عشق دلدار

بيمــــــار تو اى مى زده بيمارم كرد
حلقــــــــــــه گيسويت اى يار گرفتارم كرد
سرو بستانِ نكويى گل گلــزار جمال
غمــــــــزه ناكرده ز خوبان همه بيزارم كرد
همه مى‏زدگــــــان هوش خود از كف دادند
ساغر از دست روانبخش تو هشيارم كرد
چكنم شيفتـه‏ام سوختــــه‏ام غمزده‏ام
عشــــــــوه ات واله آن لعل گهر بارم كرد
عشق دلـــــدار چنان كـــــرد كه منصورمنش
از ديـــــــــــــارم به در آورد و سر دارم كرد
عشقت از مـــــــدرسه و حلقه صوفى راندم
بنده حلقــــــــــــه به گوش در خمّارم كرد
بــــــــــــاده از ساغرِ لبريز تو جاويدم ساخت
بوســـــه از خاك درت محرم اسرارم كرد