نامي براي شمار فراواني از کتابها درباره‌ي موضوعات مختلف. برخي از علماي شيعه که ذيل اين عنوان به تأليف پرداخته‌اند، بدين گونه‌اند:
1) سيد حسن بن ناصرالله بن صادق موسوي ارومي که نويسنده‌ي هداية الانام (چاپ 1332ق)، از کتاب او ياد کرده است؛ 2) فخرالدين بن محمدعلي بن احمدبن طريح نجفي (م1085ق)، کتاب او درباره‌ي دوازده مبحث از مباحث اصول فقه است و نگارش آن در سال 1057ق انجام يافته است؛ 3) سيدعلي محمدبن محمدبن سيد دلدار علي نقوي نصيرآبادي (م1312ق در لکنهو)، کتاب او الاثني عشريه في البشارت الاحمديه نام دارد و شامل بشارتهاي تورات و انجيل درباره‌ي پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) است، اين کتاب در هند به چاپ رسيده است؛ 4) بهاء الدين محمدبن حسين بن عبدالصمد ابن محمد جبعي حارثي، معروف به «شيخ بهائي» او را در زير اين عنوان يا عنوان «الاثني عشريات» رسايلي پنج‌گانه درباره‌ي ابواب فقهي مانند حج و طهارت و نماز و روزه به زبان عربي است که نسخه‌هاي خطي آن ذيل شماره‌ي 1و 470 تا 478 (فقه) در کتابخانه‌ي آستان قدس رضوي موجود است (فهرست آستان قدس، 352/5-354)؛ 5) محمدبن حسن حر عاملي (م1104ق)، کتاب او درباره‌ي رد صوفيان است؛ 6) جمال الدين حسن بن زين الدين شهيد (م1011ق)، کتاب او در طهارت و صلوة است؛ 7) سيد خلف بن عبدالمطلب ابن حيدربن محسن بن محمدبن فلاح موسوي مشعشعي حويزي، (م1074ق)، کتابش درباره‌ي نماز است؛ 8) ميرزا محمدبن سليمان تنکابني نويسنده‌ي قصص العلماء کتاب او راجع به صلوة است؛ 9) فضل الله بن محمد حسيني از علماي قرن دهم، کتاب او داراي دوازده حديث از طريق عامه در فضايل اميرالمؤمنين (عليه السلام) است و به سال 945ق نگارش يافته است؛ 10) علامه شيخ عبدالله مامقاني (م1351ق)، کتاب او شامل بحث درباره‌ي دوازده مسأله فقهي است و عنوان اصلي آن «مجمع الدرر» است؛ 11) شيخ محمدبن حاج محمدزمان بن حسين بن محمدرضا بن حسام الدين کاشاني اصفهاني، کتاب او درباره‌ي تعيين قبله است و به سال 1163ق نگارش يافته است؛ 12) حکيم محمد کاظم بن عبدعلي جيلاني تنکابني معاصر شيخ بهايي، کتاب وي درباره‌ي مشکلات علوم دوازده‌گانه است: تفسير، کلام، اصول، فقه، حديث، عربيت، منطق، هيأت، الهيات، طبيعيات، هندسه و حساب. او کتاب خود را در 1015ق نگاشته و به شاه عباس صفوي هديه کرده است؛ 13) محدث عالم واعظ محمدبن محمدبن حسن قاسم حسيني عينائي عاملي جزيني از اسباط زين الدين شهيد دوم، کتاب او به عنوان الاثنا عشرية في المواعظ العدديه شهرت دارد و حاوي احاديث وارده در مواعظ و نصايح و زواجر وارده از پيغمبر اکرم (صل الله عليه و آله و سلم) (از فريقين) و امامان شيعي (عليه السلام) و دانشوران و حکيمان و عارفان بر ترتيب اعداد (به کلمات و جملات يگانه و دوگانه تا دوازده گانه) است، کتاب مرتب بر يک مقدمه، دوازده باب و خاتمه است. نگارش کتاب در سال 1068 در مشهد رضوي انجام يافته است، اين کتاب بارها به چاپ رسيده و افزون بر آن نسخه‌هاي خطي آن نيز در کتابخانه‌ي ملي، 116/10-117، فهرست آستان قدس، 3/5-4)؛ 14) يکي از پزشکان ناشناخته‌ي شيعه، که ذيل اين عنوان کتابي درباره‌ي درمان وبا و طاعون بر پايه‌ي پزشکي قديم دارد.
منبع مقاله :
گروه نويسندگان، (1391)، دائرة المعارف تشيع، تهران: حکمت، چاپ اول
1) سيد حسن بن ناصرالله بن صادق موسوي ارومي که نويسنده‌ي هداية الانام (چاپ 1332ق)، از کتاب او ياد کرده است؛ 2) فخرالدين بن محمدعلي بن احمدبن طريح نجفي (م1085ق)، کتاب او درباره‌ي دوازده مبحث از مباحث اصول فقه است و نگارش آن در سال 1057ق انجام يافته است؛ 3) سيدعلي محمدبن محمدبن سيد دلدار علي نقوي نصيرآبادي (م1312ق در لکنهو)، کتاب او الاثني عشريه في البشارت الاحمديه نام دارد و شامل بشارتهاي تورات و انجيل درباره‌ي پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) است، اين کتاب در هند به چاپ رسيده است؛ 4) بهاء الدين محمدبن حسين بن عبدالصمد ابن محمد جبعي حارثي، معروف به «شيخ بهائي» او را در زير اين عنوان يا عنوان «الاثني عشريات» رسايلي پنج‌گانه درباره‌ي ابواب فقهي مانند حج و طهارت و نماز و روزه به زبان عربي است که نسخه‌هاي خطي آن ذيل شماره‌ي 1و 470 تا 478 (فقه) در کتابخانه‌ي آستان قدس رضوي موجود است (فهرست آستان قدس، 352/5-354)؛ 5) محمدبن حسن حر عاملي (م1104ق)، کتاب او درباره‌ي رد صوفيان است؛ 6) جمال الدين حسن بن زين الدين شهيد (م1011ق)، کتاب او در طهارت و صلوة است؛ 7) سيد خلف بن عبدالمطلب ابن حيدربن محسن بن محمدبن فلاح موسوي مشعشعي حويزي، (م1074ق)، کتابش درباره‌ي نماز است؛ 8) ميرزا محمدبن سليمان تنکابني نويسنده‌ي قصص العلماء کتاب او راجع به صلوة است؛ 9) فضل الله بن محمد حسيني از علماي قرن دهم، کتاب او داراي دوازده حديث از طريق عامه در فضايل اميرالمؤمنين (عليه السلام) است و به سال 945ق نگارش يافته است؛ 10) علامه شيخ عبدالله مامقاني (م1351ق)، کتاب او شامل بحث درباره‌ي دوازده مسأله فقهي است و عنوان اصلي آن «مجمع الدرر» است؛ 11) شيخ محمدبن حاج محمدزمان بن حسين بن محمدرضا بن حسام الدين کاشاني اصفهاني، کتاب او درباره‌ي تعيين قبله است و به سال 1163ق نگارش يافته است؛ 12) حکيم محمد کاظم بن عبدعلي جيلاني تنکابني معاصر شيخ بهايي، کتاب وي درباره‌ي مشکلات علوم دوازده‌گانه است: تفسير، کلام، اصول، فقه، حديث، عربيت، منطق، هيأت، الهيات، طبيعيات، هندسه و حساب. او کتاب خود را در 1015ق نگاشته و به شاه عباس صفوي هديه کرده است؛ 13) محدث عالم واعظ محمدبن محمدبن حسن قاسم حسيني عينائي عاملي جزيني از اسباط زين الدين شهيد دوم، کتاب او به عنوان الاثنا عشرية في المواعظ العدديه شهرت دارد و حاوي احاديث وارده در مواعظ و نصايح و زواجر وارده از پيغمبر اکرم (صل الله عليه و آله و سلم) (از فريقين) و امامان شيعي (عليه السلام) و دانشوران و حکيمان و عارفان بر ترتيب اعداد (به کلمات و جملات يگانه و دوگانه تا دوازده گانه) است، کتاب مرتب بر يک مقدمه، دوازده باب و خاتمه است. نگارش کتاب در سال 1068 در مشهد رضوي انجام يافته است، اين کتاب بارها به چاپ رسيده و افزون بر آن نسخه‌هاي خطي آن نيز در کتابخانه‌ي ملي، 116/10-117، فهرست آستان قدس، 3/5-4)؛ 14) يکي از پزشکان ناشناخته‌ي شيعه، که ذيل اين عنوان کتابي درباره‌ي درمان وبا و طاعون بر پايه‌ي پزشکي قديم دارد.
منبع مقاله :
گروه نويسندگان، (1391)، دائرة المعارف تشيع، تهران: حکمت، چاپ اول
