نگاهی به کاربرد پزشکی افوربیا

نام علمی (خانواده):

Euphorbia hirta L. (Euphorbiaceae)

نام انگلیسی:

Asthma Weed

نام فارسی:

افوربیا

مشخصات:

Euphorbia hirta L. گیاهی یک ساله است که می‌تواند تا ارتفاع 30 سانتی‌متر رشد کند و نزدیک زمین منشعب می‌شود. برگ‌ها بیضوی - مستطیل، 2-3 در 0/8-1/5 سانتی‌متر هستند. ضد درد، ضد باکتری، ضد اسهال، ضد التهاب، ضد پلاکت، ضد تاک یاخته، ضد تب، ضد اضطراب، مدر، خواب‌آور، ضد آنافیلاکسی، و نرم تن کش. گل آذرین، کوچک، در سنبله‌های متراکم کناری، هر کدام حاوی یک گل ماده و 4-5 گل نر است.

منشأ:

بومی سراسر مناطق گرمسیری.

ترکیبات شیمیایی:

افوربون، افوسترول، کامفول، لوکوسیانیدول، گزانتورامنین، تاراکسرول، تاراکسرون، میریسیترین، افوربیانین و ترکیبات دیگر.

کاربرد در طب سنتی:

جوشانده مجموع قسمت‌های گیاه برای مداوای بیماری پای وزرشکاران، اسهال خونی، التهاب روده، تب، نفخ، خارش و بیماری‌های پوستی به کار می‌رود. همچنین به عنوان مسکن، تصفیه کننده، مدر، شیرافزا، مسهل و ضد کرم در نظر گرفته می‌شود. از این گیاه برای درمان آسم، برونشیت، جرم‌های دندانی، قولنج، سرفه، تنگی نفس، جوش‌های پوستی، بیرون‌زدگی‌های پوستی از قبیل زگیل و رویش ناهنجار بافت مانند میخچه (excrescences) آنفولانزا، شکستگی‌ها، سوزاک، سردرد، فشار خون، سرخک، تهوع، درد و التهاب چشم، درد، وارد شدن جسم خارجی (مانند چوب) به زیر پوست (splinter) معده درد، تومور، بیماری‌های ادراری تناسلی، زگیل و زخم استفاده می‌شود. در ایالت مرکزی کشور پاپوآگینه نو، گیاه را در آب می‌جوشانند و محلول حاصل را به بیماری که خون در ادرار دفع می‌کند می‌دهند. چینی‌ها از این گیاه برای درمان تب، اسهال خونی و بیماری‌های پوستی استفاده می‌کنند. در فیلیپین و اندونزی، از آن برای درمان مشکلات روده‌ای استفاده می‌شود. شیره گیاه بر روی زگیل و آبسه به کار می‌رود.

آثار دارویی:

ضد درد، ضد باکتری، ضد اسهال، ضد التهاب، ضد پلاکت، ضد تاک یاخته، ضد تب، ضد اضطراب، مدر، خواب‌آور، ضد آنافیلاکسی، و نرم تن کش.

مسمومیت‌زایی:

بر روی میگوی آب شور اثر سمی دارد
 

پی‌نوشت:

برای مشاهده پی‌نوشت‌های این کتاب به منبع مقاله مراجعه شود.

منبع مقاله :
لینگ، کوهویی - تانگ کیان، چوا - چای هون، تان؛ (1392)، راهنمای گیاهان دارویی: مصور و با رویکرد علمی و دارویی، مترجمان: حسین حسین‌زاده - محسن ایمن شهیدی، رامین رضایی، مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، چاپ اول.