روز وصل

غم مخور ايّام هجران رو به‏پايان مى‏رود ***** اين خمـــارى از سر ما مــــى‏گساران مى رود
پــــرده را از روى ماه خويش بالا مى‏زند ***** غمزه را سر مى‏دهد غم از دل و جان مى‏رود
بلبل انـــدر شاخسار گل هويدا مى‏شود ***** زاغ بـــا صـــد شرمســـارى از گلستان مى‏رود
محفل از نــــور رخ او نورافشان مى‏شود ***** هر چـــه غيـــر از ذكــر يار از ياد رندان مى‏رود
ابرها از نـور خـورشيد رخش پنهان شوند ***** پــــرده از رخســــار آن سرو خـــرامان مى‏رود
وعده ديــدار نزديك است ياران مژده باد ***** روز وصلش مـــــى رسد ايّام هجران مى‏رود