در قرآن مجید چشم وهم چشمی را منع کرده است همانگونه که می فرماید: «لَا تَمُدَّنَّ عَینَیک إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَک لِلْمُؤْمِنِینَ»؛[1] هرگز چشم خود را به نعمت های (مادّی) که به گروه هایی از آنها دادیم میفکن، و بخاطر آنچه آن ها دارند غمگین مباش و بال و پر خود را برای مؤمنین فرود آر.» و نیز می فرماید: «وَلَا تَمُدَّنَّ عَینَیک إِلَی مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَرِزْقُ رَبِّک خَیرٌ وَأَبْقَی »؛[2] و زنهار به سوی آنچه اصنافی از ایشان را از آن برخوردار کردیم و فقط زیور زندگی دنیاست تا ایشان را در آن بیازماییم، دیدگان خود مدوز، و بدان که روزی پروردگار تو بهتر و پایدارتر است.»[3]
بنابراین ازدواج و ادامه آن باید همراه با نیت خالص، و برای خدا باشد، و هدف از آن باید اجرای سنّت پیامبر، و تحصیل اولاد صالح، و تشکیل زندگی پاک در سایه لطف و رحمت حق باشد. اگر ازدواج بر این پایه ها قرار بگیرد بنایی استوار و محکم بپا خواهد شد، و برکات حضرت حق در فضای این ازدواج جلوه گر شده، ثمرات معنوی به بار خواهد آمد.
پی نوشت:
[1] حجر/ 88
[2] طه/ 131
[3] اطیبالبیان فى تفسیر القرآن، ج 9، ص 127؛ تفسیر اثنىعشرى، ج 7، ص 144؛ تفسیر شریف لاهیجى، ج 3، ص 98
منبع: حوزه نت
