اشعه ایکس

اشعه های ایکس امواج انرژی بالا هستند که نامرئی هستند. آنها مفید هستند، زیرا می توانند از بسیاری از چیزهایی که نور طبیعی نمی تواند عبور کنند. به عنوان مثال، پزشکان می توانند به وسیله آنها در داخل بدن انسان را ببینند و نگهبانان در فرودگاه ها می توانند داخل کیف دستی شما را ببینند.

کشف

در سال 1895 یک دانشمند آلمانی، ویلهلم رنتگن، تصادفاً اشعه های ایکس را کشف کرد. او آنها را اشعه ایکس نام داد زیرا او قبلا چنین نوعی انرژی‌ای ندیده بود و مانند علامت ایکس ماهیت آنها برای او مجهول بودند. در ریاضیات X به معنی چیز ناشناخته است. رونتگن اولین تصاویر اشعه ایکس خود را از استخوان دست خود گرفت. در سال 1901 او اولین جایزه نوبل فیزیک را برای کشفش دریافت کرد.

اشعه ایکس در پزشکی

اشعه ایکس در پزشکی با ارزش است، زیرا آنها می توانند از درون برخی قسمت های بدن دیدن کنند. پزشکان می توانند عکس هایی از استخوان، دندان و بافت بگیرند. آنها از این تصاویر استفاده می کنند تا ببینند کدام استخوان ها شکسته شده اند یا برای پیدا کردن دندان هایی که در آنها سوراخهایی وجود دارد از آن استفاده می کنند.
برای تولید تصاویر اشعه ایکس شما نیاز به دو چیز دارید: یک صفحه خاص که بتواند اشعه ایکس را بگیرد، در پشت یک قسمت از بدن فرد قرار می گیرد. دستگاهی که اشعه ایکس تولید می کند در مقابل فرد قرار می گیرد.
اشعه ایکس به اندازه کافی قوی است که بتواند از طریق پوست و عضلات عبور کند اما نمی تواند از طریق اشیاء سخت مانند استخوان ها عبور کند. در تصویر، اشیاء سخت، مانند استخوان ها، را به عنوان مناطق سفید می بینید. تصویر اشیاءی که اشعه X از آنها عبور میکند تاریک هستند.
بعضی از شرایطی وجود دارد که در آنها اشعه X نمی تواند به شما یک تصویر واضح بدهد. بعضی از عضو ها، برای مثال، می توانند مانع شوند که اشعه ایکس استخوان شکسته را نشان دهد. به همین دلیل توموگرافی کامپیوتری (CT) اختراع شد. یک فرد داخل یک اسکنر قرار می گیرد، که یک دستگاه لوله ای بزرگ است. سپس از همه طرف اشعه ایکس به او داده می شود. یک رایانه تمام این تصاویر را جمع می کند و می تواند به پزشکان بیش از آن چه یک اشعه ایکس معمولی نشان می دهد را نشان دهد. CT برای بیماری های مغز و آسیب های سر استفاده می شود.
اشعه X، با این حال، می تواند به بدن شما آسیب برساند. بیماران باید از بخش هایی از بدن خود که نیازمند اشعه X نیستند، محافظت کنند. پزشکان و دستیارانی که با دستگاه های اشعه ایکس کار می کنند، باید از پیش بند های سربی استفاده کنند و در پشت حائل قرار گیرند.
اشعه ایکس بعضی اوقات برای مبارزه با سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. پزشکان اغلب اشعه X را در سلول های سرطانی هدف می گیرند تا آنها را نابود کنند.

اشعه ایکس در علم

دانشمندان اغلب از اشعه ایکس برای مطالعه ساختار ارگانیسم های دیگر یا مواد معدنی موجود در سنگ استفاده می کنند. با بمباران مواد با اشعه ایکس می توانید بگویید که یک شی‌ء چند ساله است.
از دهه 1970، اشعه ایکس برای مطالعه ستاره ها و کهکشان های بسیار دور استفاده شده است. تلسکوپ های اشعه ایکس روی ماهواره های تخت قرار می گیرند که خیلی بالاتر از سطح زمین به گرد زمین می گردند. آنها می توانند چیزهایی را ببینند که تلسکوپ های زمینی نمی توانند تشخیص دهند، زیرا اشعه های ایکس توسط جو زمین جذب می شوند.

استفاده های دیگر

کارخانه ها از اشعه ایکس استفاده می کنند تا ترک ها را در ماشین ها یا اشیاء فلزی پیدا کنند. در فرودگاه ها، دستگاه های اشعه ایکس میلیون ها کیف دستی و چمدان را برای یافتن اسلحه هایی مانند بمب، تفنگ یا چاقو اسکن می کنند.