افکار و آثار ملامحسن فیض کاشانی
ملا محسن فیض کاشانی در طول 65 سال تحقیق و مطالعه، نزدیک به دویست کتاب و رساله نفیس در علوم و متون مختلف نگاشت. آثار او گنجینه ایست که کتابخانه ادب فارسی و علوم اسلامی را تا حد قابل توجهی بارور کرده است و بنا به قول محدث جزایری و صاحب قصص العلما، آثار فیض تا حدود بیشتر از دو صد جلد برآورد گردیده است. اما قبل از آنکه درباره ی آثار او بگوییم بد نیست کمی از تفکرات دینی ایشان را به شما معرفی کنیم.
فیض نخست تحت تاثیر افكار فلسفی و عرفانی وعلوم عقلی قرار داشته واندیشه های فلسفی و عرفانی را كم و بیش در برخی از آثار خود آورده بود، وی سر انجام به فقه وحدیث بر اساس مسلك اخباری دل بست، و به گفته خودش وقت وفكر خود را درخدمت حدیث اهل بیت وقف نمود. در” شوق مهدی“ می گوید:
فیض اگر آب حیات ابدی می طلبی
منبعش پیروی سنت اهل البیت است
مشكل خود به احادیث نبی كردم عرض
كه به آن گفته خدا هرگرهی وا می كرد
دیدم آنجا ز علوم نبوی شهری بود
بر درش بود امامی كه سلونا می كرد
داخل شهر شدم زان در و بحری دیدم
كه ملك غوص در آن بحر تمنا می كرد
از در و گوهر آن بحر گرفتم مشتی
دل چو دید آن بفغان آمد و زدنا می كرد
یا
سبط رسول و قرآن ، فهم درست ایمان
چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد
و در دیوانش كه چاپ شده است از جمله میگوید:
ولای آل پیغمبر بود معراج روح من
بجز این آسمانها آسمانی كرده ام پیدا
بحبل الله مهر اهل بیت است اعتصام من
برای نظم ایمان ریسمانی كرده ام پیدا
سخنهای امیرالمومنین دل میبرد از من
ز اسرار حقایق ، دلستانی كرده ام پیدا
جمال عالم آرایش، اگر پنهان شد از چشمم
حدیثش راز جان گوش و زبانی كرده ام پیدا
كلامش بوی حق بخشد ، مشام اهل معنی را
ز گلزار الهی بوستانی كرده ام پیدا
بخاك درگه آل نبی پی برده ام چون فیض
برای خود ز جنت آستانی كرده ام پیدا
از ایشان”وافی“ و ”صافی“ فقیهانرا بود كافی
از این رو بهر عقبی نردبانی كرده ام پیدا
و باز در دیوان می گوید:
بیا بیا ز سخنهای فیض ، فیض ببر
كه هر چه گفت ونوشت او ز كردگار گرفت
ز پیش خویش نگوید، حدیث بنویسد
كه در طریق ادب راه هشت و چار گرفت
جالب است كه این سخنان حكیمی است كه عمری را در راه كسب فلسفه یونان وتصوف وعرفان طی كرده، و دوره كامل علوم عقلی را دیده است، تا اینكه به گفته خودش سر انجام به سرچشمه دانش واقعی یعنی احادیث نبوی و سخنهای امیر المومنین وگفتار ائمه معصومین رسیده، واز آن منبع پرفیض الهی سیراب گشته است.
علت گرایش این دانشمند فارغ التحصیل علوم عقلی به احادیث واخبار دینی یكی این بوده كه در آن روزگار، رواج بازار فلسفه و تصوف و عرفان، متاع احادیث دینی و علوم شرعی را در تمام حوزه های علمی از رونق انداخته وكساد كرده بود. طلاب و اهل فضل به تحصیل فلسفه و عرفان فخر می فروختند و تعصب نشان می دادند، ودر همان حال حدیث واخبار را تحقیر می كردند ونسبت به آن رغبت چندانی نشان نمی دادند.
دیگر اینكه ظهور یك دانشمند محدث بزرگ ایرانی بنام” محمد امین استر ابادی“ كه در مكه ومدینه می زیست با تالیف كتاب ” فوائد مدینه“ ضربت كوبنده ای به علوم بیگانه زد و پایه های حدیث و علوم دینی را از نومحكم ساخت. فیض چنانكه خود درپایان كتاب” الحق المبین“ می گوید در مكه معظمه دانشمند نامبرده را دیده وطریقه اورا پسندیده است.
وی در آغاز رساله مزبور می نویسد:
1. چنین گوید مهتدی به شاهراه مصطفی محسن بن مرتضی كه درعنفوان شباب چون از تفقه دردین و تحصیل بصیرت در اعتقادات وكیفیت عبادات به تعلیم ائمه معصومین (ع) آسودم،چنانچه در هیچ مسئله ای محتاج به تقلید غیر معصوم نبودم. بخاطر رسید كه در تحصیل معرفت اسرار دین و علوم راسخین نیز سعی نمایم، شاید نفس را كمال یابد.
2. لیكن چون عقل را راهی به آن نبود، نفس را در آن پایه ایمان كه بود، دری نمی گشود، و صبر بر جهالتم نداشت، وعلی الدوام مرا رنجه می داشت.
3. بنا بر این چندی در مطالعه مجادلات متكلمین خوض نمودم، و به آلت جهل در ازالت جهل ساعی بودم. طریق مكالمات متفلسفین( مدعیان فلسفه دانی) را نیز پیمودم، و یك چند بلند پروازیهای متصوفه را در اقاویل ایشان دیدم، ویك چند دررعونت( حماقت) های ” من عندیین“ گردیدم. تا آنكه گاهی درتلخیص سخنان طوائف اربع، كتب و رسائل می نوشتم( چند سطر بعد عربی است كه خلاصه آن چنین است): بدون اینكه همه را تصدیق كرده باشم، یا همه را تایید كنم، بلكه مطالب آنها را نقل كردم، و بر سبیل تمرین مطالبی نوشتم.
4. ازمجموع گفتار آنهاچیزی كه عطش مرا فرو نشاند، یا بیماریم را درمان كند نیافتم، تا جائیكه برخویشتن ترسیدم. پس به خدا پناه بردم تا مرا به حقیقت نائل گرداند، و به گفته امیر مومنان علیه السلام كه میفرماید: خدایا مرا از اینكه نظرم را در آنچه نهایت آن دیده نمی شود، و فكر به آن نمی رسد، نگاه دار به درگاه خدا نالیدم و سرنوشت خودرا به ذات مقدسش سپردم.
5. خدای مهربان نیز به بركت دین پایدارش مرا رهنمون گردید تا دراسرار قرآن مجید واحادیث سرور انبیاء صلوات الله علیهم اجمعین، درست بیندیشم، و بقدر حوصله و درجه ایمانم ا زقرآن و حدیث چیزها بمن آموخت.
6. دلم اطمینان یافت، ووسوسه شیطان را از من دور كرد.خدا را شكر به حقیقت آن نائل گردیدم.
فیض در تمام رشته های علمی از معقول و منقول و فروع و اصول و شعر و ادب و اخلاق كتاب دارد. درفلسفه و كلام (عقاید ومذاهب) تفسیر، حدیث، فقه ، اصول و عرفان هركدام چندین كتاب و بعضی از كتابها در چندین جلد به رشته تحریر كشیده است. و همگی از آثار نفیس و پر ارزش اسلامی است.
فیض مانند مجلسی اول و دوم تالیفات خودرا به دو زبان عربی وفارسی نگاشته كه البته قسمت عمده آن عربی است. زیرا مربوط به صنف خاص یعنی اهل علم میباشد بقول خودش:
”وافی“ و ” صافی“ فقیهان را بود كافی
از این دو بهر عقبی، نردبانی كرده ام پیدا
محدث نامی سید نعمت الله جزائری دركتاب ” مقامات“ تالیفات فیض را بالغ بر دویست جلد دانسته است كه اگر به قطع وزیری فرضا هر جلدی چهار صد صفحه چاپ شود سر به پانصد جلد كتاب میزند.
ازمیان انبوه آثار فكری و قلمی او به ذكر چند كتاب مبادرت می ورزیم، و توجه خوانندگان محترم را به میزان كوشش ورنج این بزرگ مرد علم ودین ، معطوف می داریم.
1 - كتاب”وافی“ مشتمل بر احادیث چهار كتاب معتبر حدیث شیعه ( كتب اربعه) و توضیح و حل مشكلات وتفسیرآیات آنها. این كتاب چهارده جلد بوده كه در سه جلد بزرگ به قطع رحلی و چاپ سنگی بطبع رسیده است، و اگر به صورت روز و به قطع وزیری چاپ شود، شاید بیش از سی جلد باشد.
2 - ”شافی“ خلاصه ای است از كتاب ”وافی“ سابق الذكر كه آن نیز چندین جلد خواهد بود.
3- نوادر- درجمع احادیثی كه در كتب معتبر چهار گانه شیعه ذكر نشده است.
4 - المعارف- در اصول اعتقادی بر اساس كتاب وسنت.
5 - نخبه- در خلاصه احكام شریعت اسلام وسنن و آداب ومكارم اخلاق و صفات ناستوده.
6 - الحقایق- مشتمل بر دسته بندی روایات معتبر در اسرار دین و شئون مختلف زندگی و جهات اخلاقی، اخیرا چاپ شده است.
7-8-9- عین الیقین،حق الیقین،علم الیقین، درفلسفه وكلام، هر سه چاپ شده است.
10-11-12- صافی، اصفی، مصفی، هر سه در تفسیر قرآن مجید، چاپ شده است.
13) الحق المبین- در كیفیت تفقه در دین- به پیوست ” الاصول الاصلیه“ چاپ شده است.
14) بشاره الشیعه- و اثبات اینكه فرقه ناجیه، طایفه شیعه است.
15) اللب- گفتاری مختصر درباره حدوث عالم، كلام وفلسفه.
16) اللباب- اشاره به چگونگی علم خداوند به اشیاء ، قبل از ایجاد و بعد از آن.
17) سفینه النجاه- در بیان ماخذ احكام فقهی و انتقاد ا زروش علمای اصول- چاپ شده است.
18) مفاتیح الشرایع- بهترین متن فقهی بر اساس مشرب اخباری است. این كتاب اخیرا چاپ شده است، واز همان عصر مولف وقرون بعدی، توسط اعاظم فقها ومجتهدین شیعه، شرح شده است. بهترین شرح آن به قلم سر آمد مجتهدین شیعه درسده دوازدهم هجری، آقا محمد باقر اصفهانی مشهور به ” وحید بهبهانی“ است.
19) معتصم الشیعه- نیز در احكام شریعت مقدسه است.
20) الاصناف- در بیان طریق حصول علم به اسرار دین.
21) منتخب رسائل اخوان الصفا- در فلسفه و علوم عقلی.
22) تشریح عالم- در هیئت ونجوم.
23) منتخب ابواب فتوحات مكیه- در عرفان و تصوف از محیی الدین ابن العربی.
24) فهرست العلوم- مختصری راجع به كلیه علوم عقلی و نقلی.
25) منهاج النجاه- در بیان علمی كه فراگرفتن آن بر هر فرد مرد و زن مسلمان لازم است.
26) اربعین- در فضائل گوناگون حضرت امیر المومنین(ع)
27) انوار الحكمه- مختصر علم الیقین، با مطالب تازه فلسفی كه بر آن افزوده است.
28) المحجه البیضاء- تلخیص احیاء العلوم غزالی با حذف مطالب غیر لازم آن ، و افزودن روایات ائمه اهل بیت بجای احادیث سنیان. این كتاب پر ارج دو بار در سه جلد و هشت جلد چاپ شده است.
29) نقد الاصول- ملخص علم اصول فقه و انتقاد از آن.
30) الاصول الاصلیه- در ماخذ احكام شریعت، بر اساس آیات و اخبار، چاپ شده است.
31) الفت نامه- در تحكیم پیوند دوستی میان اهل ایمان.
32) منتخب مثنوی- جلال الدین بلخی- ملای روم
33) منتخب غزلیات وی در دیوان شمس تبریزی.
34) شرح صحیفه سجادیه- به نحو ایجاز.
35) گلزار قدس- دیوان شعر – مناجات با خدایتعالی، سرزنش نفس، اظهار اشتیاق، نصایح و حكم، غزلیات، رباعیات، قصاید و مراثی و قطعات.
36) مثنویات بنام سلسبیل و تسنیم.
37) شوق الجمال.
38) شوق المهدی( همین كتاب).
39) شوق العشق.
40) دهر پر آشوب.
41) آب زلال.
42) شرح الصدر- شرح زندگی او بقلم خودش.
43) رساله در كلیه تالیفات خود با تاریخ اتمام هر یك از آنها.
44) كلمات مكنونه- در ریشه های علوم اهل معرفت- چاپ شده است.
45) كلمات طریقه- راجع به اقسام مردم از لحاظ گفتار ورفتار.
46) كلمات مخزونه- در علوم اهل معرفت وآرای آنها.
47) كلمات مضنونه- در توحید و یگانگی خداوند و مراتب آن.
48) منتخب الاوراد- در اذكاری كه در شب و روز و هفته وماه و سال تكرار میشود.
49) خلاصه الاذكار- اذكاری كه برای هر كاری و هر وقت و هر حادثه رسیده است.
50) جلاء القلوب- در انواع اذكار قلب و مهمترین امری كه در اشاره به مهمات در اعمال و اوراد شرعی وارد شده است.
51) قره العیون- در مراتب توحید و ایمان به خدا- به ترتیبی بهتر از كلمات مضنونه.
52) ابواب الجنان- در اثبات وجود عینی نما زجمعه درزمان غیبت امام زمان.
53) شرائط الایمان- تحقیق پیرامون نفی ایمان وكفر و مراتب هر یك.
54) التطهیر- در تهذیب اخلاق و تطهیر باطن.
55) میزان القیامه- راجع به محاسبات جهان دیگر.
56) مرآت الاخره- در شناخت سرای دیگر.
57) المشواق- در كشف معانی و حقایق از لباس استعارات برای تفهیم محبت خدا و انس به ذات مقدس او.
58) تهییج الشوق لاهل الذوق.
59) راه صواب- در علل و موجبات اختلاف مذاهب و تعیین مذهب حق.
60) شهاب ثاقب- در وجوب نماز جمعه در زمان غیبت امام عصر (ع).
61) اسرار الصلوه- چاپ شده است.
62) آئینه شاهی- نیز چاپ شده است.
موریانه به صندوق محتوی كتب مرحوم فیض رخنه كرد و تمام اوراق و كتابها را خورد، جز قطعه پوستی كه این رباعی بر آن مسطور بوده است:
علمی كه حقیقی است در سینه بود
در سینه بود هرآنچه درسی نبود
صد خانه تو را كتاب، سودی نكند
باید كه كتابخانه در سینه بود
اگر این كتابها آثار قلمی و تالیفات خود قیض بوده است، باید گفت: افسوس كه قسمتی از بهترین افكار علمی فیض درحكمت و فقه و حدیث و تفسیر و شعر و ادب وعلوم دیگر، از میان رفته، و مانند اشباه و نظائر خود جامعه اسلامی بلكه اجتماع بشری از آن محروم شده است.
منبع: مقدمه شوق مهدی به قلم علی دوانی
/س
فیض نخست تحت تاثیر افكار فلسفی و عرفانی وعلوم عقلی قرار داشته واندیشه های فلسفی و عرفانی را كم و بیش در برخی از آثار خود آورده بود، وی سر انجام به فقه وحدیث بر اساس مسلك اخباری دل بست، و به گفته خودش وقت وفكر خود را درخدمت حدیث اهل بیت وقف نمود. در” شوق مهدی“ می گوید:
فیض اگر آب حیات ابدی می طلبی
منبعش پیروی سنت اهل البیت است
مشكل خود به احادیث نبی كردم عرض
كه به آن گفته خدا هرگرهی وا می كرد
دیدم آنجا ز علوم نبوی شهری بود
بر درش بود امامی كه سلونا می كرد
داخل شهر شدم زان در و بحری دیدم
كه ملك غوص در آن بحر تمنا می كرد
از در و گوهر آن بحر گرفتم مشتی
دل چو دید آن بفغان آمد و زدنا می كرد
یا
سبط رسول و قرآن ، فهم درست ایمان
چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد
و در دیوانش كه چاپ شده است از جمله میگوید:
ولای آل پیغمبر بود معراج روح من
بجز این آسمانها آسمانی كرده ام پیدا
بحبل الله مهر اهل بیت است اعتصام من
برای نظم ایمان ریسمانی كرده ام پیدا
سخنهای امیرالمومنین دل میبرد از من
ز اسرار حقایق ، دلستانی كرده ام پیدا
جمال عالم آرایش، اگر پنهان شد از چشمم
حدیثش راز جان گوش و زبانی كرده ام پیدا
كلامش بوی حق بخشد ، مشام اهل معنی را
ز گلزار الهی بوستانی كرده ام پیدا
بخاك درگه آل نبی پی برده ام چون فیض
برای خود ز جنت آستانی كرده ام پیدا
از ایشان”وافی“ و ”صافی“ فقیهانرا بود كافی
از این رو بهر عقبی نردبانی كرده ام پیدا
و باز در دیوان می گوید:
بیا بیا ز سخنهای فیض ، فیض ببر
كه هر چه گفت ونوشت او ز كردگار گرفت
ز پیش خویش نگوید، حدیث بنویسد
كه در طریق ادب راه هشت و چار گرفت
جالب است كه این سخنان حكیمی است كه عمری را در راه كسب فلسفه یونان وتصوف وعرفان طی كرده، و دوره كامل علوم عقلی را دیده است، تا اینكه به گفته خودش سر انجام به سرچشمه دانش واقعی یعنی احادیث نبوی و سخنهای امیر المومنین وگفتار ائمه معصومین رسیده، واز آن منبع پرفیض الهی سیراب گشته است.
علت گرایش این دانشمند فارغ التحصیل علوم عقلی به احادیث واخبار دینی یكی این بوده كه در آن روزگار، رواج بازار فلسفه و تصوف و عرفان، متاع احادیث دینی و علوم شرعی را در تمام حوزه های علمی از رونق انداخته وكساد كرده بود. طلاب و اهل فضل به تحصیل فلسفه و عرفان فخر می فروختند و تعصب نشان می دادند، ودر همان حال حدیث واخبار را تحقیر می كردند ونسبت به آن رغبت چندانی نشان نمی دادند.
دیگر اینكه ظهور یك دانشمند محدث بزرگ ایرانی بنام” محمد امین استر ابادی“ كه در مكه ومدینه می زیست با تالیف كتاب ” فوائد مدینه“ ضربت كوبنده ای به علوم بیگانه زد و پایه های حدیث و علوم دینی را از نومحكم ساخت. فیض چنانكه خود درپایان كتاب” الحق المبین“ می گوید در مكه معظمه دانشمند نامبرده را دیده وطریقه اورا پسندیده است.
توجه خاص او به علوم شرعیه
وی در آغاز رساله مزبور می نویسد:
1. چنین گوید مهتدی به شاهراه مصطفی محسن بن مرتضی كه درعنفوان شباب چون از تفقه دردین و تحصیل بصیرت در اعتقادات وكیفیت عبادات به تعلیم ائمه معصومین (ع) آسودم،چنانچه در هیچ مسئله ای محتاج به تقلید غیر معصوم نبودم. بخاطر رسید كه در تحصیل معرفت اسرار دین و علوم راسخین نیز سعی نمایم، شاید نفس را كمال یابد.
2. لیكن چون عقل را راهی به آن نبود، نفس را در آن پایه ایمان كه بود، دری نمی گشود، و صبر بر جهالتم نداشت، وعلی الدوام مرا رنجه می داشت.
3. بنا بر این چندی در مطالعه مجادلات متكلمین خوض نمودم، و به آلت جهل در ازالت جهل ساعی بودم. طریق مكالمات متفلسفین( مدعیان فلسفه دانی) را نیز پیمودم، و یك چند بلند پروازیهای متصوفه را در اقاویل ایشان دیدم، ویك چند دررعونت( حماقت) های ” من عندیین“ گردیدم. تا آنكه گاهی درتلخیص سخنان طوائف اربع، كتب و رسائل می نوشتم( چند سطر بعد عربی است كه خلاصه آن چنین است): بدون اینكه همه را تصدیق كرده باشم، یا همه را تایید كنم، بلكه مطالب آنها را نقل كردم، و بر سبیل تمرین مطالبی نوشتم.
4. ازمجموع گفتار آنهاچیزی كه عطش مرا فرو نشاند، یا بیماریم را درمان كند نیافتم، تا جائیكه برخویشتن ترسیدم. پس به خدا پناه بردم تا مرا به حقیقت نائل گرداند، و به گفته امیر مومنان علیه السلام كه میفرماید: خدایا مرا از اینكه نظرم را در آنچه نهایت آن دیده نمی شود، و فكر به آن نمی رسد، نگاه دار به درگاه خدا نالیدم و سرنوشت خودرا به ذات مقدسش سپردم.
5. خدای مهربان نیز به بركت دین پایدارش مرا رهنمون گردید تا دراسرار قرآن مجید واحادیث سرور انبیاء صلوات الله علیهم اجمعین، درست بیندیشم، و بقدر حوصله و درجه ایمانم ا زقرآن و حدیث چیزها بمن آموخت.
6. دلم اطمینان یافت، ووسوسه شیطان را از من دور كرد.خدا را شكر به حقیقت آن نائل گردیدم.
تالیفات فیض:
فیض در تمام رشته های علمی از معقول و منقول و فروع و اصول و شعر و ادب و اخلاق كتاب دارد. درفلسفه و كلام (عقاید ومذاهب) تفسیر، حدیث، فقه ، اصول و عرفان هركدام چندین كتاب و بعضی از كتابها در چندین جلد به رشته تحریر كشیده است. و همگی از آثار نفیس و پر ارزش اسلامی است.
فیض مانند مجلسی اول و دوم تالیفات خودرا به دو زبان عربی وفارسی نگاشته كه البته قسمت عمده آن عربی است. زیرا مربوط به صنف خاص یعنی اهل علم میباشد بقول خودش:
”وافی“ و ” صافی“ فقیهان را بود كافی
از این دو بهر عقبی، نردبانی كرده ام پیدا
محدث نامی سید نعمت الله جزائری دركتاب ” مقامات“ تالیفات فیض را بالغ بر دویست جلد دانسته است كه اگر به قطع وزیری فرضا هر جلدی چهار صد صفحه چاپ شود سر به پانصد جلد كتاب میزند.
ازمیان انبوه آثار فكری و قلمی او به ذكر چند كتاب مبادرت می ورزیم، و توجه خوانندگان محترم را به میزان كوشش ورنج این بزرگ مرد علم ودین ، معطوف می داریم.
1 - كتاب”وافی“ مشتمل بر احادیث چهار كتاب معتبر حدیث شیعه ( كتب اربعه) و توضیح و حل مشكلات وتفسیرآیات آنها. این كتاب چهارده جلد بوده كه در سه جلد بزرگ به قطع رحلی و چاپ سنگی بطبع رسیده است، و اگر به صورت روز و به قطع وزیری چاپ شود، شاید بیش از سی جلد باشد.
2 - ”شافی“ خلاصه ای است از كتاب ”وافی“ سابق الذكر كه آن نیز چندین جلد خواهد بود.
3- نوادر- درجمع احادیثی كه در كتب معتبر چهار گانه شیعه ذكر نشده است.
4 - المعارف- در اصول اعتقادی بر اساس كتاب وسنت.
5 - نخبه- در خلاصه احكام شریعت اسلام وسنن و آداب ومكارم اخلاق و صفات ناستوده.
6 - الحقایق- مشتمل بر دسته بندی روایات معتبر در اسرار دین و شئون مختلف زندگی و جهات اخلاقی، اخیرا چاپ شده است.
7-8-9- عین الیقین،حق الیقین،علم الیقین، درفلسفه وكلام، هر سه چاپ شده است.
10-11-12- صافی، اصفی، مصفی، هر سه در تفسیر قرآن مجید، چاپ شده است.
13) الحق المبین- در كیفیت تفقه در دین- به پیوست ” الاصول الاصلیه“ چاپ شده است.
14) بشاره الشیعه- و اثبات اینكه فرقه ناجیه، طایفه شیعه است.
15) اللب- گفتاری مختصر درباره حدوث عالم، كلام وفلسفه.
16) اللباب- اشاره به چگونگی علم خداوند به اشیاء ، قبل از ایجاد و بعد از آن.
17) سفینه النجاه- در بیان ماخذ احكام فقهی و انتقاد ا زروش علمای اصول- چاپ شده است.
18) مفاتیح الشرایع- بهترین متن فقهی بر اساس مشرب اخباری است. این كتاب اخیرا چاپ شده است، واز همان عصر مولف وقرون بعدی، توسط اعاظم فقها ومجتهدین شیعه، شرح شده است. بهترین شرح آن به قلم سر آمد مجتهدین شیعه درسده دوازدهم هجری، آقا محمد باقر اصفهانی مشهور به ” وحید بهبهانی“ است.
19) معتصم الشیعه- نیز در احكام شریعت مقدسه است.
20) الاصناف- در بیان طریق حصول علم به اسرار دین.
21) منتخب رسائل اخوان الصفا- در فلسفه و علوم عقلی.
22) تشریح عالم- در هیئت ونجوم.
23) منتخب ابواب فتوحات مكیه- در عرفان و تصوف از محیی الدین ابن العربی.
24) فهرست العلوم- مختصری راجع به كلیه علوم عقلی و نقلی.
25) منهاج النجاه- در بیان علمی كه فراگرفتن آن بر هر فرد مرد و زن مسلمان لازم است.
26) اربعین- در فضائل گوناگون حضرت امیر المومنین(ع)
27) انوار الحكمه- مختصر علم الیقین، با مطالب تازه فلسفی كه بر آن افزوده است.
28) المحجه البیضاء- تلخیص احیاء العلوم غزالی با حذف مطالب غیر لازم آن ، و افزودن روایات ائمه اهل بیت بجای احادیث سنیان. این كتاب پر ارج دو بار در سه جلد و هشت جلد چاپ شده است.
29) نقد الاصول- ملخص علم اصول فقه و انتقاد از آن.
30) الاصول الاصلیه- در ماخذ احكام شریعت، بر اساس آیات و اخبار، چاپ شده است.
31) الفت نامه- در تحكیم پیوند دوستی میان اهل ایمان.
32) منتخب مثنوی- جلال الدین بلخی- ملای روم
33) منتخب غزلیات وی در دیوان شمس تبریزی.
34) شرح صحیفه سجادیه- به نحو ایجاز.
35) گلزار قدس- دیوان شعر – مناجات با خدایتعالی، سرزنش نفس، اظهار اشتیاق، نصایح و حكم، غزلیات، رباعیات، قصاید و مراثی و قطعات.
36) مثنویات بنام سلسبیل و تسنیم.
37) شوق الجمال.
38) شوق المهدی( همین كتاب).
39) شوق العشق.
40) دهر پر آشوب.
41) آب زلال.
42) شرح الصدر- شرح زندگی او بقلم خودش.
43) رساله در كلیه تالیفات خود با تاریخ اتمام هر یك از آنها.
44) كلمات مكنونه- در ریشه های علوم اهل معرفت- چاپ شده است.
45) كلمات طریقه- راجع به اقسام مردم از لحاظ گفتار ورفتار.
46) كلمات مخزونه- در علوم اهل معرفت وآرای آنها.
47) كلمات مضنونه- در توحید و یگانگی خداوند و مراتب آن.
48) منتخب الاوراد- در اذكاری كه در شب و روز و هفته وماه و سال تكرار میشود.
49) خلاصه الاذكار- اذكاری كه برای هر كاری و هر وقت و هر حادثه رسیده است.
50) جلاء القلوب- در انواع اذكار قلب و مهمترین امری كه در اشاره به مهمات در اعمال و اوراد شرعی وارد شده است.
51) قره العیون- در مراتب توحید و ایمان به خدا- به ترتیبی بهتر از كلمات مضنونه.
52) ابواب الجنان- در اثبات وجود عینی نما زجمعه درزمان غیبت امام زمان.
53) شرائط الایمان- تحقیق پیرامون نفی ایمان وكفر و مراتب هر یك.
54) التطهیر- در تهذیب اخلاق و تطهیر باطن.
55) میزان القیامه- راجع به محاسبات جهان دیگر.
56) مرآت الاخره- در شناخت سرای دیگر.
57) المشواق- در كشف معانی و حقایق از لباس استعارات برای تفهیم محبت خدا و انس به ذات مقدس او.
58) تهییج الشوق لاهل الذوق.
59) راه صواب- در علل و موجبات اختلاف مذاهب و تعیین مذهب حق.
60) شهاب ثاقب- در وجوب نماز جمعه در زمان غیبت امام عصر (ع).
61) اسرار الصلوه- چاپ شده است.
62) آئینه شاهی- نیز چاپ شده است.
آنچه مایه تاسف است
موریانه به صندوق محتوی كتب مرحوم فیض رخنه كرد و تمام اوراق و كتابها را خورد، جز قطعه پوستی كه این رباعی بر آن مسطور بوده است:
علمی كه حقیقی است در سینه بود
در سینه بود هرآنچه درسی نبود
صد خانه تو را كتاب، سودی نكند
باید كه كتابخانه در سینه بود
اگر این كتابها آثار قلمی و تالیفات خود قیض بوده است، باید گفت: افسوس كه قسمتی از بهترین افكار علمی فیض درحكمت و فقه و حدیث و تفسیر و شعر و ادب وعلوم دیگر، از میان رفته، و مانند اشباه و نظائر خود جامعه اسلامی بلكه اجتماع بشری از آن محروم شده است.
منبع: مقدمه شوق مهدی به قلم علی دوانی
/س
