نازایی و عفونت هاى تناسلى زنان

یکى از مسایل نازایى مربوط به خانم ها عفونت است. عفونت ها مى توانند قسمت هاى مختلف دستگاه ژنیتال داخلى یا خارجى زن را درگیر کنند.
دستگاه تناسلى زنان به دو قسمت داخلى و خارجى تقسیم مى شود.
بخش هاى خارجى نظیر واژن و دهانه رحم بیشتر در معرض آلودگى هستند. عفونت این مناطق تاثیر زیادى بر روى زایایى زن ایجاد نمى کند و به درمان هاى ساده پاسخ مى دهند.
دستگاه تناسلى داخلى شامل رحم، لوله هاى رحمى و تخمدان ها است. اساساً نوع باکترى و میکروبى که این قسمت ها را آلوده مى کند با نوع آلودگى ژنیتال خارجى متفاوت است. راه آلودگى به این میکروب ها نیز متنوع است نظیر تماس جنسى آلوده، خون و….
مهمترین عارضه این عفونت ها امکان بسته شدن و آسیب لوله هاى رحمى است. زیرا وجود لوله هاى رحمى براى انتقال تخمک و بارورى آن توسط اسپرم ضرورى است.
عفونت لوله هاى رحمى حدوداً ۱۰ درصد نازایى ها را تشکیل مى دهد.
علایم این عفونت ها بر خلاف عفونت هاى دستگاه تناسلى خارجى دیر بروز مى کند. ممکن است در موارد خفیف تا متوسط هیچ علامتى از نظر بالینى نداشته باشند.
بنابراین پیشنهاد مى شود خانم ها هر ۶ ماه تا یک سال براى کنترل سلامتى نزد متخصصین زنان مراجعه کنند. گاهى عفونت هاى داخلى به صورت حاد، ناگهانى و شدید به صورت تب، ترشحات واژینال و.
.. ظاهر مى شود که اگر تشخیص داده نشوند در سال هاى بعد یعنى هنگام مراجعه خانم براى درمان نازایى با گرفتن عکس رنگى سابقه یک عفونت در سال هاى قبل مشاهده مى شود که باعث بسته شدن لوله ها مى شود و در بعضى موارد بدون ایجاد علایم بالینى عوارض بدى بر جا مى گذارد.»
اجسام خارجى نظیر آى.یو.دى (IUD) تامپون ها و… عواملى هستند که بدن را مستعد عفونت مى کنند. البته در صورت کنترل هاى مرتب درصد ابتلا کاهش پیدا مى کند. بیمارى هاى عفونى نیز از طریق خون با منشأهاى مختلف مى توانند مشکلاتى را ایجاد کنند. از این قبیل عفونت ها مى توان سل را نام برد که در کشور ما در موارد نادرى مشاهده مى شود. ولى در افراد مهاجرى که از سایر کشورها آمده اند موارد بیشترى دیده شده است. ویروس HIV نقشى در نازایى ندارد.
اما به دلیل سرکوب شدن سیستم ایمنى در این بیمارى، در نتیجه مستعد شدن بیمار به عفونت هاى مختلف مى تواند به طور غیرمستقیم باعث نازایى شود.»
عفونت هاى سیستم تناسلى داخلى علایمى را به دنبال دارد ، دردهاى زیرشکم معمولاً شایع است، دردکمر، ترشحات واژینال و در صورت همراه شدن با عفونت ژنیتال خارجى سوزش، خارش هم دیده مى شود.
گاهى اوقات نیز بى نظمى هایى در پریود دیده مى شود. عفونت رحمى با ایجاد خراش ها و زخم باعث ایجاد خونریزى ها و لکه هایى وسط سیکل ماهانه مى شود. در مراحل حاد بیمارى تب وجود دارد ولى در مواقع مزمن دیده نمى شود.

پیشگیرى از بروز عفونت هاى تناسلى

در صورت استفاده از عوامل مستعدکننده عفونت نظیر آى. یو. دى (IUD) باید به طور مرتب تحت نظر پزشک باشند و در صورت مشاهده عارضه اى خاص زودتر از موعد مقرر نزد پزشک مراجعه کرده و از تماس هاى جنسى آلوده پرهیز کنند. در صورت مشاهده علایم عفونت به موقع نزد پزشک مراجعه کنند. علاوه بر آن تمامى خانم ها کنترل هاى شش ماهه تا یک ساله نزد پزشک متخصص زنان داشته باشند. مسیله مهم در این زمینه آموزش به جوانان است. آگاهى بهترین راه پیشگیرى است.

درمان

بنا بر اظهارات متخصص زنان در بسیارى از موارد براى این گونه عفونت ها درمان خاصى وجود دارد. نازایى مطلق در اثر عفونت ها با توجه به پیشرفت تکنیک هاى بارورى دیده نمى شود. در کل این عفونت ها بارورى خود به خودى را کاهش مى دهند اما نازایى مطلق وجود ندارد.
منبع:http://www.academist.ir
/خ