مترجم: سهیلا حاجیزاده
منبع:راسخون
منبع:راسخون
لنفوسیت‌های گرانوله هسته‌های چند لوبی حاوی لنفوسیت‌ها و یا سلول‌های سفید خون بوده و دارای سه نوع می‌باشد. در این مقاله در رابطه با انواع این لنفوسیت‌ها و عملکرد آن ها بحث خواهیم کرد.
یکی از مهم‌ترین سلول‌های سیستم ایمنی بدن ما، لنفوسیت‌ها و یا سلول‌های سفید خون می‌باشند. این سلول‌ها عاری از هموگلوبین بوده و متعلق به سیستم سلول رتیکولو اندوتلیال می‌باشد. سلول‌های سفید خون به دو نوع لنفوسیت‌های گرانوله و غیر گرانوله تقسیم می‌شود. سلول‌های غیرگرانوله حاوی یک هسته‌ی واحد می‌باشد، در حالی‌که سلول‌های گرانوله دارای سلول‌های چند هسته‌ای می‌باشند. در پاراگراف‌های زیر، ما صرفا در رابطه با لنفوسیت‌های گرانوله و انواع آن‌ها بحث می‌کنیم.
لنفوسیت‌های گرانوله چیست؟
این سلول‌ها دارای هسته‌ی چند لوبی بوده که بر علیه عوامل مهاجم غیر اختصاصی در بدن عمل می‌کنند. آن‌ها حدود 50 تا 70 درصد همه‌ی سلول‌های سفید بدن را می‌سازند. هنگامی‌که رنگ آمیزی می‌شوند، می‌توانند زیر میکروسکوپ نوری در سیتوپلاسم مشاهده شوند. این گرانوله‌ها در واقع آنزیم‌های متصل به غشاء می‌باشند. این آنزیم‌ها تمایل به جذب ذرات اندوسیته داشته و به هضم آن‌ها کمک می‌کنند.انواع لنفوسیت‌های گرانوله
سه نوع لنفوسیت گرانوله وجود دارد که شامل نوتروفیل‌ها، بازوفیل‌ها و ائوزوفیل‌ها می‌باشند. این انواع بر اساس خواص رنگ آمیزی آن‌ها نامگذاری شده‌اند.گرانولوسیت‌های نوتروفیل
به عنوان نوتروفیل و یا نوتروفیل‌های چند هسته‌ای نیز نامیده می‌شوند، آن‌ها وسیع‌ترین نوع سلول‌های سفید خون بوده که در پستانداران یافت می‌شوند. این گرانولوسیت‌ها به دو نوع نوتروفیل‌های قطعه قطعه و نوتروفیل‌های نواری تقسیم می‌شوند. این سلول‌ها در خون یافت شده و به عنوان فاگوسیت‌ها عمل می‌کنند. طول عمر این نوتروفیل‌ها حدود 6 ساعت می‌باشد. هنگامی که عفونت باکتریایی و یا سرطان‌های خاصی و حتی برخی عوامل محیطی دیگر منجر به بروز التهاب می‌شوند، ابتدا این سلول‌ها واکنش نشان می‌دهند، آن‌ها از طریق فرایندی به نام شیموتاکسی به سمت محل التهاب حرکت می‌کنند. حضور آن‌ها نشان دهنده‌ی عفونت حاد می‌باشد. ظاهر زرد و یا مایل به سفید چرک نیز به واسطه‌ی حضور نوتروفیل‌ها می‌باشد. عملکرد گرانولوسیت‌های نوتروفیل حرکت به سمت محل عفونت می‌باشد. آن‌ها شروع به جذب و فعال سازی دیگر سلول‌های سفید خون و حمله به میکروارگانیزم‌های مهاجم می‌کنند. این سلول‌ها توسط پدیده این به نام فاگوسیتوز تمایل به حمله به میکروارگانیزم‌ها داشته که در طی این فرایند مواد ضد میکروبی و برخی مواد دیگر انتشار می‌یابد.گرانولوسیت‌های ائوزوفیل
این گرانولوسیت‌ها تمایل به نشان دادن میل قوی در جهت ائوزین که یک رنگ قرمز بوده که باعث ایجاد ظاهر قرمز در آن‌ها می‌گردد، دارند. ائوزوفیل‌ها 1 تا 6 درصد از سلول‌های سفید خون را تولید می‌کنند. آن‌ها در مغز و در محل اتصال بین مدولای تیموس و قشر مغز وجود دارند. این سلول‌ها در دستگاه گوارش، تخمدان، رحم، طحال و گره‌های لنفاوی نیز یافت می‌شوند. عملکرد ائوزوفیل‌ها مقابله با پارازیت‌های چند سلولی و عفونت‌ها می‌باشد. آن‌ها به کنترل آلرژی و آسم نیز کمک می‌کنند. این سلول‌ها تنها 8 تا 12 ساعت زنده می‌مانند.گرانولوسیت‌های بازوفیلی
بازوفیل‌ها 01/0 تا 3/0 سلول‌های سفید خون را تولید می‌کنند. این سلول‌ها ماهیت بازوفیلی دارند، یعنی می‌توانند با استفاده از رنگ‌های خاصی رنگ آمیزی شوند. عملکرد آن‌ها این است که در طول واکنش‌های التهابی ظاهر شده و منجر به بروز علائم آلرژی می‌گردند. آن‌ها حاوی هپارین بوده که مانع از لخته شدن خون می‌گردند. این سلول‌ها در مقابله با عفونت‌های بیماریزا و همچنین آلرژی‌ها نیز نقش مهمی را ایفاء می‌کنند. بازوفیل‌ها هیستامین آزاد کرده که منجر به بروز واکنش‌های التهابی می‌گردند. ائوزوفیل‌ها تمایل به انتشار پروتئین‌های سمی داشته که به کشتن پارازیت‌ها کمک می‌کنند. آن‌ها به عنوان سلول‌های ارائه دهنده‌ی آنتی ژن، تنظیم عملکرد سلول ایمنی عمل کرده و به ترمیم بافت‌های آسیب دیده و همچنین تخریب سلول‌های تومور کمک می‌کنند.عملکرد اساسی این سلول‌ها پاسخ به عفونت‌ها و یا آلرژن‌های موجود در بدن می‌باشد. این سلول‌ها دارای طول عمر بسیار کوتاهی می‌باشند.
