زن آرامش ، رحمت و مودت
نويسنده:افخم السادات حسيني
مقارن نزول قرآن زن مورد تکريم و احترام نبود . قرآن بيش از حد انتظار افکار عمومي به بزرگ داشت زن تکيه کرده و به يگانگي او با مرد در مقام انسانيت تصريح و اشاره نمود که زن و مرد از يک گوهر (نفس واحده ) آفريده شده اند و در سايه شناخت وظايف و عمل به آنها مي توانند همپاي يکديگر به تعالي برسند و لذا از حقوق و تکاليفي ملازم برخوردارند .با توجه به تفاوتهايي که تناسب بيشتري ميان زن و مرد که قطعاً براي يک زندگي مشترک آفريده شده اند همراه با استقلال در هويت انساني ثابت مي شود که نمي توانند مستقل از يکديگر زندگي کرده و در جاذبه هاي جنسي و رواني يکديگر قرار دارند .در تقسيم کار معقول ، اخلاقي و عادلانه ميان زن و مرد به عنوان شريک زندگي و اداره شورايي خانواده هر يک مسئول بخشي از امور حياتي مادي و معنوي خانواده هستند به اين گونه که تفويض اداره امور اجرايي و اقتصادي خانواده به مرد به همراه امر قرآن کريم به " تشاور" به طور وجوب متضمن ايفاي نقش زن براي برقراري و گسترش سکون و آرامش مي باشد .
دراين طرح عظيم خلقت که اساس اجتماع را خانواده و محور خانواده را مودت و رحمت زن و مرد قرار داده که ثمر اين مودت رابطه اي تنگاتنگ و تکميل کننده است .ولي در اين تکميل کنندگي راه عاطفه و مهر و رحمت کارساز است و اين راه را زن بهتر درک مي کند و عهده دار است .
با توجه به طرح طراح خلقت تبارک و تعالي و الگوي خلقت حضرت ختمي مرتبت (صلوات الله و سلام عليه و آله )و لکم في رسول الله اسوه ي حسنه در مقام رسالت و نبوت " رحمت " عنصر محوري رسالت پيامبران به ويژه وجود گرامي خاتم النبيين (ص) است و خداوند رسول خود را به اوصاف خود مزين نموده او را به وسيله ي عنصر رحمت حبيب قرار داده سپس معلم و مربي معرفي کرده و ما ارسلناک الا رحمه للعالمين .بعد عاطفي در زنان نيرومندتر است و طبق تحقيق و تصديق کارشناسان در ابعاد حيات زن ،عواطف در زن قويتر و شکوفاتر است و اين يک ضرورت است براي اهميتي که موضوع فرزند داري و تربيت و خانواده داري دارد .بعد عاطفي در تکوين شخصيت فرزندان و تعادل و تحمل مسئوليت شوهران و به طور کلي مردان (اعم از پدر و برادر و ... ) و سالم سازي محيط خانواده و گرمي آن نقش اصولي دارد و از اين روست که زنان به عنوان هسته ي اصلي کانون خانواده و مربي اصلي فرزندان و حامي همسران تن به هدايت عاطفه مي دهند و به زندگي خانوادگي گرمي و لطافت مي بخشند . اين تفاوتهاي طبيعي خدادادي که منشاء کارکردهاي طبيعي خداخواهي است رسول گرامي (ص) را بر آن داشته که خلاف تصور جاهليت با افتخار بفرمايند :حبب الي من دنياکم النساء و الطيب و جعل قره ي عيني في الصلاه حضرت رسول حبيب خدا از محبت خود به زنان در کنار بوي خوش و نماز ـ که اين چينش سه عنصر در کنار هم اخبار مهمي درباره ي زنان دارد ـ با لفظ دوست گردانيده شدم نه دوست دارم که بسيار با اهميت تر از دوست دارم است . يعني خبر از يک تکليف و وظيفه در عالم مي دهد ،محبتي را که متعلق به پروردگار است به زن نسبت مي دهد چرا ؟ زيرا زن ظرف تکوين بچه است و به مکون حقيقي جل شانه از اين نظر نزديک تر است .
آسايش و آرامش زندگي مرد و فرزندان در خانه به وسيله ي محور اين خانه است و به اين جهت به خانه " مسکن " مي گويند و سکونت داري اين مسکن با زن است .
و من آياته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا اليها و جعل بينکم موده و رحمه ان في ذلک لآيات لقوم يتفکرون (روم / 21) ؛ خداوند از آفرينش همسر که تأمين کننده سکونت و آرامش است به عنوان آيه خودش ياد کرده و ايجاد محبت و مودت بين همسران را بسيار قابل تحقيق و بحث است خود به عهده گرفته و اين از اهميت والاي اين " مسکن " و کارسازي آن براي عالم خبر مي دهد و به همين دليل است که حراست از مرزهاي اين " مسکن " به منزله ي " جهاد " است . علي (ع)در حکمت 136 نهج البلاغه مي فرمايد :جهاد المراه حسن التبعل ؛ ارزش خوب شوهرداري ( خانواده داري )براي زن مانند ارزش جهاد در راه خداوند است . اين گرايش و انس و آرامش يافتن از آفرينش اولين زن و مرد در عالم خلقت خبر مي دهد زماني که حضرت آدم (ع)از آرامشي که با مشاهده ي خلقت حضرت حواء (س) به پروردگار خبر مي دهد و خداوند آن دو را مايه ي انس و آرامش يکديگر معرفي کرده و زندگي بر روي کره خاک شروع مي شود .
تاريخ شاهد زنان بزرگي است که با اين مسئوليت سنگين و حياتي ايجاد سکونت زندگي ساز بشريت بوده اند زناني چون آسيه ، هاجر ، ساره و مريم و سرور همه زنان عالم صديقه کبري حضرت فاطمه (س) و مادر بزرگوار و دختر گرامي شان حضرت خديجه (س) و زينب کبري (س) .
همه شاهدند که پيامبر گرامي اسلام چگونه تا پايان عمر مبارک خويش از فداکاري و مودت و رحمت همسر بزرگوار خويش ، بانوي نمونه اسلام ياد مي کردند .
و نيزچگونه اميرالمومنين (ع) روزگار سخت و سنگين پس از رحلت پيامبر گرامي را در شعاع مودت و رحمت همسر گرامي خويش حضرت صديقه کبري (س) گذراند و کشتي طوفان زده اسلام را هدايت نمودند .شايسته است که زنان با توجه به بزرگ زنان تاريخ بشريت به خصوص سرور زنان عالم و مادر و دختر آن بزرگوار (س)درسهاي سکونت بخشي را فرا گيرند و نقش اصلي خود را در اين دايره مودت و رحمت فرا گرفته و طعم شيرين زندگي را به همسران و فرزندان خود بچشانند که آنان مي توانند .
منبع:مجله راه قرآن(ش21)
/خ
دراين طرح عظيم خلقت که اساس اجتماع را خانواده و محور خانواده را مودت و رحمت زن و مرد قرار داده که ثمر اين مودت رابطه اي تنگاتنگ و تکميل کننده است .ولي در اين تکميل کنندگي راه عاطفه و مهر و رحمت کارساز است و اين راه را زن بهتر درک مي کند و عهده دار است .
با توجه به طرح طراح خلقت تبارک و تعالي و الگوي خلقت حضرت ختمي مرتبت (صلوات الله و سلام عليه و آله )و لکم في رسول الله اسوه ي حسنه در مقام رسالت و نبوت " رحمت " عنصر محوري رسالت پيامبران به ويژه وجود گرامي خاتم النبيين (ص) است و خداوند رسول خود را به اوصاف خود مزين نموده او را به وسيله ي عنصر رحمت حبيب قرار داده سپس معلم و مربي معرفي کرده و ما ارسلناک الا رحمه للعالمين .بعد عاطفي در زنان نيرومندتر است و طبق تحقيق و تصديق کارشناسان در ابعاد حيات زن ،عواطف در زن قويتر و شکوفاتر است و اين يک ضرورت است براي اهميتي که موضوع فرزند داري و تربيت و خانواده داري دارد .بعد عاطفي در تکوين شخصيت فرزندان و تعادل و تحمل مسئوليت شوهران و به طور کلي مردان (اعم از پدر و برادر و ... ) و سالم سازي محيط خانواده و گرمي آن نقش اصولي دارد و از اين روست که زنان به عنوان هسته ي اصلي کانون خانواده و مربي اصلي فرزندان و حامي همسران تن به هدايت عاطفه مي دهند و به زندگي خانوادگي گرمي و لطافت مي بخشند . اين تفاوتهاي طبيعي خدادادي که منشاء کارکردهاي طبيعي خداخواهي است رسول گرامي (ص) را بر آن داشته که خلاف تصور جاهليت با افتخار بفرمايند :حبب الي من دنياکم النساء و الطيب و جعل قره ي عيني في الصلاه حضرت رسول حبيب خدا از محبت خود به زنان در کنار بوي خوش و نماز ـ که اين چينش سه عنصر در کنار هم اخبار مهمي درباره ي زنان دارد ـ با لفظ دوست گردانيده شدم نه دوست دارم که بسيار با اهميت تر از دوست دارم است . يعني خبر از يک تکليف و وظيفه در عالم مي دهد ،محبتي را که متعلق به پروردگار است به زن نسبت مي دهد چرا ؟ زيرا زن ظرف تکوين بچه است و به مکون حقيقي جل شانه از اين نظر نزديک تر است .
آسايش و آرامش زندگي مرد و فرزندان در خانه به وسيله ي محور اين خانه است و به اين جهت به خانه " مسکن " مي گويند و سکونت داري اين مسکن با زن است .
و من آياته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا اليها و جعل بينکم موده و رحمه ان في ذلک لآيات لقوم يتفکرون (روم / 21) ؛ خداوند از آفرينش همسر که تأمين کننده سکونت و آرامش است به عنوان آيه خودش ياد کرده و ايجاد محبت و مودت بين همسران را بسيار قابل تحقيق و بحث است خود به عهده گرفته و اين از اهميت والاي اين " مسکن " و کارسازي آن براي عالم خبر مي دهد و به همين دليل است که حراست از مرزهاي اين " مسکن " به منزله ي " جهاد " است . علي (ع)در حکمت 136 نهج البلاغه مي فرمايد :جهاد المراه حسن التبعل ؛ ارزش خوب شوهرداري ( خانواده داري )براي زن مانند ارزش جهاد در راه خداوند است . اين گرايش و انس و آرامش يافتن از آفرينش اولين زن و مرد در عالم خلقت خبر مي دهد زماني که حضرت آدم (ع)از آرامشي که با مشاهده ي خلقت حضرت حواء (س) به پروردگار خبر مي دهد و خداوند آن دو را مايه ي انس و آرامش يکديگر معرفي کرده و زندگي بر روي کره خاک شروع مي شود .
تاريخ شاهد زنان بزرگي است که با اين مسئوليت سنگين و حياتي ايجاد سکونت زندگي ساز بشريت بوده اند زناني چون آسيه ، هاجر ، ساره و مريم و سرور همه زنان عالم صديقه کبري حضرت فاطمه (س) و مادر بزرگوار و دختر گرامي شان حضرت خديجه (س) و زينب کبري (س) .
همه شاهدند که پيامبر گرامي اسلام چگونه تا پايان عمر مبارک خويش از فداکاري و مودت و رحمت همسر بزرگوار خويش ، بانوي نمونه اسلام ياد مي کردند .
و نيزچگونه اميرالمومنين (ع) روزگار سخت و سنگين پس از رحلت پيامبر گرامي را در شعاع مودت و رحمت همسر گرامي خويش حضرت صديقه کبري (س) گذراند و کشتي طوفان زده اسلام را هدايت نمودند .شايسته است که زنان با توجه به بزرگ زنان تاريخ بشريت به خصوص سرور زنان عالم و مادر و دختر آن بزرگوار (س)درسهاي سکونت بخشي را فرا گيرند و نقش اصلي خود را در اين دايره مودت و رحمت فرا گرفته و طعم شيرين زندگي را به همسران و فرزندان خود بچشانند که آنان مي توانند .
منبع:مجله راه قرآن(ش21)
/خ
