آسپیرین برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، بی خطر است
این مطالعه که روی بیش از ۲۳۰۰ بیمار انجام شد، نشان داد افرادی که روزانه آسپرین مصرف میکردند، برای بستری شدن در بیمارستان یا مردن به خاطر نارسایی قلبی، بیشتر در معرض خطر نبودند.دکتر شونیچی هوما، پژوهشگر ارشد این مطالعه، توضیح داد، این امر موجب نگرانی بود، زیرا از لحاظ تئوری آسپرین می تواند با مزیت های برخی از داروهای نارسایی قلبی تداخل داشته باشد.
علاوه بر این، دو مطالعه گذشته، مصرف آسپرین را به افزایش خطر ابتلا به عوارض قلبی مرتبط کرده اند.
اما این مطالعه جدید که آسپرین را با وارفارین که رقیق کننده خون است، مقایسه کرد، در جمعیتی بزرگتر و به مدت طولانی تری انجام پذیرفت – این پژوهش ۱۶۸ بیمار را در مراکز ۱۱ کشور طی ۱۰ سال مورد مطالعه قرار داد.
هوما، معاون بخش قلب و عروق در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا/ پروتستان در شهر نیویورک، گفت: “من فکر می کنم این ترس را باید از بین برد که ممکن است در تجویز آسپیرین اثر منفی وجود داشته باشد.”
هوما و همکارانش این یافته ها را ۳۱ ژوئیه به صورت آنلاین در مجله JACC: نارسایی قلبی، منتشر کردند.
دکتر کریستوفر اوکانر متخصص قلب و سردبیر این مجله است.
او موافق است که این نتایج دلگرم کننده هستند.
اوکانر گفت: “در مقایسه با مطالعات کوچکتر پیشین، این مطالعه احتمالا بیشتر به حقیقت نزدیک است.”
اوکانر در ادامه گفت که فکر می کند این نتایج “پیامدهای فوری” برای مراقبت از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی داشته باشند.
طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا، نزدیک به ۶ میلیون آمریکایی از نارسایی قلبی رنج میبرند.
نارسایی قلب یک بیماری مزمن است که در آن عضله قلب دیگر نمیتواند به اندازه کافی برای رفع نیازهای بدن خون پمپاژ کند.
این مسئله باعث ایجاد نشانه هایی مانند خستگی، نفخ و تورم در اندام ها می شود.
اغلب نارسایی قلبی ناشی از آسیب به عضله قلب از یک حمله قلبی یا بیماری عروق کرونر است.
اوکانر گفت: “به طور کلی، این بیماران باید برای محدود کردن خطر ابتلا به حمله قلبی یا تکرار آن آسپرین مصرف کنند.”
مشکل دو دسته دارویی است که در مدیریت نارسایی قلبی اهمیت زیادی دارند، نگرانی هایی در مورد اینکه آسپرین می تواند با مهار کننده های ACE یا مسدود کننده های گیرنده آنژیوتنسین (ARB ها) تداخل داشته باشد، وجود دارد. این داروها ترشح ترکیبات پروستاگلاندین ها را در خون افزایش می دهند، در حالی که آسپیرین آنها را کاهش می دهد.
برای مطالعه جدید، تیم هوما داده ها را از یک کارآزمایی بالینی تجزیه و تحلیل کردند که در آن بیماران مبتلا به نارسایی قلبی به طور تصادفی برای مصرف آسپرین یا وارفارین، که برای جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می شوند، تعیین شدند.
بیماران در گروه آسپیرین روزانه ۳۲۵ میلی گرم آسپرین مصرف می کردند.
نتایج نشان دادند، طی ۱۰ سال، تقریبا بیش از ۱۹ درصد از بیماران گروه مصرف کننده آسپیرین برای نارسایی قلبی بستری شده بودند و یا در اثر بیماری جان خود را از دست داده بودند. این نتایج در مقایسه با کمتر از ۲۳ درصد از مصرف کنندگان وارفارین بودند.
تیم هوما عوامل دیگر، از جمله سن بیمار و شدت بیماری قلبی، را نیز منظور کردند. در نهایت، اختلاف آماری بین دو گروه در خطر عوارض ناشی از نارسایی قلبی وجود نداشت.
برای اوکانر، خلاصه کلام برای بیماران مبتلا به نارسایی قلب ساده است: “اگر آسپیرین را برای بیماران توصیه می کنید، این کار را ادامه دهید”.
البته آسپیرین بدون خطر نیست.
آسپرین می تواند باعث خونریزی در دستگاه گوارش شود یا حتی در سکته مغزی (خونریزی مغزی) نقش داشته باشد.
هوما گفت، بیماران باید هرگز آسپرین را بدون تجویز پزشک مصرف نکنند.
دکتر سوزان گراهام، متخصص قلب و عروق که در این تحقیق نیز مشارکت داشته است، اشاره وسیعتری میکند: به طور کلی، بیماران قلبی و افراد سالمند اغلب در هر زمان خاصی از داروهای تجویزی زیادی استفاده می کنند.
گراهام، استاد پزشکی در دانشگاه بوفالو، نیویورک، ادامه داد: “این مسئله به اهمیت مطالعه تعاملات احتمالی داروها اشاره دارد.”
او گفت: “ما باید مطالعات خود را ادامه دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که کار درست را انجام می دهیم.”
هوما و برخی از همکارانش در این تحقیق گزارش کردند که هزینه های تحقیق یا دستمزد های مربوط به صنعت داروسازی را دریافت می کنند.
منبع: سایت راستینه
