تکیه‌ی آقا سیدمحمد لطیف خواجویی از تکایای دوره‌ی معاصر است که پس از وفات در وسط تکیه‌ای که خود آن مرحوم بنا کرده بود، دفن گردید. آرامگاه او بقعه‌ی کاملاً ساده و بدون هیچ‌گونه تزئینات هنری می‌باشد.
در کنار بقعه‌ی آقا سیّدمحمد لطیف گنبدی کوچک با کاشیکاری هفت رنگ بر سر قبر یک جوان ناکام دیده می‌شود که بر روی چهار ستون فلزی ایجاد گردیده است. میرزا محمد علی مُکرَم حبیب‌آبادی: اشعار «هارون ولایت» و «سینه زنی» وی جنجال‌برانگیز بود. می‌گویند صارم الدوله پسرظِلُ‌السلطان به مُکرَم گفته بود: «من و تو هر دو هم سالیم» مُکرَم گفته بود: «ای کاش هم مال بودیم». در ترکیب دو کلمه هم و مال، دو میم پهلوی هم دارد که در تلفّظ به قیاس عربی در هم ادغام، و مشدّد تلفّظ می‌گردد و ایهام‌گونه تداعی «حمّال» می‌کند.
موقعیّت جغرافیایی تکیه
تکیه از شمال شرقی به تکیه‌ی ایزد گشسب، از جنوب به قبرستان عمومی، از مشرق به کوچه‌ی تکیه‌ی کازرونی و از مغرب به تکیه‌ی صدری‌ها محدود است.بزرگان مدفون در تکیه
1- آقا سیدمحمد لطیف طباطبایی خواجویی:
فرزند سیّدمحمّد شفیع، متوفّی 1378 ق. عالم فاضل که در زهد و تقوی و عبادت معروف بود. وی کوشش بسیاری در امر به معروف و نهی از منکر داشت. او در روز اربعین (بیست صفر) وفات یافت.2- حاج شیخ ابوالقاسم نورایی سدهی:
فرزند شیخ کمال‌الدین متوفّی 1390 ق. عالم فاضل و مروّج احکام اسلامی. وی علاوه بر تدریس در مدرسه‌ی چهارباغ دبستانی به نام «نور» دایر نمود و عدّه‌ای از کودکان را طبق برنامه‌ی اداره آموزش و پرورش و زیر نظر مستقیم خود تعلیمات دینی و اسلامی می‌آموخت. (1)3- شیخ محمدجواد فریدنی:
فرزند شیخ علی اصغر، متوفّی 1375 ق. فقیه، عالم و ادیب، از وی کراماتی را یاد می‌کنند.4- شیخ بهاءالدین برهانی:
فرزند ملاعلی معلّم، متوفّی 1393 ق. عالم فاضل ادیب، و از وعاظ ممتاز اصفهان که چندین سال و خانه‌نشین بود اما با همه‌ی بیماری‌ها صابر و شاکر خداوند بود و از جاده صبر و شکیبایی خارج نشد. (2)5- شیخ محمود سالک:
فرزند حاج محمد اسماعیل. متوفی 1389 ق. عالم صالح، واعظ پرهیزگار. از محضر بزرگانی چون شیخ عبدالکریم حائری کسب علم نمود. به گفته‌ی مرحوم مهدوی، «سالک راه حق بود والحق می‌توان او را مسلمان حقیقی دانست.» (3)6- حسن قوامی زاده:
متوفّی 1384 ق. از دبیران فاضل اصفهان و مدیر روزنامه‌ی پازهر.7. مصطفی ستاریان:
فرزند حاج محمدصادق، متوفّی 1391 ق.دارای مدرک دکترا در فلسفه و علوم تربیتی. وی معلمی مهربان و خدمتگزار، نویسنده‌ی کتابی در فلسفه و اخلاق برای دوره‌ی دبیرستان بود. (4)بیشتر بخوانید: تخت فولاد
8- میرزا محمد علی مُکرَم حبیب‌آبادی:
متوفّی 1384 ق. شاعر، روزنامه‌نویس و فکاهی سرای معروف اصفهان. اشعار «هارون ولایت» و «سینه زنی» وی جنجال‌برانگیز بود. می‌گویند صارم الدوله پسرظِلُ‌السلطان به مُکرَم گفته بود: «من و تو هر دو هم سالیم» مُکرَم گفته بود: «ای کاش هم مال بودیم». در ترکیب دو کلمه هم و مال، دو میم پهلوی هم دارد که در تلفّظ به قیاس عربی در هم ادغام، و مشدّد تلفّظ می‌گردد و ایهام‌گونه تداعی «حمّال» می‌کند. (5) ماده تاریخ فوتش را بُرنا گوید: «خصم اوهام و ریا بود بدنیا مکرم». (6)9- میرزا اسدالله رجالی:
فرزند عبدالجواد، متوفّی 1372ق. خطّاط معروف و از شاگردان عبدالرحیم افسر که از آثار او می‌توان به کتیبه‌های در ورودی مسجد سیّد اصفهان اشاره نمود. (7)10- حبیب‌الله یوزباشی:
فرزند یوسف جبلی. متوفی 1351 ش. از بذله‌گویان معروف اصفهان که شوخ طبعی و حاضر جوابی وی معروف بود. بر سنگ مزارش این بیت حک شده است:جان من پاک بیا منزل ناپاکان نیست *** هر که پاک است بسر منزل ما می‌آید (8)
نمایش پی نوشت ها:
1. مهدوی: تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، ص 285.
2. مهدوی: سیری در تخت فولاد، ص 191.
3. مهدوی: تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، ص 285.
4. مهدوی: سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، صص 191 و 192.
5. قدسی، منوچهر: دولت دیدار، ص 179.
6. مهدوی: دانشمندان و بزرگان اصفهان، ص 492.
7. قدسی، منوچهر: خوشنویسی در کتیبه‌های اصفهان، ص 106 و 107.
8. نوربخش، حسین: اصفهانی‌های شوخ و حاضرجواب، ص 154.
عقیلی، سیداحمد، (1391)، تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی، تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ ششم.
