اخگر غم

آنكــــــــــه ما را جفت با غم كرد، بنشانيــــد فرد ***** ديــــــــــدى آخـــر پُرسشى از حال زار ما نكرد
بـــــــــــر غَمِ پنهانْ اگر خواهى گــــواهى آشكار ***** اشك ســــــــــرخم را روان بنگر تو بر رخسار زرد
آتش دل را فــــــــــــرو بنشـــــانم ار با آب چشم ***** بـــــــــــــر دو عالم اخگر غم مى‏زنم با آه سرد
گـــــر نه خود رُخسار زيبــــــاى تو ديد اندر چمن ***** گــــــــــرد باد اندر رُخ گل مى فشانَد از چه گرد؟
مى نيــــــــــــــــارم ز آستانت روى خود برداشتن ***** گــــر دو صد بارم ز كوى خويشتن سازى تو طرد
بشنوم گر با مـــــن بيدل تــــــــــــو را باشد ستيز ***** جـــــــــــان به كف بگرفته بشتابم به ميدان نبرد
«هندى» اين بسرود ، هرچند اوستادى گفته است: ***** «مرد اين ميدان نيم من، گر تو خواهى بود مرد»
حضرت امام خمینی(رحمت الله علیه)
منبع:www.imam-khomeini-isf.com
/خ