که صد دفتر ز کونين ازبرستم |
|
دلا در عشق تو صد دفترستم |
که آذر در ته خاکسترستم |
|
منم آن بلبل گل ناشکفته |
جفاي دوست را خواهان ترستم |
|
دلم سوجه ز غصه وربريجه |
که اين نه آسمانها مجمرستم |
|
مو آن عودم ميان آتشستان |
بچهره خوشتر از نيلوفرستم |
|
شد از نيل غم و ماتم دلم خون |
بداغ دل چو سوزان اخگرستم |
|
درين آلاله در کويش چو گلخن |
نه بهر دوستان سيم و زرستم |
|
نه زورستم که با دشمن ستيزم |
ولي بي دوست خونين ساغرستم |
|
ز دوران گرچه پر بي جام عيشم |
که مرغ خوگر باغ و برستم |
|
چرم دايم درين مرز و درين کشت |
دلي لبريز خون اندر برستم |
|
منم طاهر که از عشق نکويان |