معرفی کلپوره و خواص درمانی آن

کلپوره یکی از گونه‌های مریم نخودی می‌باشد.

نام علمی:

Teucrium stocksianum Boiss. می‌باشد. به فارسی و هندی کلپوره و نام‌های دیگر آن در کتب طب سنتی، کلبوره، کرکوره و چیت کانی آمده شده است.

تیره گیاه:

نعناع Labiatae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

گیاهی است علفی و چند ساله به ارتفاع حدود 20 سانتی‌متر با ساقه‌هایی کرکدار، قسمت پایین بوته خشبی، پرشاخه و برگ‌های آن کوچک، بدون دمبرگ، تخم مرغی شکل، دندانه‌دار و نوک کند می‌باشند. گل‌هایش زنگوله‌ای، بدون دمگل و شیاردار که پس از خشک شدن کرکدار و به رنگ سفیدِ مات در می‌آیند. کاهنده سریع قند خون و ضد تب، برطرف کننده اختلالات کبدی و ضد اسپاسم قوی، تقویت کننده عضلات و آرام کننده اعصاب، ضد دلپیچه و رفع کننده سوءهاضمه، افزاینده طول عمر و مفید برای سرماخوردگی، مسکن سردردهای مقاوم و تسکین دهنده دردهای عمومی بدن می‌باشد.

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب کشورها خصوصاً کشورهای آفریقایی و آسیایی، نواحی مدیترانه‌ای و در ایران بیشتر در استان‌های شمالی، کرمانشاه، همدان، فارس، کرمان و خوزستان انتشار دارد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در کلپوره:

اسانس روغنی فرّار، پیکروسالوین، ساپونین، سینئول، دیترپن، کافور و اسیدهای آلی در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

سرشاخه‌های گلدار و برگ‌های گیاه.

نحوه مصرف:

معمولاً به صورت دم کرده یا جوشانده استفاده می‌کنند و در طب سنتی برای درمان بیماری‌ها نحوه و مقدار مصرف را پزشک تشخیص داده و تجویز می‌کند.

خواص درمانی:

کاهنده سریع قند خون و ضد تب، برطرف کننده اختلالات کبدی و ضد اسپاسم قوی، تقویت کننده عضلات و آرام کننده اعصاب، ضد دلپیچه و رفع کننده سوءهاضمه، افزاینده طول عمر و مفید برای سرماخوردگی، مسکن سردردهای مقاوم و تسکین دهنده دردهای عمومی بدن می‌باشد. در ضمن برای بیماری‌های دستگاه تناسلی و ادراری، نفخ، درد ناحیه قلب، دل درد و تشنج نیز مفید است.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.