چالش ایدز در مناطق روستایی

درمان به صورت پیش گیری
 

نویسنده: جانسون اسکرات برادی
مترجم: حبیب الله علیخانی

چالش ایدز در مناطق روستایی

استراتژی حذف آنها بر اساس مفهومی می باشد که به عنوان "درمان به صورت پیش گیری" معروف است. در واقع این مشاهده شده است که بیمارانی که در حال درمان با داروهای آنتی ضد ویروسی (antiretroviral drugs) هستند، احتمال انتقال بیماری کمتری به سایرین دارند. بسیاری از متخصصین امروزه بر این اعتقادند که همه گیری مربوط به اچ آی وی/ ایدز می تواند در یک نسل متوقف شود اگر درمان به صورت پیشگیری و سایر روش های موجود برای متوقف کردن ویروس، بتواند به صورت موفقیت آمیز اجرا شود.

این عقیده در برنامه های سازمان ملل در مورد اچ آی وی/ ایدز (UNAIDS) مورد استفاده قرار گرفته است. بر اساس این برنامه به دنبال تشخیص 90 % از افرادی هستیم که با اچ آی وی زندگی می کنند. در این میان تلاش است تا 90 % از افراد شناسایی شده، درمان شوند و بدین صورت ویروس در 90 % از آنهایی که درمان شده اند، به طور موفقیت آمیز تا سال 2020، کنترل شود.
به هر حال، تحقیقات جدید برای حل کردن این موضوع مورد نیاز است که آیا استراتژی گفته شده که به استراتژی 90، 90، 90 معروف است، مؤثر هست یا نه؟ سالی بلوور، پروفسور بخش پزشکی UCLA می گوید: "ما در کشورهای بسیار فقیر نیستیم و از وضعیت آنها آگاهی نداریم".

بلوور می گوید: هر فردی در جهان که به اچ آی وی مبتلاست، باید تحت درمان قرار گیرد اما برای اینکه داروهای ضد ویروس اچ آی وی یا ایدز موفق ترین داروهایی هستند که تقریبا 4 دهه در برابر بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته اند. ده ها میلیون نفر از مردم جهان امروزه این داروها را مصرف می کنند و میلیون ها نفر را همین داروها نجات داده اند. این داروها به گونه ای کار می کنند که موجب تبدیل اچ آی وی به گونه ای از اچ آی وی می شود که فرد مبتلا به آن می توانند بیشتر زنده بماند.درمان به صورت پیشگیری به خوبی کار کند، باید توزیع جغرافیایی افراد مبتلا به اچ آی وی، در نظر گرفته شود.
استراتژی UNAIDS  برای تقسیم منابع درمانی در حقیقت بر اساس تعداد افراد مبتلا می باشد. اما در لسوتو، این نیاز است تا منابع بیشتری در بخش روستایی تخصیص داده شود تا بدین صورت از بروز اچ آی وی، جلوگیری شود. این مورد در مارس 2017 در مجله ی علم پزشکی به چاپ رسیده است.

یک روش بهتر برای بهینه سازی منابع تقسیم آنها بر اساس پراکندگی جغرافیایی است. در یکی از مقالات، این پیشنهاد شده است که این بودجه ها بر اساس بودجه های بخش روستایی و بودجه های شهری، تقسیم بندی شوند. در حقیقت در شهرها، جمعیت متراکم ترند ولی در نواحی روستایی، جمعیت اندک ولی تراکم پایین است.

داروها موجب تغییر ایدز می شوند

داروهای ضد ویروس اچ آی وی یا ایدز موفق ترین داروهایی هستند که تقریبا 4 دهه در برابر بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته اند. ده ها میلیون نفر از مردم جهان امروزه این داروها را مصرف می کنند و میلیون ها نفر را همین داروها نجات داده اند. این داروها به گونه ای کار می کنند که موجب تبدیل اچ آی وی به گونه ای از اچ آی وی می شود که فرد مبتلا به آن می توانند بیشتر زنده بماند.
ایده ی درمان به صورت پیشگیری، این است که هر چه بیشتر افراد مبتلا به اچ آی وی داروهای ضد ویروس دریافت کنند و از این  رو، موارد ابتلای جدید، هر چه بیشتر کم و کم تر خواهد شد.
برخی از شواهد اولیه و بررسی های میدانی نشان می دهد که این روش درمانی، می تواند با موفقیت روبرو شود.

شواهد موجود به صورت مستقیم نشاندهنده ی مقبولیت بیولوژیکی روش درمان به صورت پیشگیری است. این مسئله در بررسی های بالینی بزرگی مشاهده شده ا ست که HPTN 052 نامیده می شوند. نتیجه ی نهایی این بررسی در سال گذشته انتشار یافت. البته نتایج اولیه این بررسی ها در سال 2011 انتشار یافته بود.
HPTN 052 نشان می دهد که وقتی انسان های مبتلا داروهای ضد ویروس دریافت می کنند و وقتی این داروها به خوبی کار کند، این بدین معناست که از گسترش ویروس جلوگیری به عمل می آید. در واقع نتیجه ی مستقیم این کار، موجب می شود تا افرادی که مبتلا به ایدز هستند، همسر خود را مبتلا نکنند.
 

بیشتر بخوانید: حقایقی روشن در مورد بیماری ایدز در آفریقا

میرون کوهن، یک دکتردر دانشگاه کارولینای شمالی و مسئول پروژه ی  HPTN 052 می گوید: "ما اثبات کرده ایم که وقتی سرکوب انجام شود، حذف واقعی انتقال بیماری رخ می دهد".
مطالعه ی دیگری که بوسیله ی UCLA رهبری شد، نشان می دهد که درمان به صورت پیشگیری، در کشوری مانند دانمارک به خوبی کار می کند و تعداد مبتلایای جدید به این بیماری در حال کاهش است. اما بر طبق این بررسی، این وضعیت در حالتی ایجاد شده است که شرایط ایده آل بوده است.

اثرات فایق آمدن بر این بیماری در دانمارک نمود پیدا کرده است و وضعیت شیوع به چند دهه قبل باز گشته است. سیستم ملی پزشکی اجتماعی، در حقیقت دسترسی آزاد دانشگاهی به درمان های با کیفیت بالا را مقدور ساخته است و درمان با داروهای ضد ویروس، برای همگان فراهم آمده است.
سرپرست این مطالعه می گوید: "وقتی شما همه شرایط را به طور مناسبی ایجاد کنید، مطمئناً این برنامه با موفقیت روبرو می شود".

از دانمارک تا لسوتو

مطالعه انجام شده بوسیله ی UCLA ابتدا به مسئله ی اجرای درمان به عنوان یک روش پیشگیری در لسوتو نگاه کرده است. در حقیقت لسوتو کشوری است که تقریباً یک چهارم جمعیت آن با این ویروس آلوده اند و در حقیقت بدترین همه گیری اچ آی وی را در بین کشورها دارد.

برای مدل سازی توزیع جغرافیایی افراد مبتلا به اچ آی وی زنده در لسوتو، این محققین و همکارانش از داده های ماهواره ای، داده های سرشماری و داده های مربوط به آزمون اچ آی وی، استفاده کردند و مدل سازی ریاضی را به تمام این داده ها اعمال کردند. آنها فهمیدند که افراد مبتلا بیشتر در بخش های غیر شهری و روستایی ساکن هستند نه در مراکز شهری. تنها یک پنجم از افراد مبتلا به اچ آی وی در مناطق شهری ساکن هستند و بیشتر آنها در بخش های روستایی ساکن هستند. این مسئله با توجه به مدل مورد استفاده در این گزارش، بدست آمده است.

"این پراکندگی یکی از جوانب اصلی در استراتژی UNAIDS  را تشکیل می دهد. این استراتژی در حقیقت هر چه مردم بیشتر تحت درمان قرار گیرند، درمان ارزان تر می شود. بلوور می گوید: "این مسئله به این دلیل است که وقتی جامعه روستایی و پراکنده باشد، درمان گسترده گران قیمت و سخت تر می شود".

کارل دیفن باخ (Carl Dieffenbach)، مدیر ارشد بخش ایدز در انستیتوی ملی آلرژی و بیماری های عفونی در مریلند (NIAID)، می گوید:" در نهایت، یک پاسخ متناسب برای مسئله ی این بیماری وجود ندارد. هر بیماری همه گیری، یک مورد خطرناک می باشد و هر کشور با چالش های خاص خود روبروست".
 

منبع
https://www.insidescience.org
استفاده از مطالب این مقاله با ذکر منبع راسخون، بلامانع می باشد.