمانی مراجعه کنید.
به خاطر داشته باشید که کاندوم تنها زمانی می تواند از سرایت هرپس جلوگیری کند که روی تمام تاولها را بپوشاند. بیماری هرپس از طریق فعالیتهای جنسی غیر نافذ نیز می تواند منتقل شود.
عوارض بیماری هرپس تناسلی و سرطان گردن رحم هیچ گونه ارتباطی میان هرپس تناسلی و سرطان گردن رحم وجود ندارد. با این وجود توصیه می شود که هر خانمی به طور منظم آزمایشهای اسیمر را انجام دهد.
هرپس تناسلی و بارداری داشتن هرپس تناسلی تاثیری بر قابلیت باروری زن نمی گذارد. اگر هرپس در سه ماهه اول بارداری عارض شود به احتمال کم، خطر سقط جنین وجود دارد. ابتلا به هرپس در اواخر بارداری هم ممکن است باعث تولد زودهنگام نوزاد شود.
با این وجود بیشتر خانمهایی که در طول بارداری چندین بار هرپس آنها عود کرده، زایمانی طبیعی داشته اند.
منبع : سایت پزشکان بدون مرز
