-compressed.jpg "اسم پسر که با ج شروع شود")
ریشه: فارسی
معنی: نام سردار ایرانی در سده دوم یزدگردی
جابر
ریشه: عربی
معنی: ظالم، ستمگر، به معنای جبران کننده نیز آمده و از صفات پروردگار است، نام شیمیدانی معروف و شاگرد امام جعفر صادق(ع)
جادی
ریشه: فارسی
معنی: زعفران
جاسم
ریشه: عربی
معنی: عامیانه قاسم
جالینوس
ریشه: یونانی
معنی: نام پزشکی یونانی
جاماسب
ریشه: اوستایی-پهلوی
معنی: جاماسپ، از شخصیتهای شاهنامه، نام خردمندی ایرانی، وزیر و راهنمای لهراسپ و گشتاسپ پادشاهان کیانی
جاماسپ
ریشه: اوستایی-پهلوی
معنی: جاماسب، از شخصیتهای شاهنامه، نام خردمندی ایرانی، وزیر و راهنمای لهراسپ و گشتاسپ پادشاهان کیانی
جامشید
ریشه: فارسی
معنی: جمشید، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر تهمورث پادشاه پیشدادی و دارای فره ایزدی
جان افروز
ریشه: فارسی
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از سرداران بهرام چوبین
جان افزا
ریشه: فارسی
معنی: جان افزا
جان بخشان
ریشه: فارسی
معنی: جان بخش
جان محمد
ریشه: عربی - فارسی
معنی: جان (روان) + محمد(ستوده شده)
جان مهر
ریشه: فارسی
معنی: مهربان جان
جانعلی
ریشه: فارسی - عربی
معنی: جان (بلند مرتبه) + علی (عربی)
جانلی
ریشه: فارسی - ترکی
معنی: جان(فارسی) + لی(ترکی) جاندار، زنده
جانوسیار
ریشه: فارسی
معنی: جانوشیار، نام وزیر دارای داراب در زمان اسکندر مقدونی
جانوشیار
ریشه: فارسی
معنی: جانوسیار، نام وزیر دارای داراب در زمان اسکندر مقدونی
جانیار
ریشه: فارسی
معنی: یاری دهنده جان، نام مورخی از مردم بخارا
جاوید
ریشه: فارسی
معنی: همیشگی، ابدی
جاهد
ریشه: فارسی
معنی: کوشا، ساعی
جبار
ریشه: عربی
معنی: نام یکی از صورتهای فلکی به شکل مردی که با حمایل یا شمشیر ایستاده است و عصایی به دست راست دارد، دارای سلطه و قدرت
جبرئیل
ریشه: عبری
معنی: جبریل، مرد خدا، نام یکی از چهار فرشته مقرب که حامل وحی الهی برای انبیاست.
جبریل
ریشه: عبری
معنی: جبرئیل، مرد خدا، نام یکی از چهار فرشته مقرب که حامل وحی الهی برای انبیاست.
جرجیس
ریشه: یونانی
معنی: نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل
جریر
ریشه: عربی
معنی: نام دانشمند معروف و مؤلف تاریخ طبری
جستان
ریشه: فارسی
معنی: نام پدر مرزبان نخستین پادشاه جستانیان
جعفر
ریشه: عربی
معنی: جوی بزرگ، نام امام ششم شیعیان، نام برادر علی(ع) ملقب به ذوالجناحین و معروف به جعفر طیار
جلال
ریشه: عربی
معنی: عظمت، بزرگی، شکوه
جلال الدین
ریشه: عربی
معنی: شکوه و جلال دین، نام شاعر و عارف بزرگ قرن هفتم، مولانا جلال الدین بلخی
جلایر
ریشه: عربی
معنی: نام شاعری ایرانی در زمان شاه اسماعیل اول صفوی
جلیل
ریشه: عربی
معنی: بلند مرتبه، بزرگوار، از نامهای خداوند
جمال
ریشه: عربی
معنی: زیبایی
جمال الدین
ریشه: عربی
معنی: زیبایی دین
جمشاد
ریشه: فارسی
معنی: پادشاه بزرگ و شاد
جمشید
ریشه: فارسی
معنی: جامشید، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر تهمورث پادشاه پیشدادی و دارای فره ایزدی
جمهور
ریشه: عربی
معنی: پادشاه هند که نامش در شاهنامه امده است، عامّه مردم
جندل
ریشه: فارسی
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از بزرگان درگاه فریدون پادشاه پیشدادی
جنید
ریشه: عربی
معنی: نام عارفی معروف در قرن سوم هجری
جواد
ریشه: عربی
معنی: بخشنده، از نامهای خدواند، لقب امام نهم شیعیان
جوانشیر
ریشه: فارسی
معنی: نام پسر خسروپرویز پادشاه ساسانی
جوانوی
ریشه: فارسی
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام موبدی دانا و دبیری بزرگ در زمان بهرام گور پادشاه ساسانی
جویا
ریشه: فارسی
معنی: جستجو کننده، جوینده
جویان
ریشه: فارسی
معنی: جوینده، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری مازندرانی در زمان کیکاووس پادشاه کیانی
جهان
ریشه: فارسی
معنی: کیهان، عالم، گیتی، به صورت پسوند و پیشوند همراه با بعضی نامها می‌آید و نام جدید می‌سازد مانند ملک جهان، جهان آفرین
جهان آفرین
ریشه: فارسی
معنی: آفریننده جهان
جهان بخش
ریشه: فارسی
معنی: آن که جهان تحت سلطه اوست و می‌تواند آن را به کسی ببخشد.
جهان سوز
ریشه: فارسی
معنی: فتنه و آشوب به پا کننده در جهان، بی اعتنا به جهان و هر چه در آن است.
جهان شاد
ریشه: فارسی
معنی: آن که مردم جهان از او شادند.
جهان شید
ریشه: فارسی
معنی: نور و روشنایی عالم
جهان شیر
ریشه: فارسی
معنی: دلاور در جهان
جهان فر
ریشه: فارسی
معنی: شکوه جهان
جهان گرد
ریشه: فارسی
معنی: آن که به کشورها و نواحی مختلف جهان سفر می‌کند، سیاح، گردشگر
جهان گشای
ریشه: فارسی
معنی: تسخیرکننده جهان، فاتح
جهانگیر
ریشه: فارسی
معنی: (تلفظ: jahāngir) جهان گشا، بسیار مشهور در همه جهان، فراگیرنده عالم - فتح کننده جهان
جهانبان
ریشه: فارسی
معنی: نگهبان جهان، خداوند
جهاندار
ریشه: فارسی
معنی: خداوند، نگهبان جهان، پادشاه
جهانیار
ریشه: فارسی
معنی: یاور و یاور مردم جهان
منبع: سایت ستاره
.jpg "معرفی خوشنویسان معروف قرآن کریم")
