محرم راز

در غــــم هجر رخ مـــاه تو در سوز و گدازيم
تا به كى زين غم جانكـاه بسوزيم و بسازيم
شب هجــــــــــران تو آخر نشود رُخ ننمايى
در همــــه دهــــر تــو در نازى و ما گرد نيازيم
آيد آن روز كه در بــــــــاز كنى پرده‏گشايى
تا به خـــــاك قدمت جـان و سر خويش ببازيم
به اشارت اگرم وعــــــده ديــــــــدار دهد يار
تا پس از مـــرگ به وجد آمده در ساز و نوازيم
گر به انديشه بيايد كه پناهى است به كويت
نـــه ســـوى بتكده رو كرده نه راهى حجازيم
ساقى از آن خُمِ پنهان كه ز بيگانه نهان است
بـــــاده در ســـاغـــــر ما ريز كه ما محرم رازيم